Νίκος Βασιλειάδης

Όταν προχθές ο Τουρκος πρόεδρος Ερντογάν βρίσκονταν σε κομματικό συνέδριο του κόμματός του AKP στο θέρετρο Ριζούντα της Μαύρης Θάλασσας, μετά το γεγονός της ανακάλυψης των σορών των 13 Τούρκων πολιτών σε σπηλιά στην περιοχή Γκάρα του βόρειου Ιράκ όπου σύμφωνα με την τουρκική εκδοχή σκοτώθηκαν με σφαίρα στο κεφάλι από κούρδους αντάρτες του ΡΚΚ,  έγινε το εξής “αξιοπερίεργο”.

Την ώρα που ο Ερντογάν ήταν στο πόντιουμ και μιλούσε, χτύπησε το κινητό του. Στο τηλέφωνο ήταν  η μητέρα ενός εκ των νεκρών ομήρων. Ο τούρκος πρόεδρος μιλώντας της μπροστά σε όλο το ακροατήριο  της είπε ότι θα της αποδώσει ύψιστες τιμές, επειδή ο γιός της έγινε μάρτυρας, σημειώνοντας πως «και εάν θέλει ο Θεός, ίσως να γίνει και γείτονας του αγαπημένου μας Προφήτη». Στη συνέχεια της υποσχέθηκε να πάρει εκδίκηση για το γιο της.

Φτηνό επικοινωνιακό κόλπο θα πουν πολλοί. Σωστά αλλά γιατί;

Το “τηλεφώνημα” αυτό  έγινε αφορμή για οξεία κριτική εκ μέρους της αντιπολίτευσης κατά του Ερντογάν, επειδή ο τούρκος πρόεδρος δείχνει να θέλει να εκμεταλευτεί με κάθε δυνατό τρόπο  – χρησιμοποιώντας φτηνά τρικ – τον θάνατο των 13 τούρκων για να τροφοδοτήσει εθνικιστικά αντανακλαστικά του τουρκικού πληθυσμού και για να εξυπηρετήσει την δική του πολιτική ατζέντα.

Η κριτική των αντιπάλων του εστιάζεται στο ότι χρησιμοποιεί εθνικιστική ρητορική και πολιτική συμβόλων για να αποπροσανατολίσει τον λαό από τα πραγματικά προβλήματα της οικονομίας και των λανθασμένων χειρισμών στην πανδημία.

Στην ουσία όλη αυτή η “παράσταση” του Ερντογάν ήταν για τον ίδιο μια καλή ευκαιρία να επιτεθεί στο φιλοκουρδικό κόμμα  HDP, χαρακτηρίζοντάς το ως το «επίσημο μακρύ χέρι των τρομοκρατών» και να αμφισβητήσει για μια ακόμη φορά  το δικαίωμα ύπαρξής του.

«Ένα κόμμα που δεν προσδιορίζει το ΡΚΚ ως τρομοκρατικό και δεν αποστασιοποιείται, δεν μπορεί να είναι πολιτικό κόμμα αυτής της χώρας» ανέφερε ο τούρκος πρόεδρος την ίδια ακριβώς στιγμή που στην τουρκία ξεσπούσε ένα πρωτοφανές  κύμα συλλήψεων όπου συνολικά 718 άνθρωποι προσήχθησαν στο αστυνομικό τμήμα, μεταξύ αυτών και κούρδοι εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης, στελέχη του HDP.

Το επόμενο βήμα σύμφωνα με τους αναλυτές είναι η σταδιακή ποινικοποιήση του κόμματος από την κυβέρνηση και στη συνέχεια η  απαγόρευσή του. Κάτι που ένα χρόνο πριν είχαν προβλέψει σε άρθρο τους στους New York Times, οι Τόμας Κάπλαν και Μπερνάρ Ανρί Λεβί, οταν με τον τίτλο    «Διαταραγμένος ο Ερντογάν – Πώς να τον σταματήσουμε», καταδίκαζαν καταδικάζουν την επιθετικότητα της Τουρκίας κατά των Κούρδων της Συρίας, αλλά και τη γενικότερη προκλητική της στάση απέναντι στη Δύση και τα πολλαπλά μέτωπα που έχει ανοίξει τον σκιαγραφούσαν ως τον “Οθωμανό δικτάτορα που μοιράζεται με τον Πούτιν την περίφημη τιμή του να είναι δημόσιος εχθρός Νο. 1 των δημοκρατιών”

Με πληροφορίες από DW και NYT