•Σε μια εποχή ταραγμένη και παγκοσμιοποιημένη με τις αγορές να κυριαρχούν και την ακραία υπερσυγκεντρωση πλούτου η «πρόοδος», με οποια μορφη και αν εκφραζεται πολιτικά ,χάνει την αυτοπεποίθηση των ιδεών της. Ετσι χάνει κσι το πρωτείο της πολιτικής. Το έλλειμμα αυτοπεποίθησης οδηγεί σε σκόρπια, ασαφή, θολή κατεύθυνση. Κάποτε και στην απεμπόληση αυτών κάθε αυτών των ιδεών της προόδου. Ανυδρος λόγος. Μένει η εμμονικη προσήλωση σε έναν αόριστο ηθικό αξιακό κώδικα. Καλός ο κώδικας , όπως στην εκκλησία το ευχέλαιο. Όταν ακούω τον Ανδρουλακη και τώρα τον Κασσελακη αυτό σκεφτομαι.

•Αυτό είναι πολύ πιο έντονο οταν απέναντι υφίσταται μια ευφυής,οξυδερκής δεξιά.που ξέρει τα όρια των trickle down ecomomics. Την αντίληψη ότι η ανάπτυξη και η συγκεντρωση του πλούτου σε λίγα χέρια έχει ως αυτοματισμό την διάχυση του πλούτου πιο κάτω. Win win. Διαψεύδεται παταγωδώς όταν γεννιέται η αντίφαση ανάμεσα στην υπόσχεση της μεσοαστικής μακαριότητας και στη σκληρή πραγματικότητα της ακραίας επισφάλειας.

•Είναι τότε που η ευφυής δεξιά ανακαλύπτει το κοινωνικό κράτος,τα pass, τα επιδόματα. Ανακαλυπτει ένα νέο προσωπείο αριστερόμορφο που προκαλει μέγιστη αμηχανία στους σοσιαλιστές και αριστερούς. Τροφοδοτώντας το ερώτημα «και σείς τι παραπάνω θα κανατε». Η ευφυής δεξιά χρησιμοποιεί αποτελεσματικότατα παυσίπονα και ευφορικες ουσιες για να εμποδίσει την εξέγερση του «αόρατου ανθρώπου» που συνθλίβεται από τα triccle down economics και στρέφεται προς την Ακροδεξιά και διαφορά λαϊκιστικά αριστερά ρεύματα.

•Η άρθρωση μιας εναλλακτικής δεν είναι απλο πράγμα. Το να πεις Λχ στις επιχειρήσεις «pay them more”. Το να σχηματοποιήσεις συγκεκριμένα τον κοινωνικό μισθό όπως ο Ανδρέας το πάλαι ποτέ. Το να πεις ότι η ανάπτυξη με ανταγωνιστικό πλεονέκτημα τους χαμηλούς μισθούς δεν μας αφορά ως μοντέλο. Το να παρεμβεις στα ολογοπωλια των τροφίμων , των καυσίμων , στα νοίκια κλπ αποφασιστικά και όχι κατ επίφαση. Το να δώσεις αναπτυξιακή μορφή και να κανείς μηχανισμό προόδου και καινοτομίας τον δημόσιο τομέα.

•Η ρητορική των γενικοτήτων δεν πειθει. Ο γητευτής των αλόγων ελκει πολλούς όταν ανεμίζει το λάσο. Πρέπει όμως να συμφωνήσει η να πειθαναγκαστεί και το άλογο. Αν διαφωνήσει το άλογο απογοητεύονται οι θεατές.

•Όλα κάι άλλα αναλυτικά τα λέει ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο. Γιαννης Μπαλαμπανιδης. Οk boomer.