Ανοιχτή πόρτα Πόρτα στην Πολιτική

Ο λευκός ελέφαντας και το ΕΣΥ, του Πάνου Μπιτσαξή

Spread the love

Πάνος Μπιτσαξής

 

 

 

Ο θρύλος του λευκού ελέφαντα εφορμά από τις μυστικιστικές παραδόσεις του Σιάμ,της σημερινής Ταϊλάνδης. Το ιερό ζώο που ήρθε από τον ουρανό για να προσφέρει άνθος στη μαμά του Βούδα. Έκτοτε έτυχε πλήρους απαλλαγής από εργασίες κοινού ελέφαντα και όλοι ήταν υποχρεωμένοι να τον ταΐζουν και να τον φροντίζουν. Έτσι ο πολυχρονεμένος βασιλιάς Ράμα για να εκδικηθεί τον αυθάδη και δύστροπο αυλικό του χάρισε τον ιερό λευκό ελέφαντα χωρίς να του δώσει λεφτά για να κορέσει την ατέλειωτη πείνα του. Ο αυλικός πτώχευσε έγινε θύμα του δώρου και πέθανε ξεχασμένος και πάμπτωχος. Ο λευκός ελέφαντας δεν έπαθε τίποτα. Επέστρεψε στην αυλή του Ράμα.

Το δίδαγμα του μύθου είναι απλό. Δεν έχει σημασία να αποκτάς κάτι όταν δεν μπορείς να το συντηρήσεις. Όχι μόνο δεν σου χρειάζεται αλλά γίνεται δυσβάστακτο βάρος. Το υπηρετείς χωρίς να σε υπηρετεί. Σε εκδικείται σε πτωχεύει. Δεν μπορείς να κρατήσεις το ουσιώδες υπηρετώντας το χρυσοποίκιλτο ανούσιο. Και ποιο είναι πιο ουσιώδες από την Yγεία; Τίποτα απολύτως. Αλλά χρειάζεται ένας κορωνοϊός για να το θυμηθούμε. Μια επιδημία για να σκεφτούμε. Τι γίνεται στ’ αλήθεια με το ΕΣΥ; Ζητείται ένα τέλειο και λειτουργικό ΕΣΥ απέναντι στο λευκό ελέφαντα. Υγεία και όχι εγκλωβισμός στην αναζήτησή του ανούσιου και τη περιφρόνηση του ζωτικού και του ουσιώδους. Είναι το μεγάλο δίδαγμα ενός μακρινού ανατολίτικου θρύλου. Γιατί για να έχουμε δημόσια δωρεάν υγεία για όλους και σε κάθε περίσταση για να έχουμε δημόσια δωρεάν παιδεία για όλους και κάθε άλλο απαραίτητο δημόσιο αγαθό, πρέπει να δούμε ποιος θα ταΐζει το λευκό ελέφαντα ή τι τέλος πάντων θα κάνουμε μ’ αυτόν. Όποιος ξεχνά αυτή τη παράμετρο είναι απλά υποκριτής. Δεξιός ή αριστερός δεν έχει καμία σημασία. Ποιος είναι ο λευκός ελέφαντας; Ένα δυσλειτουργικό, αδηφάγο, σπάταλο και ανορθολογικό κράτος βάθρο ακλόνητο της πελατειακής λογικής, της διαφθοράς και της ρεμούλας. Σε πολιτικό επίπεδο οι αριστεροί το εγκωμιάζουν και το στηρίζουν. Οι δεξιοί ρητορικά το αντιμάχονται. Αμφότεροι το ταΐζουν, το ποτίζουν, το παχαίνουν, το προσκυνούν. Κανένας δεν τολμά να το αγγίξει. Ποιος μπορεί να αγγίξει τον ιερό λευκό ελέφαντα; Κάπως έτσι πτωχεύσαμε. Κάπως έτσι δυστυχώς ίσως μας συμβεί και στο μέλλον αν και αχνοφαίνονται αμυδρές αχτίδες φωτός. Ο λευκός ελέφαντας θα επιστρέψει χορτάτος στην αυλή του Ράμα συνεχίζοντας τον αέναο κύκλο του.

 Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr

SHARE
RELATED POSTS
Με «σκέρτσο», του Νίκου Βασιλειάδη
Νικηφόρος Μανδηλαράς: μορφή που σέβεται ο χρόνος, της Άννας Κοντοπίδη
Όνειδος, του Μάνου Στεφανίδη

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.