Τζίνα Δαβιλά

Αρχείο 2015, Μάρτιος. Η κα Αναστασιάδη-Μανωλεδάκη είναι εκ νέου Υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος με τον Δήμαρχο Ρόδου κο Φώτη Χατζηδιάκο και την Παράταξη “Ρόδος Δύναμη Πολιτών”

Απλώνουμε τα κόκκινα και πιο αρχοντικά μας χαλιά για να υποδεχτούμε μια κρητικοπούλα από γενιά ηρωική. Η Στέλλα Αναστασιάδη- Μανωλεδάκη, εκτός των άλλων τιμητικών διακρίσεών της, θα ήταν –αν υπήρχε- η αντιπροσωπευτικότερη μορφή για τον τίτλο της Πρέσβειρας Γενναιοδωρίας και Αρχοντιάς. Στην ψυχή και στην μορφή. 

Αν υπήρχαν δέκα Στέλλες σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, η χώρα μας θα ήταν το κέντρο του Πολιτισμού, της Ευγένειας, της Αξιοπρέπειας, της Ανάπτυξης, της Καλαισθησίας, της Αρμονίας, της Αρχοντιάς, της Γενναιοδωρίας, της Αγάπης. Η Στέλλα Αναστασιάδη-Μανωλεδάκη είναι μια εξαιρετική κυρία, φινετσάτη, δυναμική και αποτελεσματική σε ό,τι κάνει. Στην δυνατή της χειραψία και στο καλοσυνάτο της βλέμμα είδα μια σπάνια γυναίκα, από κρητική, ηρωική γενιά που αφοσιώθηκε στην προσφορά, στην δημιουργία, στους ανθρώπους της και στο νησί του Ήλιου. Χρέος μου δημοσιογραφικό, να σας την συστήσω.

Ελάτε να γνωρίσουμε τη γυναίκα που αντιπροσωπεύει ιδανικά το όνομά της.

Αρχή μου:

Πρέπει να αγαπάμε τον εαυτό μας, γιατί αν δεν αγαπήσεις τον εαυτό σου, δεν μπορείς να φροντίσεις και να αγαπήσεις τον συνάνθρωπό σου. Είμαι κι εγώ μία μονάδα μέσα στο όλον, άρα όλοι μας εμπεριεχόμαστε στο όλον ως μονάδες. Αυτό είναι η ουσία, που συμπεριλαμβάνεται στο αρχαιοελληνικό «γνώθι σαυτόν» και στο χριστιανικό «αγαπάτε αλλήλους». Από όποια πλευρά κι αν το δεις, οι φράσεις αυτές είναι το βαθύτερο μήνυμα της ζωής. Η λέξη άνθρωπος δηλώνει το « άνω+θρώσκω», δηλαδή την αναζήτηση να ενωθούμε με το θείο. Σε αυτό πιστεύω. Στην ζωή μου θέλω να προσφέρω χωρίς ανταμοιβή. Άλλωστε έχω εξ ιδιοσυγκρασίας, ανάγκη να δίνω. Η ζωή είναι δούναι και λαβείν. Ό,τι δώσω θα μου επιστραφεί με άλλο τρόπο από την θεία πρόνοια.Αυτή είναι η συμπαντική λειτουργία.

Σκοπός του ανθρώπου:

Θα χρησιμοποιήσω μια φράση από τον Νίκο Καζαντζάκη: « Πυραμίδα ο άνθρωπος, στόχος του η κορυφή».

