Ναι, το παραδέχομαι . Έχω κάνει λάθη, πολλά και ολέθρια μάλιστα . Λάθη τέτοια όπου τώρα κάνοντας απολογισμό μπορώ να πω μετά βεβαιότητος ότι καθόρισαν τη ζωή μου. Φταίω, ναι φταίω .

Δεν θα υπερβάλλω αν πω ότι τα λάθη ξεκίνησαν από τη μέρα που γεννήθηκα . Ήμουν μικρός τότε, δεν μπορούσα να καταλάβω ότι οι γονείς μου ανήκαν στην οικογένεια, στο είδος δηλαδή εκείνο  των τιμίων και ηθικών ανθρώπων, εκείνων δηλαδή που νομοτελειακά κάνουν λάθη . Εκείνο  δηλαδή το είδος  που υπερασπίζεται  αξίες και αγνοεί  το ίδιον όφελος . Το ατομικό  συμφέρον και μόνο δηλαδή. Εκείνο  που δεν εκμεταλλεύεται  τις πάσης φύσεως ευκαιρίες, αλλά τις κρίσιμες ώρες είναι πρόθυμο να θυσιαστεί .

Λάθη ουσιωδέστατα και θεμελιώδη έκανα. Δομικά θα τα έλεγα.  Λάθη, που επανέλαβα αντί να μου γίνουν μάθημα και να παραδειγματιστώ.

Και απαριθμώ: Όταν στις τελευταίες τάξεις του σχολείου άλλοι-λαμόγια-  έγλειφαν για να αυξήσουν τους βαθμούς τους, εγώ ανέλαβα πρόεδρος για να υπερασπίσω τα δίκαια των συμμαθητών μου, απέναντι στην καθηγητική καμαρίλα της εποχής . Ένας τενεκές λάδι και πέντε κιλά τυρί φέτα ως δώρο σε κάποιους καθηγητές ήσαν αρκετά για να προωθηθούν κάποιοι στούρνοι . Μιλάμε για γελοιότητες που άγγιζαν το αστείο, για να μη πω κάτι το βαρύτερο .

Κι έφθασαν τα χρόνια των σπουδών όπου κι εκεί πάλι αναζήτησα και το πέτυχα να παρέμβω πολιτικά και όχι να καλλιεργήσω σχέσεις και καριέρες . Κι εκεί όμως έκανα λάθη . Ναι μεν συμμετείχα ενεργώς, αμφέβαλα όμως από την άλλη πλευρά για τα όσα διεδραματίζοντο στη ζούλα, στο μιλητό. Πορεύτηκα μέσα από την αβεβαιότητα και την ανασφάλεια, αν και θα μπορούσα να την περνάω “κότα” . Και πάντα σε κίνηση. Ενεργή κίνηση .

Επέλεξα πολλές δουλειές, επισφαλείς πρώτα και λιγότερο, πολύ λιγότερο ασφαλείς στην συνέχεια . Δεν αξιοποίησα δυνατότητες, δεν έκανα διασυνδέσεις, αρνήθηκα θέσεις και αξιώματα. Απεναντίας, βοήθησα ανθρώπους που σήμερα διαπρέπουν, τους ατενίζω και βουρκώνω εσώψυχα από χαρά.

Ακόμη και στην επιλογή πρώτης  συντρόφου έκανα λάθος. Κάλλιο αργά, παρά ποτέ. Το θέμα όχι απλώς μπαλώθηκε, αλλά στην κυριολεξία έκλεισε . Τελικώς, επέλεξα σύντροφο που ανήκει στο χώρο της βιοπάλης, του μόχθου, της τέχνης  και του ευ αγωνίζεσθαι, με την οποία ομονοήσαμε να αφιερώνουμε γνώσεις, εμπειρία, χρήματα και δουλειά σε όσους το έχουν ανάγκη . Τέλος, λάθος εκπαίδευσα και το παιδί μου . Παρότι γνώριζα ότι το καλύτερο γι αυτό θα ήταν να το πείσω ότι το νόημα της ζωής εξαντλείται σε ένα καλό εισόδημα, σε ρούχα, λούσα, αναψυχή και σε μια ανταγωνιστική συμπεριφορά που θα του εξασφάλιζε εν ολίγοις μια άνετη ζωή, δεν μπόρεσα ούτε για το καλό του να υπερβώ τις αναστολές μου .

Όλα μου τα λάθη τα έχω παραδεχθεί . Είμαι ήρεμος, νηφάλιος γι αυτό και δεν θυμώνω με τα ανεβοκατεβάσματα των κομματικών παιχνιδιών. Ούτε εξ άλλου θύμωσα όταν παλιότερα η ανεψιά Μητσοτάκη δήλωνε ευθαρσώς ότι  ‘’ οι φτωχοί είναι αυτοί που έχουν κάνει λάθος επιλογές ‘’ , ούτε όταν ο θείος Κυριάκος δήλωσε _και δεν γνωρίζω εάν έχει αναθεωρήσει τη θέση του μέχρι σήμερα_ ότι  ‘’ και ασφαλώς δεν θα μπορούσα να ζήσω με οκτακόσια ευρώ ! ‘’ .

Ούτε εκπλήσσομαι  εάν ο Τσίπρας στέλνει έναν προϋπολογισμό στην Κομισιόν συνοδευόμενο και από ένα λαδόχαρτο για το τι μέλλει γενέσθαι περί συντάξεων, κοινωνικού κράτους και τα τοιαύτα . Ποιος παίρνει εξ άλλου  στα σοβαρά τοιαύτες  “υψίστου” βάρους δηλώσεις  και κοψαρ@ίδικες κινήσεις ; Απλά, είναι πεντόβολα στ’ αυτιά μου και μου κόβουν την όρεξη όταν παρακολουθώ διαφημίσεις του τύπου : ‘’ εδώ, πονάει ; (στο μετατάρσιο του αριστερού ποδός  ), τσαφ το φιλί, “εδώ, πονάει ; ( στο γόνατο του ιδίου ποδός ) και προχωρώντας –προφανώς – προς   την γενετήσια  χώρα νεαράς ξαπλωμένης στον καναπέ της . . . ) . 11880, και το πρόβλημα πάειιιιιι !” .

Έχουν απόλυτο δίκιο, εμείς το διαλέξαμε . Και το κάναμε αυτό γιατί γνωρίζουμε ότι αυτός ο κόσμος μπορεί και να μην αλλάξει ποτέ, αλλά τι αξία έχει να ζούμε εάν δεν αγωνιζόμαστε συνεχώς για να τον αλλάξουμε ;

Δημήτρης Κατσούλας

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr