Δημήτρης Κατσούλας

Αν και οι ιαχές από τα γιουρούσια της αστυνομοκρατούμενης Πολιτείας κουδουνίζουν ακόμα στ’ αυτιά μας, εμείς αγαπητοί μου θα πρέπει να διατηρούμε πάντα την ψυχραιμία μας υπό οποιεσδήποτε συνθήκες κι αν επικρατούν γύρω μας, όσο απαγορευτικές κι αν είναι αυτές. Περιττό – νομίζω – να σας υπενθυμίσω ότι ο φόβος ποτέ δεν είχε θέση στις καρδιές μας, υπάρχει περίπτωση να μας τον φωλιάσουν τώρα; Όχι δα! Κι επειδή υπάρχει πιθανότητα τούτες οι απόκριες να ενδυθούν τον μανδύα της ‘ασφάλειας των πολιτών για τυχόντα έκτροπα’, απαντούμε ότι ο υπαίθριος εορτασμός της Καθαράς Δευτέρας ποτέ δεν κινδύνευσε από ομαδικές χαρές, γλέντια και το πέταγμα των χαρταετών μας. Οπότε, εύλογο είναι ότι συστάσεις-υποδείξεις εκ μέρους του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη– σε περίπτωση που τυχόν υπάρξουν, καθότι εις τα ώτα μου καταφθάνουν και τοιούτου είδους έλεγχοι-μηνύματα υπό την διακριτική παρουσία της αστυνομίας ‘περί διασφαλίσεως της εννόμου τάξεως και μη διαταράξεως αυτής’, πίπτουν εις το κενό. Εβδομάδα εορτής είναι με αποκορύφωση την Κυριακή της Τυροφάγου ή Τυρινής καθότι μετά εισερχόμεθα εις την νηστεία για το Πάσχα αρχόμενη από την Καθαρά Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου, και την εορτάζομε κατά τα ειωθότα. Γούστο μας και καπέλο μας εξ άλλου,  μεθερμηνευόμενο ως αναφαίρετο δικαίωμά μας, αρκεί να μη εισερχόμαστε στις ελευθερίες και τα δικαιώματα του άλλου,  παρεμποδίζοντάς τα ή περιορίζοντάς τα, ούτε κατά το ελάχιστον.

Είτε σε λόφους ανεβούμε, είτε τα βουνά επιλέξουμε ή ακόμα και τις παραλίες προκειμένου να τηρήσουμε τα έθιμά μας με αποκορύφωμα το πέταγμα του χαρταετού μας, φέτος προτείνω να το κάνουμε διαφορετικά, εκμεταλλευόμενοι μάλιστα και του Ανοιξιάτικου καιρού: να τους αφήσουμε ν’ ανεβούν όσο ψηλά γίνεται μέχρι που να μη γίνονται πλέον ορατοί, κι αν τυχόν ζαλιστούν με τους ελιγμούς τους κι αρχίσουν την κατρακύλα, να μη καταβάλουμε καμία προσπάθεια περισώζοντάς τους, κι ας πέσουν πάνω στ’ ανθισμένα πουρνάρια, τις ιτιές, τις λεμονιές ή τις νεραντζιές. Οι μυρωδιές που θα σκορπιστούν από τα μπουμπουκιασμένα δέντρα καθ’ ον χρόνο αυτοί θα ξεσκίζονται, θα είναι η ανταμοιβή μας. Καθόλου να μη μας νοιάξει το κουρέλιασμά τους. Εάν όμως μερικοί από εσάς, είτε δεν φροντίσατε από νωρίς να φτιάξετε τον δικό σας χαρταετό κατά τον κλασικό τρόπο χρησιμοποιώντας αλεύρι, νερό, καλάμια, σπάγκο και διαφημιστικά φυλλάδια για την ουρά του είτε δεν έχετε την οικονομική δυνατότητα να αγοράσετε κάποιον ετοιματζίδικο, τουλάχιστον μια σακούλα χαρτοπόλεμο και μερικές σερπαντίνες, η ημέρα το επιβάλει να τα έχετε μαζί σας. Σε περίπτωση που αντιληφθείτε ότι η ‘Προστασία του Πολίτη’ περιφέρεται διακριτικά γύρω σας ‘για την διασφάλιση της εννόμου τάξεως’, – αν και παιδιά του λαού είναι κι αυτά, για ένα κομμάτι ψωμί καθώς και για το ενοίκιο παλεύουν, εκτελεστικά όργανα είναι, άνωθεν εκπορεύονται οι εντολές π.χ. ‘άρξασθαι των χημικών ή των ροπάλων’ – ,εσείς καθόλου να μη δειλιάσετε, κι αρχίστε με τον χαρτοπόλεμο και τις σερπαντίνες σας τον πόλεμο εναντίον τους μη επιτρέποντας στο σκότος ν’ αμαυρώσει την ψυχούλα σας , καθυποτάξει τα όνειρά σας, συννεφιάσει τον ουρανό σας, το μοναδικό σας παράθυρο όπου μέσα από αυτό αγωνίζεστε για μια καλύτερη ζωή, για την αξιοπρέπειά σας, για την υγεία και την παιδία, αγαθά τα οποία σας τα παρέχουν με δόσεις και σταγόνα την σταγόνα. Με αυτά και μόνο τα πολεμοφόδια (χαρτοπόλεμο και σερπαντίνες) γίνε η σπίθα εκείνη που θ’ ανάψει τη φωτιά για να φωτίσει τα σκότη, να φανεί διάπλατος ο δρόμος εμπρός σου, έως ότου τα δικά σου τα πολεμοφόδια ενωθούν με των γύρω σου κι ανάψει η φλόγα εκείνη γενόμενη πυρκαγιά μέχρι που να καεί ο βασιλιάς των ερεβών και της μαυρίλας που καταπλακώνει τις ψυχές μας. Τότε, και μόνον τότε θα είσαι ο νικητής της ζωής που δικαιωματικά σου ανήκει.

Καλούς υπαίθριους πανηγυρισμούς εύχομαι, καλή Σαρακοστή!