Με τίμησαν:

Μεταξύ των διακρίσεων που εισέπραξα, κορυφαία είναι η βράβευση μου, προσωπική και της Λέσχης Lion Ρόδου, τον Ιανουάριο του 2014 από τον Διεθνή Πρόεδρο των LIONS στην Αμερική με την ανώτατη τιμητική διάκριση‐μετάλλιο ‘EXCELLENCE CLUB PRESIDENT» (ΑΡΙΣΤΕΙΟ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΛΕΣΧΗΣ). Πέτυχα το 100 τοις 100 των στόχων μας με βάση τις επιταγές της διεθνούς οργάνωσης αλλά και προσθέτοντας τη δική μου πινελιά. Ως αρχηγός, διεκπεραίωσα τις υποχρεώσεις μου στον οργανισμό, αλλά και στην ομάδα που με εμπιστευόταν, συνεργάσθηκα άριστα με όλα τα μέλη της λέσχης μας, καθ’ ότι ένα αποτέλεσμα δεν είναι υπόθεση one man show, αλλά συλλογικής δουλειάς.

Τι θυσίασα;

Το να διεκπεραιώσεις τον στόχο σου, είναι θέμα προγραμματισμού του χρόνου σου και μάλιστα, σωστό μοίρασμα του χρόνου στις δραστηριότητές σου. Προσωπικά, θυσίασα ύπνο. Δεν υπάρχει δεν μπορώ, αλλά δεν θέλω. Χρειάζεται θέληση και αγάπη για ό,τι κάνεις. Να βλέπεις τις ευκαιρίες κάθε φορά. Να έχεις ανοιχτά τα μάτια, της ψυχής σου και τα φυσικά, για να πιάνεις τις ευκαιρίες . Ο αισιόδοξος το πρόβλημα το βλέπει ως ευκαιρία για να δημιουργήσει κάτι καλό για τον εαυτό του, που σημαίνει ότι πρέπει να αλλάξει δρόμο για να δημιουργήσει κάτι. Ο απαισιόδοξος το πρόβλημα το βλέπει ως καταστροφή.

Χαρακτηριστικά του ηγέτη:

Για να ηγείσαι μιας ομάδας πρέπει να διαθέτεις νόηση, σκέψη, διορατικότητα, διαίσθηση,  αξιοποίηση των κατάλληλων προσώπων, εμψύχωση της ομάδας, δύναμη παρότρυνσης, επί πλέον δε, να δίνεις κίνητρα.

Πώς ήταν η Στέλλα παιδί;

Μεγάλωσα σένα πολύ αρμονικό, αγαπημένο, ευλογημένο και πλούσιο συναισθηματικά και υλικά περιβάλλον. Μου άρεσε πάντα το κάλλος, η αρμονία, η καλαισθησία. Η οικογένεια διαμορφώνει τον χαρακτήρα μας. Τα πρότυπά μου ήταν υγιή. Ο πατέρας μου Ιωάννης Μανωλεδάκης του Μιχαήλ, μου έδωσε την ανάπτυξη της πνευματικής μου καλλιέργειας και η μητέρα μου Ειρήνη, την συναισθηματική. Με οδήγησαν στο να ολοκληρώσω την Στέλλα.

Η μητέρα μου κατάγεται από την Κάλυμνο και ο πατέρας μου ήρθε από την Κρήτη στη Ρόδο με την Ενσωμάτωση. Μετά το γάμο τους,μετατέθηκε ο πατέρας μου στην Κρήτη.Εκεί δημιούργησαν και την οικογένεια μας, και μετά την αποστράτευση του αείμνηστου πατέρα μου (ως αξιωματικός της Χωροφυλακής) ήρθαμε Ρόδο στην εφηβεία μου. Όταν ολοκλήρωσα τις σπουδές μου, μετά από εξετάσεις, διορίσθηκα στο Κτηματολόγιο της Ρόδου ως 1η επιτυχούσα.

