Καταρροή, συμφόρηση, φτέρνισμα, φαγούρα στη μύστη, δακρυσμένα και κόκκινα μάτια. Την αλλεργική ρινίτιδα που είναι μια φλεγμονή του ρινικού βλεννογόνου, προκαλεί συνήθως η επαφή με κάποιο αλλεργιογόνο. Πλήττει περίπου το 25% του πληθυσμού και η άνοιξη είναι η αγαπημένη της εποχή!
Για ν’ αντιμετωπίσετε την αλλεργική ρινίτιδα αποφύγετε κατά το δυνατό την επαφή με τις αλλεργιογόνες ουσίες. Ανοιξιάτικα λαχανικά, πλούσια σε βιταμίνη C και φολικό οξύ, τα οποία συμβάλλουν στη μείωση φλεγμονών που σχετίζονται με αλλεργικές αντιδράσεις είναι:
Μπρόκολο. Καταπραΰνει τα αλλεργικά συμπτώματα και ξεμπλοκάρει τα βουλωμένα ιγμόρεια.
Λαχανίδα. Πλούσια σε καροτενοειδή και χρωστικές ουσίες που καταπολεμούν τα συμπτώματα της αλλεργίας.
Σέσκουλα. Ανακουφίζουν από την αλλεργική ρινίτιδα.
Τσουκνίδα. Περιέχει ισταμίνη, χημική ουσία που παράγει το σώμα κατά τη διάρκεια μιας αλλεργικής αντίδρασης, οπότε αυξάνει την ανοχή μας.
Κρεμμύδι και σκόρδο. Με κερκετίνη, που λειτουργεί σαν αντιισταμινικό.
Πώς προκαλείται η αλλεργική ρινίτιδα;
Η αντίδραση στο αλλεργιογόνο, έχει ως αποτέλεσμα τα κύτταρα του ρινικού βλενογόνου να απελευθερώνουν χημικές ουσίες που διογκώνουν τη βλεννογόνο μεμβράνη (στο εσωτερικό στρώμα της μύτης) με αποτέλεσμα να παράγει υπερβολική βλέννα.
Αλλεργική ρινίτιδα προκαλούν η γύρη φυτών που μεταφέρεται με τον αέρα, χόρτα της υπαίθρου (στην Ελλάδα γύρω στα εξακόσια), το περδικάκι, η ελιά, τα ακάρεα της οικιακής σκόνης ή το τρίχωμα της γάτας και του σκύλου.
Αλλεργική ρινίτιδα και άσθμα
Εκτιμάται ότι το 30% των ασθενών με αλλεργική ρινίτιδα, θα εμφανίσει άσθμα, που μπορεί να ξεκινήσει εποχιακά αλλά να εξελιχθεί σε μόνιμη βάση. Βήχας, δύσπνοια, βάρος στο στήθος και συριγμός είναι τα βασικότερα συμπτώματά του. Ο ασθενής δυσκολεύεται να αναπνεύσει και συχνά ξυπνά κατά τη διάρκεια της νύχτα ενώ είναι υπερευαίσθητος ακόμη και στο κοινό κρυολόγημα, με αποτέλεσμα να βήχει κι όταν μιλά, γελά ή φωνάζει δυνατά ή ακόμη κι αν εισπνεύσει κρύο αέρα.
Τι τεστ να κάνω;
Τεστ διαχωρίζουν την αλλεργική ρινίτιδα από τη μη αλλεργική ρινίτιδα αλλά και αποκαλύπτουν το αλλεργιογόνο που ταλαιπωρεί τον ασθενή: γίνονται στο δέρμα ή στο αίμα, με ευθύνη του αλλεργιολόγου.
Για αναπνευστικές, τροφικές, φαρμακευτικές αλλεργίες ή αλλεργίες σε τσιμπήματα εντόμων, εφαρμόζονται συνήθως επιδερμικά τεστ. Ο αλλεργιολόγος γνωρίζει την ποσότητα του αλλεργιογόνου που πρέπει να εισάγει, χωρίς να προκαλέσει ερεθισμό ή παρενέργειες.
Αν το δέρμα αντιδρά σε φάρμακα, χημικά ή φυσικά προϊόντα, καταλληλότερα είναι τα επιδερμικά τεστ -τύπου patch. Τον βαθμό ευαισθησίας σε αναπνευστικές, φαρμακευτικές αλλεργίες ή αλλεργίες από έντομα, καταδεικνύουν τα RAST τεστ, που απαιτούν τη λήψη αίματος.
Αν τα συμπτώματα είναι έντονα, ο γιατρός θα συστήσει:
Αντιισταμινικά. Από το στόμα ή ρινικό σπρέι. Ανακουφίζουν από φτέρνισμα και κνησμό σε μύτη και μάτια και μειώνουν την καταρροή, βελτιώνοντας τη ρινική συμφόρηση: μπορεί ωστόσο να προκαλέσουν υπνηλία ή καταστολή.
Αποσυμφορητικά. Ρινικό σπρέι, σταγόνες ή από το στόμα. Συμβάλλουν στη συρρίκνωση του βλεννογόνου στις ρινικές διόδους και ανακουφίζουν από το μπούκωμα. Σταγόνες και σπρέι πρέπει ωστόσο να λαμβάνονται για μικρό χρονικό διάστημα.
Ρινικά κορτικοστεροειδή. Ρινικά σπρέι που μειώνουν τη φλεγμονή στη μύτη, μειώνοντας τις αλλεργικές αντιδράσεις. Έχουν μικρές παρενέργειες.
Αντιλευκοτριενικά. Νέα κατηγορία φαρμάκων με αντιφλεγμονώδη δράση.
Εμβόλιο. Απευαισθητοποιεί οργανισμό από τον παράγοντα που προκαλεί την αλλεργία.
Συζητείστε με τον θεράποντα ιατρό σας αν πρέπει να κάνετε το εμβόλιο αλλά και πώς θα αντιμετωπίσετε την αλλεργική ρινίτιδα.