Ο άγιος Βαλεντίνος είναι άγιος της Καθολικής Εκκλησίας που τιμάται ως Επίσκοπος Γένοβας που βοηθούσε χήρες και ορφανά και κοιμήθηκε εν ειρήνη το 325 μ.Χ. Κατά άλλους αποκεφαλίσθηκε ενώ ο εορτασμός του στην Καθολική Εκκλησία τιμάται άλλοτε στις 14 Φεβρουαρίου, άλλοτε στις 2 Μαΐου και συχνά και στις 6 Νοεμβρίου.
Η αγιοκατάταξη στους Καθολικούς γίνεται με ένα ιδιόρρυθμο τρόπο, έχοντας ένα από τα παρακάτω τρία βασικά κριτήρια: τον μαρτυρικό θάνατο, την σοβαρή-αξιοπρεπή-υποδειγματική ζωή, την καλή φήμη μετά θάνατον για πολλά χρόνια. Τελευταία, ο Πάπας Φραγκίσκος προσέθεσε κι ένα ακόμη κριτήριο: να έχει δώσει κάποιος την ζωή του για να σώσει κάποιον άλλον εν γνώσει του διασωθέντος για την θυσία και την αυταπάρνηση του πρώτου. Αυτό σημαίνει ότι η αγιοκατάταξη γίνεται με μάλλον εύκολους όρους σε αντιθέσει με την Ορθοδοξία που αγιοκατάσσει και επικυρώνει με συνοδικές αποφάσεις τους Αγίους της, α) αν ο θάνατος είναι μαρτυρικός στο όνομα του Χριστού και β) διαμεσολαβεί ώστε να γίνονται θαύματα θεραπεύοντας ασθενείς. Επίσης, το σκήνωμα του Αγίου ευωδιάζει και δεν υπόκειται στην συνηθισμένη φθορά του σώματος, της ύλης.
Συνεπώς, είτε ο Αγιος Βαλεντίνος είναι ορθά, σωστά αγιοκαταταγμένος, είτε όχι, λίγο ενδιαφέρει στην εποχή της πανδημίας που ο ταλαιπωρημένος άνθρωπος αναζητά την χαρά σε κάθετί. Είναι αφορμή για γιορτή και χαρά ο Βαλεντίνος; Γιορτάστε τον! Απλά γιορτάστε τον με απλότητα, χαρούμενα, αφτιασίδωτα. Χωρίς απαραίτητα ακριβά δώρα, μα με δυο σοκολάτες και μια καλή ταινία! Ακόμα-ακόμα και με μια φωτογραφία που θα σας θυμίζει γιατί είστε με τον άνθρωπο που σήμερα είστε μαζί και μοιράζεστε την καθημερινότητά σας.
Οι άγιοι της Ορθοδοξίας που γιορτάζουν την αγάπη του ως ζευγάρι που ασπάστηκε τον Χριστό και μαρτύρησαν για Εκείνον είναι οι Άγιοι Ακύλλας και Πρισκίλλη που γιορτάζουν στις 13 Φεβρουαρίου, μία ημέρα πριν τον Βαλεντίνο των καθολικών και οι Άγιοι Τιμόθεος και Μαύρα που βασανίστηκαν με σταυρικό θάνατο στην Αίγυπτο και παρέδωσαν το πνεύμα τους στις 3 Μαΐου όπου και τιμώνται από την Ορθοδοξία.
Έχουμε περάσει δια πυρός και σιδήρου βάσει των μέχρι τώρα δεδομένων μας. Διότι ρεαλιστικά είμαστε καλύτερα σε σχέση με κάθε εποχή του παρελθόντος. Στην ερώτηση γιατί δύσκολα μέσα μας βρίσκουμε την χαρά η απάντηση ίσως βρίσκεται στο γεγονός ότι δεν ικανοποιούμαστε ποτέ. Ποτέ. Η έμφυτη ροπή μας προς το κακό και την αχαριστία δηλητηριάζουν το καλό και την χαρά μας.
Ας γιορτάσουμε, επομένως, τον αγαπησιάρη άγιο της εμπορικότητας, των καρδούλων, των σοκολατένιων γλυκών και των πολύχρωμων μπαλονιών με τις τρυφερές καρτούλες. Στις 14 του παραπονιάρη μήνα και κάθε 14η, 13η, 12η… πριν και μετά, κάθε μήνα. Να γίνει η ζωή χαρούμενη και αιτία για να εορτάζεται. Διότι η ζωή είναι χαρά.
Ώρα καλή!
14.2.2022