Μου άρεσε πολύ ο χορός, η γυμναστική, η ζωγραφική ‐ το 1974 μάλιστα κέρδισα 800 δρχ για ένα έργο μου που απέσπασε το πρώτο βραβείο. Ο πατέρας μου, μού έκανε δώρα βιβλία. Ήταν ασυνήθιστο εκείνα τα χρόνια. Το πρώτο μου βιβλίο ήταν «Η Ελληνική και η Αιγυπτιακή μυθολογία». Τότε δόθηκε το έναυσμα για την αγάπη μου στον ελληνικό πολιτισμό. Γι’αυτό σήμερα φοιτώ στο πρώτο έτος του Ανοιχτού Πανεπιστημίου στο τμήμα του Ελληνικού Πολιτισμού. Ο πατέρας μου αγαπούσε την Πολιτική, διάβαζα μαζί του εφημερίδες και η δική του ενασχόληση με τα κοινά απετέλεσε για μένα κίνητρο να ασχοληθώ με την Πολιτική. Πολιτική σημαίνει προσφορά στον συνάνθρωπο, το να θέτεις τον εαυτό σου στην βοήθεια των άλλων. Ασκούμε ούτως ή άλλως ένα είδος πολιτικής σε όλες μας τις διαπροσωπικές μας σχέσεις.

Αγαπώ πολύ την ζωγραφική και αυτή την περίοδο συμμετέχω σε σεμινάρια για την στα εκπαιδευτήρια «Ροδίων Παιδεία», καθώς πιστεύω πως η τέχνη καλλιεργεί τον άνθρωπο και τις κοινωνίες. Με ξεκουράζει η κηπουρική, επίσης. Αγγίζοντας τα λουλούδια παίρνω ενέργεια από την Φύση, που είναι γεμάτη ζωντανούς οργανισμούς. Εξάλλου, ακολουθώ κατά γράμμα τις φιλοσοφικές μου αναζητήσεις.

Διάβασα φιλοσοφία από μικρή.

Όλα τα συγγράμματα των Αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων, είναι αστείρευτη πηγή γνώσεων και δίνουν ερμηνεία για όλα τα θέματα της ζωής. Φτάνεις στον προορισμό σου βρίσκοντας τον εαυτό σου. Είναι σπουδαία κίνηση που την οφείλει κάθε άνθρωπος στον εαυτό του, για να λύσει ερωτήματα προσωπικά, κοινωνικά, πολιτικά, οικονομικά. Προσωπικά η φιλοσοφία με βοήθησε να κρατήσω ισορροπία στην ζωή μου και στις επιλογές μου. Να ξεκαθαρίσω τι πρέπει να επιδιώκω , να βάζω προτεραιότητες να ενεργοποιώ τις δυνάμεις που θα με βοηθήσουν νε πετύχω τους στόχους μου.

Οικογενειακή ζωή:

Παντρεύτηκα τον δικηγόρο Σέργιο Αναστασιάδη και αποκτήσαμε την Βασιλεία και τον Γιάννη.

Η Βασιλεία έχει σπουδάσει οπτικο‐ακουστικά μέσα και φωτογραφία στο θυγατρικό τμήμα της Σχολής Καλών Τεχνών.

Σήμερα είναι διαφημιστική παραγωγός και έχει βραβευτεί από το Μετσόβιο Πολυτεχνείο για το λογότυπο της Microsoft, ενώ αργότερα βραβεύτηκε από τα MAD AWARDS για διαφημιστική καμπάνια κάποιου καλλιτέχνη. Ο Γιάννης είναι Αρχιτέκτονας και εργάζεται στην Ιταλία, όπου και παρέμεινε.

Ως μητέρα αφιέρωσα αρχικά πολύ χρόνο διαβάζοντας, για να μάθω πώς θα μπορούσα να ανταποκριθώ στις ανάγκες τους ψυχολογικά και πνευματικά. Τους αφιέρωσα χρόνο ποιοτικό και πλούσιο σε επικοινωνία.

Στα παιδιά μου έλεγα συχνά:

● Βασική σας αξία είναι να αγαπάτε τον εαυτό σας για να αγαπήσετε τους φίλους σας και τους άλλους.

● Να βάζετε στόχους, να ζυγίζετε τις επιλογές σας από πολλές πλευρές και να μην γίνετε δογματικοί. Ο έξυπνος άνθρωπος αλλάζει γνώμη, ο ηλίθιος ποτέ, παραμένει σταθερός.

● Να αφουγκράζεστε την κοινωνία και τις «σειρήνες» υπό οποιαδήποτε μορφή.

