Λοιπόν, το έχω παρατηρήσει. Πάνω που συνηθίζω κάτι …το αποσύρουν!

Συνηθίζω, για παράδειγμα, ένα παγωτό, θυμάστε εκείνο που ήταν σαν πατούσα και είχε ένα δαχτυλάκι κρέμα, ένα δαχτυλάκι σοκολάτα, ένα κρέμα, ένα πάλι σοκολάτα, ένα κρέμα και το μικρό μπανάνα; Χμ, ο εξαδάχτυλος είναι αυτό…Τέλος πάντων, βγάλτε ένα δαχτυλάκι, εκεί θα τα χαλάσουμε; Εμένα μου άρεσε. Τότε  δεν είχαμε και πολλά να διαλέξουμε όπως τώρα.  Ε, το σταματάνε.

Βρίσκω την υδατική που ταιριάζει στο δέρμα μου και που έκανα χρόνια να την ανακαλύψω… Την μία, την ιδανική! Να μην με κοκκινίζει, να μην με κάνει να γυαλίζω, να μην με φαγουρίζει …να μην με ξοδεύει…σημαντικό κι αυτό.  Μόλις την βολευτώ, φστττ μπόινγκ !  Χρεωκοπεί η εταιρία που την βγάζει και φτου κι απ΄την αρχή να εξηγείς τα δερματικά σου βάσανα σε άγνωστες πωλήτριες με τέλειο δέρμα και βαμμένες λες και μόλις κατέβηκαν από την πίστα και να τους ζητάς δειγματάκια για να δεις αν σου ταιριάζουν στο δέρμα και αυτά πάντα μα πάντα, αχ, μόλις να τους έχουν τελειώσει!

Αγοράζω ένα αντικουνουπικό μηχανάκι, πολύ ντιζαϊνάτο. Με το ανταλλακτικό δώρο! Τέλειο σας λέω. Τα κουνούπια τέζα. Σαν ευχαριστημένη πελάτισσα αγοράζω κι άλλα δυο τρία μηχανάκια θανατερά, ένα για κάθε δωμάτιο, έτσι, να μην μείνει ρουθούνι. Κάποια στιγμή τελειώνει το καλοκαίρι, ε, τελειώνουν και τα ανταλλακτικά δώρο και τα μεμονωμένα που αγόρασα αργότερα.  ΄Ερχεται, με το καλό, το επόμενο καλοκαίρι, πάω να αγοράσω ανταλλακτικά…οποία έκπληξης, έχουν καταργηθεί τα  αντικουνουπικά μηχανάκια που αγόρασες πέρσι!  Βρίσε όσο θέλεις και ετοιμάσου να αγοράσεις καινούργια με δώρο…σωστά μάντεψες, το ανταλλακτικό! Τόμπολα.

Και αυτό συνεχίζεται σε όλους τους τομείς της αγοραστικής μας καθημερινότητας. Σαμπουάν, γιαούρτια, σαλάμια, χαρτιά κουζίνας, απορρυπαντικά, οδοντόπαστες…και στα ηλεκτρικά επίσης.

Είναι να μην σε κάνουν να συνηθίσεις κάτι. Μετά σε έχουν στο χέρι. Παθαίνεις εθισμό και δεν μπορείς να λειτουργήσεις.

Και όλα αυτά γιατί τα σκέφτηκα εγώ Κυριακάτικα;

Ανησυχώ γι΄αυτό που λένε πως αύριο τελειώνουν τα μνημόνια! Κι αν είναι αλήθεια; Κι αν στα τόσα χρόνια εθίστηκα χωρίς να το καταλάβω και έγινα ένα  μνημονιακό πρεζόνι και αύριο πάω από υπερβολική δόση χαράς;

Τι… λέτε να μην ανησυχώ; Να ανησυχώ; Τι να κάνω, πείτε κάτι θα τρελαθώ!

Ματίνα Ράπτη -Μιληλή

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr