Κωστής Α.Μακρής: Είναι ζωγράφος-γραφίστας και συγγραφέας και ασχολείται με το έντυπο, το κείμενο, τη διαφήμιση και την οπτική και λεκτική επικοινωνία.

Κωστής Μακρής

Κάτω από τη γέφυρα Μιραμπό, στο Παρίσι, ζει ένας σπάνιος σκύλος.

Όλες και όλοι εκεί τον ξέρουν με το όνομα Γκιγιόμ Μιραμπούλης το Γεφυρόσκυλο.

Είναι ένα αγαθό πλάσμα που τα μόνα που θέλει είναι νερό, τροφή, αγάπη και χάδια.

Αν τον συναντήσετε, μη φοβηθείτε να τον χαϊδέψετε.

Δεν δαγκώνει, σπάνια αγριεύει και γαβγίζει μόνο όταν απειληθεί ή όταν δει κάτι που δεν του αρέσει, όπως κάποιον άνθρωπο που δεν αγαπάει τα ζώα, τη φύση και τους άλλους ανθρώπους.

Δεν γράφει ποιήματα τις νύχτες.

Ίσως επειδή είναι ο ίδιος ένα ποίημα.
Δεν παριστάνει κάτι που δεν είναι.

Ίσως επειδή ο ίδιος δεν ξέρει τι ακριβώς είναι.

Οι ώρες περνούν, οι μέρες περνούν, οι νύχτες περνούν

και ο Γκιγιόμ Μιραμπούλης, το Γεφυρόσκυλο, παραμένει εκεί.

Μπορεί να περιμένει την αγάπη του.

Μπορεί να περιμένει φαΐ, νερό ή ένα χάδι.

Δεν ξέρει τι πράγμα είναι η Ελπίδα αλλά ξέρει να περιμένει.

Κάποιες φορές ψάχνει.

Άλλες φορές ζητάει.

Και πολλές φορές βρίσκει και παίρνει αυτά που θέλει.

Αν τον συναντήσετε, μη τον λυπηθείτε, μη νιώσετε συμπόνοια για τη μοναξιά του και μη θελήσετε να τον πάρετε σπίτι σας.

Ένα χάδι, ένα γλυκόλογο, μια τρυφερή ματιά, του είναι αρκετά.

Γεννήθηκε ελεύθερος και ελεύθερος θέλει να ζει,

εκεί, κάτω από τη γέφυρα Μιραμπό,

όπου κυλούν τα νερά του Σηκουάνα,

στο Παρίσι.

Κωστής Α. Μακρής

22 Ιουλίου 2025

Σημείωση ΚΑΜ: Η «Γέφυρα Μιραμπό», γνωστό ποίημα του Γκιγιόμ Απολιναίρ που έχει γίνει και τραγούδι, είναι ένα ποίημα που μου αρέσει πολύ και από το οποίο δανείστηκα ή «έκλεψα» κάποια πράγματα. Χωρίς ντροπή και με επίγνωση του γεγονότος ότι «έτερος εξ ετέρου σοφός».

Η Γέφυρα Μιραμπό

Κάτω από τη γέφυρα Μιραμπό ρέει ο Σηκουάνας

Και οι αγάπες μας

Πρέπει να τις θυμάμαι

Η χαρά ερχόταν πάντα μετά τη λύπη

Έρχεται η νύχτα χτυπάει την ώρα

Οι μέρες περνούν Παραμένω

Χέρι-χέρι ας μείνουμε πρόσωπο με πρόσωπο

Ενώ κάτω από

τη γέφυρα των χεριών μας περνά

Τα αιώνια βλέμματα το κύμα τόσο κουρασμένο

Έρχεται η νύχτα χτυπάει την ώρα

Οι μέρες περνούν Παραμένω

Η αγάπη φεύγει σαν αυτό το τρεχούμενο νερό Η

αγάπη φεύγει

Πόσο αργή είναι η ζωή

Και πόσο βίαιη η Ελπίδα

Έρχεται η νύχτα χτυπάει την ώρα

Οι μέρες περνούν Παραμένω

Οι μέρες περνούν και οι εβδομάδες περνούν

Ούτε ο χρόνος περνάει

Ούτε οι αγάπες επιστρέφουν

Κάτω από τη γέφυρα Μιραμπό ρέει ο Σηκουάνας

Έρχεται η νύχτα χτυπάει την ώρα

Οι μέρες περνούν Παραμένω

—  Γκιγιόμ Απολιναίρ , Τα βράδια του Παρισιού, 1912 και Αλκοόλ, 1913