Δεν διαθέτει Ιστορία, δεν έχει παρελθόν, δεν υποστηρίζεται από πλήθος οπαδών (αλλά μόνο από «συγγενείς και φίλους» των ποδοσφαιριστών), εντούτοις, αν εξαιρέσουμε την «πεντάρα» από τον Ολυμπιακό στο τελευταίο τέταρτο της αναμέτρησης του Καραϊσκάκη, νομίζω ότι η νεοφώτιστη ομάδα «Βόλος» (που βρέθηκε στην σούπερ κατηγορία από το πουθενά) αξίζει τον θαυμασμό όλων και ίσως το χειροκρότημα σε όσους συνέβαλαν στο να υπάρχει στον ποδοσφαιρικό χάρτη της Μαγνησίας. Βέβαια, αυτή η επιτυχία –τρεις νίκες σε τέσσερα ματς- έχει ονοματεπώνυμο: Αχιλλέας Μπέος. Αυτός έριξε την ιδέα της δημιουργίας, αυτός ζήτησε συγχώνευση των τριών ομάδων της πρωτεύουσας, αυτός δέχτηκε την άρνηση και την περιφρόνηση, αλλά ιδού τώρα που απολαμβάνει την…δικαίωσή του. Με δυο λόγια, ο Μπέος είναι –στο ποδόσφαιρο- μάγκας. Το έχει αποδείξει στην μακρά θητεία του ως παράγων του Πανιωνίου με τις αλλεπάλληλες εξόδους στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, την εξαιρετική αγωνιστική συμπεριφορά της ομάδας και το πλήθος πολύ καλών παικτών που είχε επιλέξει και φέρει στη Νέα Σμύρνη (και συνεχίζει να το κάνει στον Βόλο, όσο και αν αρνείται ότι δεν έχει ανάμειξη…) Συμπερασματικά: μπορεί να διαφωνεί κάποιος μαζί του σε άλλες ιστορίες (αν και η πλειοψηφία τον παραδέχεται αφού τον εκλέγει από τον πρώτο γύρο), όμως δεν μπορεί παρά να συμφωνεί μαζί του και να παραδεχτεί ότι ξέρει πολλή μπάλα και έχει τον τρόπο του να φέρνει νίκες. Αυτές που ο τοπικός Ολυμπιακός και η ιστορική Νίκη είναι αδύνατον να πλησιάσουν σε υψηλό επίπεδο τα τελευταία χρόνια, παρά την υποστήριξη των φιλάθλων του Βόλου, του Τύπου κλπ. Ενός Τύπου, που έχει γυρίσει για τα καλά την πλάτη του τόσο στην νέα ομάδα, όσο και στον δήμαρχο!