• Όταν έγινε η Ιταλική εισβολή ο ελληνικός λαός είπε έμπρακτα και με το αίμα του ΟΧΙ. Δεν το είπε ο Μεταξάς. Όπως παραδίδεται, απάντησε στον Ιταλό πρεσβευτή Γκρατσιάνι με τη φράση “Αlors c ‘est la guerre”. Ήταν βέβαια κι αυτό ένα αμήχανο αλλά ξεκάθαρο όχι στη παράδοση της χώρας.

Ήταν τότε που ο Νίκος Ζαχαριάδης Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ κάλεσε τους Έλληνες κομμουνιστές να στρατευτούν και να πολεμήσουν τον εχθρό εισβολέα. Πρώτα η Ελλάδα ήταν η ουσία της πρόσκλησης στα όπλα. Δεν το έκανε από τα πολυτελή γραφεία του Περισσού. Το έκανε από τις φυλακές της Αίγινας όπου διαβίωνε ως πολιτικός κρατούμενος. Ζήτησε από τους Έλληνες κομμουνιστές να τεθούν υπό τις διαταγές ενός φασίστα δικτάτορα, με τις εξορίες και τις φυλακές γεμάτες, με τον στυγερό Μανιαδάκη να βασανίζει με πάγο κολόνες τους συντρόφους του με τη νεολαία να υποχρεώνεται σε συμμετοχή στη φασιστική ΕΟΝ και να υψώνει το χέρι στο χαιρετισμό των ναζί. Οι κομμουνιστές πειθάρχησαν στο κάλεσμα. Πρώτα η Ελλάδα είπαν όλοι. Το κάλεσμα του Ζαχαριάδη έμεινε στην ιστορία, ακόμα και στους πιο σκληρούς αντικομμουνιστές, ως χρυσή παρακαταθήκη εξαίρεσης στο διχασμό. Αυτή η ιστορία είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους το ΚΚΕ διατηρεί ένα σημαντικό απόθεμα ιστορικού σεβασμού παρά την ένταση της αντιπαλότητας στις εν γένει απόψεις του. Οι Έλληνες στο κίνδυνο ενώνονται. Σε μια πολύ δύσκολη και αιματηρή εποχή.

• Χθες ο Κουτσούμπας κάλεσε τους κομμουνιστές να διαδηλώσουν για το Πολυτεχνείο με χρήση του «κωδικού 6». Σε μια κωμωδία κινητοποίησης όπου στην άθληση και την αναψυχή του κωδικού 6 ενέταξε και την «επαναστατική γυμναστική». Μια κινητοποίηση χωρίς καν κατεύθυνση. Κινητοποίηση αυτοσκοπός. Λες και η μόνη μορφή μνήμης είναι η διαδήλωση.

• Καλά αυτά έχουν αναλογία; Έχουν δυστυχώς. Τότε ήταν οι Ιταλοί. Τώρα είναι ένας αόρατος εχθρός που κινδυνεύει να μας διαλύσει. Ένας εχθρός που η αντιμετώπιση του απαιτεί πριν από όλα πειθαρχία και ενότητα.

Το ΚΚΕ εκτός τόπου και χρόνου. Σε ένα δικό του κόσμο. Τόσο δικό του που παρέλκει ως περιττός ο αντίλογος. Το «όργιο καταστολής» που καταγγέλει, δηλαδή πρόστιμα και λίγες προσαγωγές, το προκάλεσε το ίδιο. Γιατί η τεχνητή πρόκληση της «αστυνομοκρατίας» είναι υπαρξιακό ζήτημα. Να’χουμε κάτι για να λέμε. Γιατί το υγειονομικό μέτρο που παραβιάστηκε δεν ήταν οι αποστάσεις και οι μάσκες. Ήταν η καραντίνα και η απαγόρευση κυκλοφορίας. Μέτρα που κρίθηκαν συνταγματικώς ανεκτά από το ΣΤΕ. Μέτρα που και ο πιο αδαής καταλαβαίνει ότι είναι απαραίτητα και ίσως είναι και λίγα. Γιατί αύριο «γυμναστική του κωδικού 6» θα θέλουν να κάνουν οι παπάδες, οι αρνητές της μάσκας, του εμβολίου και του ιού και κάθε πικραμένος. Τι θα τους πεις μετά; Ότι η δίκη σας «γυμναστική» απαγορεύεται; Εκτός τόπου και χρόνου. Με τη χώρα να θρηνεί 1.000 και πλέον νεκρούς με ρυθμό 70 την ημέρα, το θάνατο να καραδοκεί σε κάθε ανάσα. Μιλούν για κινητοποιήσεις εορταστικής φύσεως «με τήρηση υγειονομικών μέτρων». Δεν αντιλαμβάνονται καν πόσο γελοίο ακούγεται. Το ίδιο ακριβώς λέει και η Εκκλησία με τη δική της θεολογία.

