Ελπίδα Νούσα

 «Ναζίμ πολύ μας αγάπησες, πολύ σ’ αγαπήσαμε.

Πόσες πόλεις σου μιλούν με το μικρό όνομά σου,

όλοι στον ενικό…

 Κι εγώ Ναζίμ και πιο πολύ η ελευθερία,
με το μικρότερο όνομά σου,  το πιο μεγάλο»

(Γ.Ρίτσος)

Από τη μια η λυγμική φωνή, η αλήθεια της ερμηνείας και η καθηλωτική εκφραστικότητα του Στέλιου…

Απ’ την άλλη η αθωότητα των παιδικών φωνών, σαν ελπίδας κουδούνισμα,  καραμέλες που γλυκαίνουν τις όποιες πίκρες μας…

Πλέκονται αυτό το πρωινό με ποιητικές, μεταξένιες της ψυχής κλωστές ενός ποιητή, που η γενέθλια επέτειός του δίνει την αφορμή να τον μνημονεύσουμε.

Ο Ναζίμ Χικμέτ γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 15 Γενάρη του 1902. Η ζωή του ήταν έντονη. Φυλακίστηκε για χρόνια και κυνηγήθηκε άγρια από τις τουρκικές αρχές για τις αριστερές του πεποιθήσεις.

Η ποίησή του ανυπέρβλητο σύμβολο των εξαθλιωμένων, κι αυτός ο ποιητής επαναστάτης διανοούμενος.

Το ποίημά του «Ύμνος στη ζωή», που απέδωσε στα ελληνικά ο Γιάννης Ρίτσος,  είναι από το «Γράμματα στην Ταράντα Μπάμπου», θέμα εμπνευσμένο απ’ τη δράση του ιταλικού φασισμού κατά της Αιθιοπίας.

Το μελοποίησε ο Θ. Πολυκανδριώτης και ερμήνευσε συγκλονιστικά ο Στέλιος Καζαντζίδης, ενώ τους αισιόδοξους τόνους, τα χρώματα της ελπίδας βάφονται με τις φωνούλες των μικρών της χορωδίας του ωδείου «Νίκος Σκαλκώτας»…

«Τι όμορφο που είναι να ζεις

να μπορείς να διαβάζεις τον κόσμο

τη ζωή να τη νιώθεις τραγούδι αγάπης

τι όμορφο που είναι να ζεις

σαν παιδί να απορείς και να ζεις.

Κι όμως είναι ν΄απορείς πως αυτό το ωραίο τραγούδι

πως αυτή η ζωή η γεμάτη χαρά

έχει γίνει σκληρή, έχει γίνει φτηνή

και τόσο πικραμένη, που νά ‘ναι σιχαμένη

Τι όμορφο που είναι να ζεις

να σου λένε καλημέρα του κόσμου τα χείλη

τη ζωή να την κάνεις τραγούδι χαράς

τι όμορφο που είναι να ζεις
σαν παιδί να απορείς και να ζεις…»

Απλός, λυρικός, αληθινός! Πάντα η ποίηση του ρομαντικού επαναστάτη Χικμέτ μέσα από την αλληγορία και τα κρυφά νοήματα της γλώσσας, συγκλονίζει! Απλός σα να μιλά παιδί, μεστός όπως ο έμπειρος, σοφός γέροντας. Η ποίησή του εξευγενίζει, καθοδηγεί, εμψυχώνει. Ποίηση διαχρονική, αξεπέραστη, με σημειολογική προσέγγιση και ανυπέρβλητη ευαισθησία, που μετατρέπει τον πόνο σε εξέγερση, το λυγμό σε ελπίδα…

Ο Γ. Ρίτσος είχε πει για την ποίηση του Χικμέτ:
«Είναι ποίηση κοινωνική, βαθιά ανθρώπινη, θαυμαστά απέριττη, ανεξάντλητη πηγή συγκινήσεων γεμάτη από το ευγενικό δίδαγμα της ευθύνης του ποιητή μπροστά στην εποχή του και στον κόσμο».

Με τον «Ύμνο στη ζωή», τιμάμε τον άνθρωπο, τιμάμε τον καλλιτέχνη, που όλη του την τέχνη και τη δημιουργικότητα την αξιοποίησε για να ανοίξει δρόμους στις λογής μάχες της ανθρωπότητας…Τιμάμε εκείνον, που τραγούδησε μες στα μεσάνυχτα του ήλιου την ανατολή…

«Ύμνος στη ζωή»

Ποίηση: Ναζίμ Χικμέτ, μτφ. Γ.Ρίτσος
Μουσική: Θανάσης Πολυκανδριώτης
Ερμηνεία: Στέλιος Καζαντζίδης