Κωστής Α.Μακρής: Είναι ζωγράφος-γραφίστας και συγγραφέας και ασχολείται με το έντυπο, το κείμενο, τη διαφήμιση και την οπτική και λεκτική επικοινωνία.
Σ’ ένα μεγάλο σταυροδρόμι στην πόλη μου υπάρχει ένας άνθρωπος που τον συναντάω συχνά καθώς αρκετά συχνά περνάω από αυτό το σταυροδρόμι και αυτός μου χαμογελάει και ανεμίζει το χέρι του φιλικά και σπάνια πλησιάζει το αυτοκίνητό μου όταν με πιάνει το κόκκινο φανάρι εκτός κι αν τον καλέσω οπότε έρχεται με το ασταθές ανάπηρο βήμα του και αφού γίνει ό,τι είναι να γίνει απομακρύνεται και πάλι μου γνέφει φιλικά σαν να μου λέει στην άγνωστη σε εμένα ανατολίτικη γλώσσα του, γειασουφίλε, κι έχει κι ένα ασπρογκρίζο μουσάκι χωρίς μουστάκι και τίποτα δεν ξέρω γι’ αυτόν παρά μόνο το ότι τον συναντάω συχνά στο μεγάλο σταυροδρόμι να τοποθετεί πακέτα με χαρτομάντιλα μπροστά από τα τζάμια των αυτοκινήτων που περιμένουν να ανάψει το πράσινο φανάρι και πριν ανάψει το πράσινο φανάρι εκείνος έχει μαζέψει τα πακέτα με τα χαρτομάντιλα και σπάνια τυχαίνει να δω κάποιον ή κάποια να παίρνει το πακέτο με τα χαρτομάντιλα και να δίνει κάτι στον άνθρωπο που βρίσκεται στο μεγάλο σταυροδρόμι και που με χαιρετάει με ένα γειασουφίλε χαμόγελο κάθε που με βλέπει επειδή εγώ μπορεί να μην χρειάζομαι χαρτομάντιλα γιατί πάντα έχουμε χαρτομάντιλα στο αυτοκίνητο αλλά και δεν μου πάει να μην του δώσω κάτι τι όχι σπουδαία πράγματα δηλαδή λίγα κέρματα των 20 ή 10 και σπάνια των 50 λεπτών απ’ αυτά που μαζεύουμε από ρέστα και τα βάζουμε σε μια θηκούλα στο αυτοκίνητο για να έχουμε για τα διόδια όποτε χρειαστεί να περάσουμε διόδια και στις μεγάλες διαδρομές είναι καλό να περνάς τα διόδια και τα μεγάλα σταυροδρόμια μ’ ένα ανατολίτικο χαμόγελο να σου γνέφει από μακριά με μια γεισουφίλε ευχή κι ας λένε μερικοί ότι δίνοντας στους ανθρώπους των φαναριών ενθαρρύνεις αυτούς που τους εκμεταλλεύονται αλλά κι αν δεν δώσεις και τίποτα θα σταματήσει έτσι η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο; Μεγάλο το ερώτημα, ο χρόνος μου μικρός και δεν έχω απάντηση τώρα παρά μόνο στο αν μου αρέσει ή όχι να μου χαμογελάνε μερικοί άνθρωποι και η απάντηση είναι ναι μου αρέσει να μου χαμογελάνε ακόμα και με ανατολίτικα χαμόγελα και με ευχές σε άγνωστες γλώσσες.
Στα μεγάλα σταυροδρόμια υπάρχουν συχνά άνθρωποι που μερικές φορές γίνονται σχεδόν αόρατοι.
Υπάρχουν όμως.
Και μερικές φορές μας βλέπουν και μας χαμογελάνε και ίσως και να λένε και μια ευχή για εμάς στην άγνωστη σε εμάς γλώσσα τους.
Κωστής Α. Μακρής
30 Δεκεμβρίου 2024