• Για το Βαρουφάκη δεν χρειάζεται να πει κανείς πολλά. Έχει αναδείξει την εκτός τόπου και χρόνου διαταραχή σε αντικείμενο ειδικής μελέτης για τους ψυχιάτρους.

• Για το ΣΥΡΙΖΑ και τη νεόκοπη μετωπική επιλογή του; Ο καιροσκοπισμός παλληκάρια είναι το πιο επικίνδυνο μπούμεραγκ όταν στρέφεσαι κατα της κοινής λογικής και της συντριπτικής πλειοψηφίας.

• Κυρίως όλοι αυτοί δεν καταλαβαίνουν το προφανές. Ότι καθιστούν τον Μητσοτάκη και την Δεξιά ιστορικό μονόδρομο. Τρίβουν τα χέρια τους και γελάνε. Τα έχουνε κάνει μπάχαλο με τη πανδημία και δεν μιλάει κανείς. Παίζουν χωρίς αντίπαλο. Τους χειροκροτάνε όλοι. Μέχρι και η Ζωή είπε πως αν ο Πολάκης ήταν υπουργός Υγείας θα είχαμε πεθάνει όλοι.

• Τι να πω; Ο μουσικός σηκώνει τα χέρια και το ΚΙΝΑΛ διαλογίζεται… για να μη πω χτενίζεται.

Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr

ΚΚΕ (από παλαιότερο δημοσίευμα της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ)

Περνώντας τα σιδερένια κάγκελα ασφαλείας στο «Σπίτι του Λαού» -το στρατηγείο του ΚΚΕ- βρίσκεται κανείς σε ένα αίθριο όπου δεσπόζει το άγαλμα του Λένιν. Μέσα στο κεντρικό κτίριο σε υποδέχονται οι σύντροφοι -όπως αποκαλεί ο ένας τον άλλον- και σε καθοδηγούν στο τεραστίων διαστάσεων κτίριο. Στις 15.000 τ.μ. υπάρχουν γραφεία του κόμματος, αμφιθέατρα, βιβλιοθήκες, οι εγκαταστάσεις και το τυπογραφείο του «Ριζοσπάστη», αποθήκες. Στα γραφεία αυτά τα στελέχη του κόμματος βρίσκονται τουλάχιστον 25 χρόνια, στην ιδιοκτησία όμως του ΚΚΕ το κτίριο πέρασε μόλις το 2010, ύστερα από δωρεά από την εκδοτική εταιρεία Σύγχρονη Εποχή -τη συνέχεια της Τυποεκδοτικής- εταιρεία ελεγχόμενη από το ίδιο το κόμμα. Το πρώτο κομμάτι του κτιρίου -τότε ένα οικόπεδο με τρία ερειπωμένα κτίρια ενός εργοστασίου μεταξουργίας- αγοράστηκε το 1979. Εξι χρόνια αργότερα αγοράστηκε το ακριβώς δίπλα οικόπεδο και τότε ξεκίνησε η ανέγερση του κτιρίου το οποίο, βάσει συμβολαίου, το 2010 είχε αξία 7 εκατ. ευρώ. Μαζί με το κτίριο -το οποίο η εκδοτική εταιρεία χάρισε στο κόμμα χωρίς να χρειαστεί να καταβληθούν φόροι χάρη σε έναν νόμο του ’74- ανέλαβε και τα δάνεια συνδεδεμένα με τα ακίνητα: δύο σε γερμανικές εταιρείες και δύο σε ελληνικές. Σύμφωνα με στελέχη του ΚΚΕ, τα δάνεια εκείνα αλλά και αμέτρητοι εθελοντές βοήθησαν να χτιστεί ο «Περισσός», αν και το ΚΚΕ είναι ίσως το μόνο κόμμα που θα μπορούσε να αυτοχρηματοδοτήσει άνετα την όποια κατασκευή. Μόνο στην υποθηκοφυλακείο των Αθηνών, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας έχει προβεί σε 65 αγοραπωλησίες. Από αυτές, οι 28 αφορούν ακίνητα τα οποία έχει κληρονομήσει από διαθήκες ή δωρεές.