Ματίνα Ράπτη -Μιληλή

Στο Κυριακάτικο ξύπνημα μιά δροσερή  Έλλη Λαμπέτη πετάγεται από το κρεββάτι της, γκρινιάζει γιατί θέλει να πάει για μπάνιο, ζουζουνίζει μέσα στο εφηβικό της δωμάτιο ενώ κάνει όνειρα με την μικρή της αδερφή, η μαμά της την παρακαλάει να πάρει πρωινό, εκείνη στριφογυρνάει σαν σβούρα και μιλάει ασταμάτητα, φοράει το φουρό της και το καπελάκι της και είναι τόσο μα τόσο γοητευτική! Σφίζει από νιάτα και ομορφιά λίγο πριν μπει στην ζωή της ο υπέροχος κύριος Χόρν με το τυχερό και μοιραίο λαχείο που θα άλλαζε την ζωή και των δύο για πάντα. Λίγο πριν  ζήσει τον έρωτα που πάντα θα ονειρεύονται κρυφά, όλα τα κοριτσόπουλα του κόσμου, σε όλες τις εποχές.

Κυριακή και μια μαμά  θα σηκωθεί πολύ νωρίς, πιο νωρίς από το υπόλοιπο σπίτι, θα βάλει το φαγητό στον φούρνο για την οικογένεια και θα ετοιμαστεί για την εκκλησία. Πάντα σικάτη και περιποιημένη θα ¨ξεγλιστρήσει¨από το σπίτι αφήνοντας πίσω της σαν αντίλαλο σε μισοκοιμισμένα αυτιά τον ήχο από τα τακούνια της στην ξύλινη σκάλα και τα κλειδιά να κουδουνίζουν στην πόρτα πριν διπλοκλειδώσει πίσω της.

Το μεσημέρι της ίδιας Κυριακής θα βρει στρωμένο το λευκό τραπεζομάντηλο και τα σερβίτσια τακτοποιημένα πάνω του. Στις θέσεις που έχει ο καθένας αυστηρά ρεζερβέ στο τραπέζι της κουζίνας και σε οποιοδήποτε οικογενειακό τραπέζι.

Στον πάγκο της κουζίνας, άρτος, λίγο αντίδωρο, η  εφημερίδα του μπαμπά. Στον φούρνο μια τυρόπιτα, στην τηλεόραση ελληνική ταινία και όλο και κάποιος να πετάγεται  να κλέψει την ατάκα της Μανταλένας από το στόμα της.  Και μεις, σαν ελληνική ταινία από μόνοι μας με τίτλο «Κυριακάτικο οικογενειακό τραπέζι».

Κυριακή της εκδρομής και πριν ακόμη ξημερώσει, μέσα στο παγωμένο σκοτάδι ένα βάρβαρο ξυπνητήρι θα κόβει πάντα το καλύτερο όνειρο στη μέση. Σαν να πέφτεις από το Έβερεστ με τα μάτια στον ουρανό και τα κοφτερά βράχια του να σε προσπερνάνε, ενώ λίγο πριν ήσουν στο Μοντ Παρνές όπου χιόνιζε τρελά αλλά εσύ δεν κρύωνες καθόλου!  Μιλούσες με τον νεότερο σου εαυτό και την γιαγιά σου που σε αγαπούσε πολύ. Πίσω έτρεχε τρισευτυχισμένο το σκυλάκι που έχασες στα 9 σου, αλλά δεν ξέχασες ποτέ.  Τον Σνούπι. Τι σου είναι αυτό το υποσυνείδητο!

Η κανονισμένη εκδρομή έχει βουνό, έχει χιόνια, σκουφιά και γάντια, έχει περιπέτεια και φίλους και συ πρέπει να σηκωθείς αν δεν θέλεις να αργήσεις.

Πόσες πολλές Κυριακές,  της οικογένειας, της ξεκούρασης, της εκκλησίας, της βόλτας, της επανάληψης, του ήλιου, του φαγητού του γηπέδου, της παρέας, της μοναξιάς, της εκδρομής, του σινεμά, του παιδικού πάρτυ, του ύπνου, της κατάθλιψης… πριν τη Δευτέρα, της φίλης μου της Κυριακής που την φώναζαν…Κίτσα!

Καλό υπόλοιπο της μέρας του Θεού.

Σήμερα η Κυριακή είναι ιδιαιτέρως φωτεινή, σαν να μας στρώνει χαλί για την άνοιξη.

Και σήμερα, όπου βρείτε μια ανθισμένη αμυγδαλιά, σταματήστε ό,τι κάνετε και σιγομουρμουρίζοντας το γνωστό τραγουδάκι χαζέψτε την. Χαμογελάστε της και αναπνεύστε την νέα ζωή.

Είναι διαταγή.

Καλή Κυριακή σε όλους.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr