Δημήτρης Κατσούλας

Είναι κρίμα, είναι θλιβερό να εξαγγέλλεται η παύση κυκλοφορίας μιας εφημερίδας και μάλιστα όταν αυτή κατά την διαδρομή της έχει διαγράψει ιστορικές στιγμές στα του τύπου πράγματα. Για την ‘Αυγή’ ομιλώ η οποία ανελλιπώς και για σχεδόν 70 χρόνια – 24 Αυγούστου 1952 το πρώτο φύλλο – κρατά συντροφιά σε κάθε δημοκρατικό πολίτη έχουσα διαδραματίσει σπουδαίο ρόλο στα πολιτικά δρώμενα αυτού του τόπου θέτοντας στην πρώτη γραμμή τους αγώνες και τα συμφέροντα της εργατικής τάξης.

Είναι κρίμα και νόημα κανένα δεν έχει πλέον όταν μια ομάδα δημοσιογράφων της Αυγής να τίθεται επικεφαλής συγκέντρωσης υπογραφών για το μη κλείσιμο της εφημερίδας (η οποία προς το παρόν δεν κλείνει) από την στιγμή όπου όλο το οικοδόμημα που λέγεται κομματικό όργανο του ΣΥΡΙΖΑ (μέλη) να μη στηρίζει εμπράκτως και με την συνδρομή του το φύλλο αποφέροντας έτσι οικονομική ασφυξία στην εκδοτική επιχείρηση. Και βέβαια το κράτος επιχορηγεί το κόμμα με την έννοια ότι αυτό θα προσφέρει έργο πολιτικό, όχι όμως και να συντηρεί με τα χρήματα αυτά μια επιχείρηση η οποία μάλιστα έχει καταστεί σε ένα μεγάλο βαθμό ζημιογόνος.

Είναι κρίμα μια εφημερίδα η οποία εννοείται πως (θα έπρεπε να)  υποστηρίζεται από τα 60.000 και πλέον μέλη του ΣΥΡΙΖΑ να έχει μια κυκλοφορία της τάξεως ούτε των 2.000 φύλλων. Ο διευθυντής της επέμενε και ήλπιζε μέχρι την τελευταία στιγμή ότι τουλάχιστον ένα μέρος των μελών, περί τις 5.000 ότι θα ενεργοποιούντο οικονομικώς,  αποτελώντας ενεργό μέρος συνδρομητών, γεγονός όμως που κατέληξε άκαρπο με αποτέλεσμα μόνο το 10% εξ αυτών να καταστούν (εγγεγραμμένοι;) συνδρομητές.

Είναι κρίμα για ένα κόμμα το οποίο θέλει να διεκδικεί την κυβέρνηση αύριο, τα μέλη του να περιφέρονται πέριξ της Κουμουνδούρου αναμένοντας ατομικά βολέματα χωρίς (όπως αποδεικνύεται από τις πράξεις τους) να βάζουν το χέρι στην τσέπη και αμφίβολο είναι εάν και την ιδεολογία της Αριστεράς ασπάζονται ακόμη. Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να ξεκαθαρίσει την θέση και τα ‘πιστεύω’ του καταδεικνύοντας εν τοις πράγμασι την διαφοροποίησή του από την Ν.Δ. και όχι απλώς με την αλλαγή του ‘υποκαμίσου’ του και της ταμπέλας να αναμένει το ‘μάνα εξ ουρανού’. Εάν κάθε μέλος του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να γίνει και αγοραστής του φύλλου της ‘ΑΥΓΗ’, τότε και μόνο θα υπάρξει ελπίδα και για τον δημοσιογραφικό χώρο αλλά και για την ίδια την σημερινή Αξιωματική αντιπολίτευση. Τότε μόνο καταρρίπτεται  το αφήγημα από τον σημερινό πρωθυπουργό ο οποίος μετέρχεται κάτι επικλήσεις του τύπου: ‘ Έχουμε πλουραλισμό στην ενημέρωση, δείτε τους τίτλους των εφημερίδων’.

Όταν τα ΜΜΕ, έντυπα, ηλεκτρονικά και τηλεοπτικά είναι συγκεντρωμένα στα χέρια ολίγων που ελέγχονται από την κυβέρνηση και δεν υπάρχει διαφορετική φωνή να διατυπωθεί προς τα έξω,  επόμενο είναι ο κύριος Μητσοτάκης να προβαίνει σε τοιούτου είδους δηλώσεις σχετικά με την επικρατούσα συνολική εικόνα στα Μίντια σήμερα.