Ο Βασίλης Κουτσίλας είναι Δημοσιογράφος και Υπεύθυνος του Εθνικού Κήρυκα Γραφείου Αθήνας

Οι σύγχρονες Δημοκρατίες είναι Δημοκρατίες και όχι ολιγαρχίες ή δικτατορίες, όχι μόνο γιατί σε τακτά χρονικά διαστήματα στήνονται εκεί κάλπες, αλλά γιατί την εξουσία δεν την έχει στα χέρια του ένας, αλλά πολλοί -με κάποιον βέβαια, τον πρωθυπουργό ή τον πρόεδρο, τον επικεφαλής τέλος πάντων της εκτελεστικής εξουσίας, να έχει τον πρώτο λόγο.

Το κακό ξεκινάει όταν ο πρωθυπουργός ή ο πρόεδρος θέλει να έχει και τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο. Να ελέγχει δηλαδή τις υπόλοιπες εξουσίες, τη νομοθετική και τη δικαστική, την άτυπη εξουσία των ΜΜΕ, και βέβαια όλες τις ανεξάρτητες Αρχές. Τότε, βέβαια, δεν έχουμε Δημοκρατία, έχουμε κάτι άλλο. Αυτό το κάτι άλλο περιέγραψε μιλώντας για τον «έλεγχο των αρμών της εξουσίας» ο Αλέξης το Σάββατο στη συνεδρίαση του κόμματός του. Κατανοώ ότι με όλα τα φαιδρά που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ το πρώτο εξάμηνο του 2015, αλλά και καθ’ όλη τη διάρκεια της κυβερνητικής του θητείας, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς τον Αλέξη σε ρόλο δικτάτορα -ο Αλέξης παραπέμπει περισσότερο σε γκαφατζή σουρεαλιστικό ήρωα των Μόντι Πάιθονς παρά σε κάτι τέτοιο.

Στο σημείο αυτό όμως, θα πρέπει να κάνω δύο υπενθυμίσεις: η πρώτη έχει να κάνει με το τι έχουν καταθέσει για τον Μίμη τον Παπαγγελόπουλο τέσσερις ανώτατοι δικαστικοί (δεν μπορεί να έχουν όλοι προσωπικά με τον Μίμη). Περιγράφουν ξεκάθαρα την προσπάθεια για έλεγχο του «αρμού» της δικαστικής εξουσίας.

Η δεύτερη επισήμανση είναι γενικότερη – έχει όμως άμεση σχέση με εμάς: όλες οι δικτατορίες στον πλανήτη ξεκίνησαν από τύπους που ήταν ασόβαροι, και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο οι άλλοι δεν τους έπαιρναν στα σοβαρά. Όταν καταλάβαιναν ότι μια κατάσταση μπορεί να γίνει σοβαρή ακόμα και από φαιδρούς ανθρώπους, ήταν ήδη αργά. Χαίρετε.

Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. Δημοσιεύεται και στον έντυπο “Ε.Κ.”

The article expresses the views of the author

iPorta.gr