Αναφερθήκατε στην ηρωική καταγωγή μου.

Είμαι περήφανη για τους προγόνους μου. Κατάγομαι από οικογένεια ηρώων. Οι πρόγονοί μου ήταν Κρήτες από τα Χανιά που αφιέρωσαν τη ζωή τους στον μακεδονικό αγώνα. Το γενεαλογικό μου δέντρο (όπως έχει ερευνηθεί από την οργανωμένη επιστημονική ομάδα Κρητών για τις οικογένειες των Χανίων που πρόσφεραν στο πολιτικό, κοινωνικό και πατριωτικό γίγνεσθαι στα Χανιά) ξεκινά από το 1546 από την Κωνσταντινούπολη με τον πρόγονό μου Καντανολέων να είναι ένας από τους εννέα επιφανείς άνδρες που ήλθαν από την Κωνσταντινούπολη στην Κρήτη και συμμετείχε στην επανάσταση κατά των κατακτητών της Κρήτης (σχετικά ιστορικά στοιχεία είναι καταγεγραμμένα στα ιστορικά βιβλία της Κρήτης).

Το 1866 η προγονή μου Στυλιανή Μανωλεδάκη είχε λάβει μέρος στην εξέγερση κατά των Τούρκων για την απελευθέρωση, ενώ αν επισκεφθείτε το Πολεμικό Μουσείο Χανίων, θα συναντήσετε στην είσοδο το πορτρέτο του παππού μου, Μιχαήλ Μανωλεδάκη, ο οποίος ήταν οπλαρχηγός και ήρωας του Μακεδονικού αγώνα που βοήθησε στην απελευθέρωση της Μακεδονίας στους Βαλκανικούς πολέμους το 1907. Ο παππούς μου τιμήθηκε γι’ αυτό από το κράτος. Υπάρχει ένας λόφος στην Μακεδονία που φέρει τ’όνομά του «ο Λόφος του Μιχελή Μανωλεδάκη». Αλλά και ο πατέρας μου, ο Γιάννης Μανωλεδάκης, ως αξιωματικός της χωροφυλακής, τιμήθηκε από το κράτος με το «Αργυρούν Μετάλλιον Ανδρείας» για τους αγώνες στους οποίους έλαβε μέρος κατά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο. Η εφημερίδα της εποχής «ο ΚΗΡΥΚΑΣ» του 1947 είχε δημοσιευθεί το γεγονός.

Η Πολιτική μου υπόσταση:

Μ’αρέσει η προσφορά στον συνάνθρωπο και ο εθελοντισμός. Αυτή η διάθεση προσφοράς με οδήγησε στην ενασχόλησή μου με την Πολιτική. Έχω διατελέσει ως αντιπρόεδρος του Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμου Ρόδου επί Δημαρχίας Χατζή Χατζηευθυμίου.

Σήμερα συμμετέχω στο Δημοτικό συμβούλιο Ρόδου ως εκλεγμένη δημοτική σύμβουλος της Δημοτικής Κοινότητας Ρόδου. Ανέλαβα με απόφαση του δημάρχου, την τέλεση των πολιτικών γάμων. Επίσης, είμαι πρόεδρος της Θεματικής επιτροπής Τουρισμού και μέλος της επιτροπής Πολιτισμού. Λαμβάνοντας πάντα ό,τι μου παρουσιάζεται ως ευκαιρία, συνδυάζοντας τους πολιτικούς γάμους με τον τουρισμό και στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων μου, πρότεινα στον δήμαρχο Ρόδου να χρησιμοποιήσουμε την Ροδιακή Έπαυλη ως κορυφαίο προορισμό για τους πολιτικούς γάμους.

