Ο κ. Αντώνης Διαματάρης είναι Ομογενής Έλληνας της Αμερικής, Αρθρογράφος, Επιχειρηματίας, πρώην Εκδότης, Πρόεδρος και Διευθυντής της Εφημερίδας “Εθνικός Κήρυξ” που κυκλοφορεί καθημερινά στην Αμερική, νυν Σύμβουλος του “Ε.Κ” και πρώην Υφυπουργός Εξωτερικών. 

Τελευταία την Ελλάδα, από όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, άφησε να επισκεφτεί η Μέρκελ. ’Η δεν της ήταν πολύ ευχάριστο ή γνώριζε ότι η επίσκεψή της εκεί δεν θα ήταν και ιδιαίτερα θριαμβευτική, όπως σε άλλες χώρες.
Μα, και πώς να ήταν; Στα χρόνια της, τα χρόνια που καθοδηγούσε την Ευρωπαϊκή Ενωση ως ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης της, καλέστηκε να χειριστεί δύο μείζονα ελληνικά θέματα: Πρώτον, την μεγάλη οικονομική κρίση και, δεύτερον, την στρατιωτική κρίση με την Τουρκία.
Και στις δύο περιπτώσεις, μας αδίκησε. Στην μεν πρώτη περίπτωση επέβαλε εξαντλητικά μέτρα σε βάρος των Ελλήνων για να αποπληρώσουν, τα ελαφρά τη καρδία είναι αλήθεια, δάνεια που πήραν για να αναβαθμίσουν το βιοτικό τους επίπεδο.
«Και εσείς παραδεχτήκατε ότι ζητήσατε πολλά από τους Έλληνες», είπε ο Πρωθυπουργός στην Γερμανίδα Καγκελάριο, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου που έδωσαν.
«Ευτυχώς ούτε η φτηνή λιτότητα», πρόσθεσε, «ούτε τα φτηνά εθνικά συνθήματα άντεξαν. Η κοινοτική αλληλεγγύη και ο αληθινός πατριωτισμός βγήκαν στο τέλος νικητές».
Και συνέχισε:
«Η Α. Μέρκελ υπήρξε η φωνή της λογικής και της σταθερότητας. Αδικη κάποιες φορές, όμως καθοριστική, όπως το 2015, όταν αρνήθηκε τον εξοστρακισμό της Ελλάδας από την Ευρώπη».
Για να πάρει την απάντηση:
«Την εποχή που τέθηκε το θέμα του ευρώ, είχα επίγνωση για την υπερβολική επιβάρυνση για τους ανθρώπους στην Ελλάδα. Στο τέλος βρήκαμε μια πορεία, έναν κοινό βηματισμό, και η Ελλάδα να παραμείνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης».
Αρα, λοιπόν, διεκδικεί τις δάφνες, ότι χάρη στις αποφάσεις της κατέστη δυνατή η παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη.
Στην δεύτερη όμως περίπτωση, αυτή της στρατιωτικής κρίσης, επέλεξε την ανώδυνη πολιτική προς την Τουρκία, πληγώνοντας την Ευρωπαϊκή Ενωση και την αρχή της αλληλεγγύης και δημιούργησε ένα αρνητικό προηγούμενο για το μέλλον.
Ετσι αναγκάστηκε ο Κυριάκος Μητσοτάκης να δηλώσει: «Φοβάμαι ότι η δυτική αντίδραση ενθαρρύνει τις αυθαίρετες πράξεις, και είναι καιρός για τις ευρωπαϊκές Αρχές να μετατραπούν σε ευρωπαϊκή πολιτική ενάντια σε αυτούς που τις παραβιάζουν».
Και, δυστυχώς, η Μέρκελ απάντησε ότι πρέπει να διατηρούνται οι καλές σχέσεις με την Τουρκία «ακόμα και στις διαφωνίες που έχουμε, για παράδειγμα στα θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Αρνήθηκε, ακόμα και από το Μέγαρο Μαξίμου, να την καυτηριάσει για την επεκτατική στάση της σε βάρος της Ελλάδας.
Η Μέρκελ θα μείνει στη μνήμη του ελληνικού λαού για τον αρνητικό χειρισμό της στα παραπάνω δύο θέματα.
Στην γενικότερη όμως εικόνα των πραγμάτων εξέρχεται της πολιτικής και της καγκελαρίας αποσπώντας τιμές και επαίνους.
Σε τέτοιο βαθμό, που θεωρείται ότι η απουσία της δημιουργεί ένα μεγάλο κενό, γιατί δεν υπάρχει κανείς στον ορίζοντα να καλύψει τη θέση του ηγέτη της ΕΕ, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται φόβοι ακόμα και για διάσπασή της χωρίς αυτήν.