Δημήτρης Κατσούλας

Όχι, δεν αποτελεί στίχο τραγουδιού καινούργιου ούτε είναι παραποιημένη μεταφορά μέρους του ποιήματος του Νίκου Καββαδία ‘Οι 7 νάνοι στο s/s Cyrenia’ που μελοποίησε ο Θάνος Μικρούτσικος το 1986 ο παραπάνω τίτλος του κειμένου, προέκυψε όμως από την ευχαριστήριο επιστολή (περιφραστικώς) που απέστειλε ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης προς τον πρωθυπουργό, καταθέτοντας και την παραίτησή του από βουλευτής αλλά και την πολιτική σκηνή γενικότερα. ‘Στην ζωή έρχεται η ώρα που ένας κύκλος κλείνει κι ένας νέος ανοίγει’ έγραψε ο πρώην υπουργός, βουλευτής αλλά και ομορφάντρας των κυβερνήσεων της ΝΔ και της Δεξιάς στα ΜΚΔ (Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης). 

Αυτά συνέβησαν πριν μια εβδομάδα περίπου όταν ο γόης Μιλτιάδης ‘Μιλήστε μου και με το μικρό μου όνομα’, είχε δηλώσει, και οι γυναίκες-καψούρες ειδικά εκεί στα της Λακωνίας μέρη – από όπου και η καταγωγή του – για ‘γόη’ ομιλούσαν κι έπιναν τα ποτά τους στην υγειά του, είπε: ‘Γεια χαρά στην Πολιτική…’, ανοίγοντας καινούργιο κεφάλαιο και πανιά για άλλα πελάγη, που φαίνεται να γνωρίζει πολύ καλά το παλικάρι, ενισχύοντας την ναυτιλία, δηλαδή τον ιδιωτικό τομέα από άλλα μονοπάτια και με νέες μπίζνες. Καλές και γαληνεμένες θάλασσες Μιλτιάδη, στο στρατί που ξεκίνησες να πας, σου ευχόμαστε, και προσοχή στους ακανθίες (σκυλόψαρα) των ωκεανών όπου θα διασχίζεις.  

Κι επειδή ο τίτλος του κειμένου μου με κυνηγά σαν αχαλίνωτο άλογο στην ανηφόρα καθότι προχωρώ στην σύνταξή του, ένα τραγούδι σε στίχους Γιώργου Οικονομέα που μελοποίησε το 1996 ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας ‘Πατέρα σ’ αγαπώ/ πατέρα σε φτύνω/ Μαζί σου δεν μπορώ/ με τρόπο σ’ αφήνω’, υποπτεύομαι ότι ο Μιλτιάδης το είχε κατά νου, οπότε τα ‘βρόντηξε’ στον Κυριάκο Μητσοτάκη αφήνοντάς τον σύξυλο, όπως και από την απάντηση με τις συνοπτικές ‘ευχαριστίες’ που εξέφρασε ο πρωθυπουργός στον αποχωρούντα γόνο της οικογενείας Βαρβιτσιώτη η οποία υπηρέτησε την Δεξιά σε όλες της τις παραλλαγές από το 1844 με τον Πέτρο Βαρβιτσιώτη έως προχθές, 180 δηλαδή χρόνια προσφοράς στα πολιτικά πράγματα της χώρας. 

‘Δεν κομίζεις και κάτι το καινούργιο, αναφερόμενος στα της αποχωρήσεως του κυρίου Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη’, ευλόγως μπορεί κάποιος να αντιτάξει. Κι όμως,  μπορεί να έχω και δίκιο, όταν η θέση του στην Βουλή που ‘χήρεψε’ έγινε τόσο αισθητή μέχρι του σημείου εκείνου όπου τινές της παρατάξεώς του βουλευτές, μέχρι και λουλούδια επινόησαν να τοποθετηθούν – ευτυχώς που δεν εισακούστηκαν – διότι τι το περισσότερο φαιδρό θα υπήρξε μετά από αυτό; Οι πιο ένθερμοι δε υποστηρικτές του βουλεύτριες και πολιτευτές επανερχόμενοι πρότειναν η ‘χηρευόμενη’ θέση να τιμηθεί με στεφάνι, όπως συμβαίνει με την απώλεια στη θάλασσα απολεσθέντων επωνύμων ή ηρωϊκώς πεσόντων υπέρ Πατρίδος, καθότι ο εγκαταλείψας την Πολιτική Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης δις υπηρέτησε τα Ελληνικά ύδατα ως υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής με τα χρώματα, εξυπακούεται, της ΝΔ. Ευτυχώς που ο Μιλτιάδης τα αγνόησε όλα αυτά κι αποχώρησε με το κεφάλι ψηλά. 

Επερχομένων όμως των ευρωεκλογών κι επειδή το εκτόπισμα του αποχωρούντος ήταν μεγάλο – αυτό θα πρέπει να του αναγνωρισθεί τουλάχιστον –, εναγωνίως αναζητείται πρόσωπο του διαμετρήματος του ανδρός Βαρβιτσιώτη το οποίο θα πρέπει να το αναπληρώσει, αλλά ως την ώρα, λίγο κομματάκι δύσκολο φαντάζει, εκτός πια και προκύψει τινά των ακολουθούντων γυναικών κάποτε που τον θαύμαζαν, τον επευφημούσαν ή είχαν στενή σχέση με το γραφείο του, αλλάξει το επώνυμό της σε Βαρβιτσιώτη, θέσει υποψηφιότητα στην εκλογική περιφέρεια Β2 του Δυτικού Τομέα Αθηνών (Περιστέρι, Ίλιον, Αιγάλεω, Άγιοι Ανάργυροι-Καματερό, Πετρούπολη, Χαϊδάρι, Αγία Βαρβάρα) όπου και η φτωχάτζα, εκεί δηλαδή που εξετίθετο ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, οπότε διπλό το κέρδος για την παράταξη της ΝΔ: και η εκλογή θεωρείται σίγουρη και το όνομα Βαρβιτσιώτης διαιωνίζεται εις τους αιώνας. Αμήν, ψάλλουν στην Πειραιώς 62 στο Μοσχάτο με τον Άδωνη Γεωργιάδη στο δεξί ψαλτήρι.