Την πρότασή μου ο Δήμαρχος Ρόδου κ . Φώτης Χατζηδιάκος την αποδέχτηκε και την στηρίζει ζητώντας μου να συνδράμω σε όποιο άλλο τομέα του δήμου μπορώ να βοηθήσω. Συνεπώς, ο κήπος της Ροδιακής Έπαυλής θα καθαριστεί και θα ευπρεπιστεί ώστε να μπορεί να φιλοξενήσει την τέλεση πολιτικών γάμων απ’όλο τον κόσμο. Το ιδιοκτησιακό καθεστώς δεν είναι αυτό που μας απασχολεί, αλλά να χρησιμοποιούμε κτήρια‐ διαμάντια που διαθέτει η Ρόδος αναδεικνύοντας ξεχασμένες και θαμμένες ομορφιές της. Δεν έχουμε την πολυτέλεια του χρόνου. Οι άνθρωποι πρέπει να δραστηριοποιηθούμε για να κάνουμε τα κτήριά μας να μιλούν. Οφείλουμε να δουλέψουμε συλλογικά και να βλέπουμε συλλογικά κάθε προσπάθεια ανάδειξης του τόπου. Από την επιτυχία του συλλογικού εξασφαλίζεται και η ατομική επιτυχία.

Δεν πιστεύω στην κομματική ταυτότητα των συνδυασμών…

… αλλά στην συλλογική προσπάθεια και αγάπ. Οποιαδήποτε προσπάθεια κομματικοποίηση των αυτοδιοικητικών εκλογών για μένα σημαίνει αποτυχία. Πρέπει να ακολουθούμε την εξέλιξη και την πρόοδο, να αφουγκραζόμαστε τη νέα εποχή. Το ζητούμενο είναι δημιουργική σκέψη και ένωση δυνάμεων. Ο κόσμος προχωράει μπροστά. Ο δογματισμός δεν ωφέλησε ούτε την πολιτική ή την προσωπική μας ζωή.

Ρόδος: Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2021.

Στην πρόσφατη διαβούλευση που πραγματοποιήθηκε ανέφερα την πρότασή μου εγγράφως στον δήμαρχο: μπορούμε να ιδρύσουμε δίκτυο διδυμοποιημένων πόλεων με έδρα τον δήμο Ρόδου κα μέσα από κει κάθε χρόνο ή κάθε δύο χρόνια να αναβιώσουμε άλλες δραστηριότητες που αφορούν στην πολιτιστική ταυτότητα του νησιού. Λόγου χάρη,ν’αναβιώσουμε την γιορτή κρασιού στο πάρκο του Ροδινιού με παράλληλες εκθέσεις εγχώριων προιόντων και να δημιουργήσουμε τις υποδομές για περαιτέρω τουριστική ανάπτυξη. Η πεπατημένη του ήλιου και της θάλασσας έχει τελειώσει. Η τουριστική δράση πρέπει να αλλάξει μορφή. Ο ποιοτικός τουρίστας θέλει να ενημερωθεί για την ιστορία, να δει τα τοπικά προϊόντα, να ξεναγηθεί σε χώρους που δεν μπορεί να βρει στον τόπο του. Ήδη υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον και έχουμε προτάσεις από διάφορους δήμους για την διδυμοποίηση. Ο κ. Χατζηδιάκος ενθουσιάστηκε και ζήτησε να προωθηθεί άμεσα η πρόταση . Έχουμε όλα τα ιστοιρικά εχέγγυα για να πετύχουμε πολλά.

Σχετικά με την ελληνική πραγματικότητα:

Εύχομαι να ανατραπεί το δυσμενές κλίμα που επικρατεί την τελευταία πενταετία στην Ελλάδα. Κάθε έλληνας πολίτης ας κάμνει υπομονή και ας στηρίξει την όποια προσπάθεια, μέχρι να βγούμε από τις Συμπληγάδες πέτρες. Ο κ.Βαρουφάκης είναι μία ξεχωριστή προσωπικότητα στους Πανεπιστημιακούς κύκλους , είναι δυνατός και πολύ έξυπνος, είναι και συμπατριώτης μου. Του εύχομαι να πετύχει από την θέση που βρίσκεται. Προς το παρόν, πολιτικά δεν μπορώ να κρίνω ούτε τον ίδιο, ούτε την κυβέρνηση. Κρινόμαστε όλοι εκ του αποτελέσματος, δεν πρέπει να προδικάζουμε, πρέπει να περιμένουμε.

