Θεωρώ τα δημοψηφίσματα και την άμεση δημοκρατία σε εθνικό είτε τοπικό επίπεδο, το ύψιστο αγαθό της δημοκρατίας. Χαίρομαι και ζηλεύω την Ελβετία και τους πολίτες της που έχουν ενσωματώσει αυτή τη διαδικασία στην καθημερινότητα τους.
Μια διαδικασία που προϋποθέτει όμως ότι θα διεξάγεται ειλικρινής διάλογος και σφαιρική ενημέρωση των πολιτών για το υπό κρίση ζήτημα. Για την επιτυχημένη έκβαση ενός διαλόγου, οι συζητητές θα πρέπει να επιδιώκουν την εύρεση της αλήθειας και όχι την επιβολή των προσωπικών τους απόψεων.
Στη χώρα μας αυτό δεν συμβαίνει και φυσικά την κύρια ευθύνη δεν φέρουν οι πολίτες αλλά τα κόμματα που κάνουν ”διάλογο” με μοναδικό κριτήριο τα στενά μικροκομματικά οφέλη, αποσκοπώντας στον εντυπωσιασμό-άρα στην παραπλάνηση-και συχνά αν όχι διαρκώς υποτιμούν τη νοημοσύνη μας. Το σκηνικό θυμίζει το έθιμο των μπότηδων, που διεξάγεται το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου στην Κέρκυρα.
Οι (τρελό)Κερκυραίοι βγαίνουν στα μπαλκόνια και τα φινέστρα (παράθυρά) τους και πετούν πήλινα μεγάλα κανάτια γεμάτα με νερό, γιορτάζοντας με αυτόν τον εντυπωσιακό και ηχηρό τρόπο την Ανάσταση Του Κυρίου.
Ένα απολαυστικό έθιμο, που όμως αν μεταφερθεί στην πολιτική, έχει ένα σοβαρό μειονέκτημα. Πέφτοντας τα κανάτια κατακόρυφα δεν υπάρχει περίπτωση να συναντηθούν(=εύρεση αλήθειας) στον αέρα, αλλά σκάζουν στο πεζοδρόμιο με πάταγο (=επιβολή προσωπικών απόψεων) το καθένα μόνο του. Παραθέτουμε ένα παράδειγμα σχετικό με το φλέγον θέμα των ημερών.Την συμφωνία της χώρας μας με την πΓΔΜ.
 Κάποιοι ζητούν να διεξαχθεί δημοψήφισμα. Όπως φαίνεται φαντασιώνονται ότι είμαστε Ελβετία και οι ίδιοι Ελβετοί. Ας απαντήσουν όμως πρώτα σε ένα απλό ερώτημα. Αν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής το 1980 έθετε στη άμεση κρίση του λαού την ένταξη μας στην τότε ΕΟΚ, τι ποσοστό θα έπαιρνε το ”ΝΑΙ”. Στοιχηματίζω για 30%. Επίσης πρόσφατα η ΝΔ μας λέει ότι θα κάνει ό,τι μπορεί για να μη περάσει η Συμφωνία των Πρεσπών, είτε πριν τις εκλογές είτε μετά και ότι θα αρχίσει διάλογο από μηδενική βάση για μια άλλη συμφωνία με τη γειτονική χώρα (παρά το γεγονός ότι είχε την μεγαλύτερη ευθύνη στον χειρισμό του θέματος αυτού τα προηγούμενα χρόνια).
Αυτό που δεν μας λέει η ΝΔ είναι τι εννοεί. Ποιά θεωρεί ”μηδενική βάση”. Πού την τοποθετεί χρονικά. Είναι προφανές ότι για να ξεκινήσεις διάλογο από μηδενική βάση, θα πρέπει να διαγράψεις κάποια γεγονότα του παρελθόντος που ισχύουν σήμερα.
Μηδενική βάση η ΝΔ θεωρεί αυτή που ίσχυε πριν 10 χρόνια; (στο Βουκουρέστι δεχθήκαμε γεωγραφικό προσδιορισμό).
Αυτή που ίσχυε πριν 22 χρόνια; (με την ενδιάμεση συμφωνία προέκυψε το ”πΓΔΜ”,που το ”πρώην” αφορά στο ”Γιουγκοσλαβική” και όχι στο ”Μακεδονίας”).
Αυτή που ίσχυε πριν 27 χρόνια;(διάλυση Γιουγκοσλαβίας. Το λάθος του Σαμαρά στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και το ”σε δέκα χρόνια θα το έχουμε ξεχάσει” του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη).
Αυτή που ίσχυε πριν 74 χρόνια;(η χώρα μας σαν θριαμβευτική νικήτρια του Β’ΠΠ, αντί να φροντίσει να επωφεληθεί τα μέγιστα για ταεθνικά μας συμφέροντα, επιδόθηκε σε αδελφοκτόνο εμφύλιο αδιαφορώντας για την ενέργεια του Τίτο να δώσει κρατική ομόσπονδη οντότητα σε μια επαρχία της χώρας του). Αυτή που ίσχυε πριν 110 χρόνια; (εξεγέρσεις των Βαλκανικών εθνοτήτων κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που αντί να στραφούμε προς Βορρά και να κατακτήσουμε όλη τη γεωγραφική περιοχή, την μοιράσαμε με Σέρβους και Βουλγάρους) ή αυτή που πρωτοδημιουργήθηκε πριν 15 αιώνες; (έλευση Σλάβων στα Βαλκάνια). Διότι εκτός από την τελευταία του καταλόγου, σε όλες τις μεταγενέστερες, τον όρο ”Μακεδονία” τον δεχθήκαμε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να υπάρχει επάνω στο τραπέζι του διαλόγου είτε αυτός διεξαγόταν με λόγια είτε διεξαγόταν με όπλα. Να είναι καλά οι φίλοι μας οι Ελβετοί και ομολογώ ότι τους ζηλεύω που ζουν σε μια σοβαρή χώρα το Σύνταγμα της οποίας θέσπισε ο Ιωάννης Καποδίστριας ο μετέπειτα πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδας που δολοφονήθηκε από Ελληνικό χέρι. Καλά θα κάνει λοιπόν η ΝΔ πριν πετάξει μπότηδες από το μπαλκόνι, να αναλογιστεί τις δικές μας ευθύνες για την εξέλιξη που είχε το ”μακεδονικό” στο πέρασμα των χρόνων. Η γειτονική χώρα είτε μας αρέσει είτε όχι δημιουργήθηκε και υπάρχει. Στο χέρι μας είναι αν θα την αγκαλιάσουμε ή αν θα την κάνουμε εχθρό.