Τα κριτήρια για να γίνει κάποιος φίλος μου:

να είναι ο εαυτός του, να μην υποκρίνεται, να ξέρει να αγαπά και να εκτιμά την φιλία μου.

Η κριτική των άλλων στο πρόσωπο μου:

Δεν με ενοχλεί, άλλωστε ο κάθε άνθρωπος έχει τα δικά μέτρα και σταθμά,τον δικό του τρόπο σκέψης, αλλά και το δικό του νοητικό επίπεδο που μέσα από αυτό αντλεί και όποια δυνατότητα του να κρίνει… Επειδή αντιλαμβάνομαι κάθε είδους κριτική, αν η κριτική που θα μου ασκηθεί είναι κακόβουλη την προσπερνώ, αν είναι καλόβουλη την δέχομαι … Είμαι ένας αετός και θέλω να πετώ ψηλά με γερά φτερά…γιατί η ζωή έχει τις δικιές της απαιτήσεις!

Η Στέλλα Αναστασιάδη-Μανωλεδάκη στο παιχνίδι με την αλφάβητο

Α: αποστρέφομαι… την υποκρισία

Β: βασανίζομαι … από την ηθική κατάπτωση της κοινωνίας

Γ: γελώ … με το έξυπνο χιούμορ

Δ: δαγκώνω …. «δυστυχώς» έχω το χαρακτηριστικό προνόμιο να αντιλαμβάνομαι αμέσως τις παγίδες και τις

κακοτοπιές των κακόβουλων.

Ε: ελπίζω και ερωτεύομαι … ελπίζω στην Θεία Πρόνοια και ερωτεύομαι τη ζωή

Ζ: ζηλεύω… ποτέ, είμαι καλυμμένη από παιδί μέχρι σήμερα σε όλους τους τομείς. Νοιώθω ευλογημένη!!!

Η: ηρεμώ… με τα παιδιά μου , τον άνδρα μου, την εκλεκτή παρέα και την ποιοτική μουσική

Θ: θαυμάζω και θυμώνω …την ομορφιά του κόσμου και τις επιτυχίες των ανθρώπων, θυμώνω με το ψέμα.

Ικετεύω… ποτέ!

Κ: κλαίω … από χαρά και από λύπη

Μ: μετανιώνω … για τίποτα μέχρι σήμερα

Ξ: ξεχνώ ό,τι και όταν … μόνο όταν θέλω

Ο: οραματίζομαι… πάντα και για τα πάντα!

Π: προστατεύω… την οικογένειά μου και τα δημιουργήματά μου

Ρ: ρίχνω κλεφτές ματιές… πάντα!

Σ: σιωπώ … όταν φτάσω στα όρια της ευθύνης μου!

Τ: τρομάζω… Ποτέ, είμαι ένα κύτταρο από την θεϊκή δύναμη και είμαι συντονισμένη με τον δημιουργό μου, άρα δεν με

τρομάζει κάτι.

Υποχωρώ: όταν πρέπει

Φ: φυλακίζω… αν είναι απολύτως αναγκαίο

Χ: χαίρομαι …με την ομορφιά της ζωής, με τις επιτυχίες των ανθρώπων , την ανάπτυξη, την πρόοδο

Κυρία Στέλλα Αναστασιάδη-Μανωλεδάκη, ακριβή μου Στέλλα, σας ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη.

* Ακολουθεί έκθεση εικόνων. Σε τρεις φωτογραφίες εικονίζεται το “Αργυρούν Μετάλλιον Ανδρείας – οικογενειακό κειμήλιο πια- που  απονεμήθηκε το 1948 στον πατέρα της κας Στέλλας Αναστασιάδη-Μανωλεδάκη, Ιωάννη Μανωλεδάκη.