Η μέρα δεν μας φτάνει αγάπη. Εσύ τράπεζες, εγώ για ψώνια, μαζί σούπερμάρκετ, το παιδί στη μάνα μου. Το πήγα το πρωί.

Έλα, δεν έχει καλό σήμα εδώ που είμαι. Πού να είμαι, σου είπα το πρωί, μαγαζιά. Να βρω κάτι να βάλω για το ρεβεγιόν, γουράκια, πιατέλες να βάλω τα γλυκά για τις γιαγιάδες, τους παπούδες και τις θείες. Έτσι κάνουν, τι να κάνουμε τώρα. Δίπλες όχι, θα πάρω έτοιμες. Θα τα πάμε το απόγευμα. Μαζί. Θα προλάβουμε σου λέω.

Ναι, το ξέρω πως φέτος ήθελες την ησυχία σου, αλλά αφού μας κάλεσαν οι κουμπάροι. Να μας ανταποδώσουν το περσινό.  Τι θα πει ¨δικοί μου κουμπάροι¨; Δικοί μου, δικοί σου, δικοί μας…Να πας τράπεζες εσύ σήμερα. Ναι το ξέρω πως έξω γίνεται χαμός. Αφού όλοι τα αφήνουν όλα για τελευταία ώρα! Έλληνες παιδί μου, τι περιμένεις;

Ε; Τι; Όχι, δεν έχω πάρει  ακόμα δώρα για κανέναν. Πότε να τα προλάβω όλα; Βλέπεις να κάθομαι; Τρέχω από εχθές. Μήπως θες εσύ να ψάξεις τι θα φορέσω, να μου βρεις και δωράκια για όλους, αλλά κανονικά, όχι σαν πρόπερσι που τα πήρες εσύ για πιο γρήγορα και καλά και πήρες σε όλους από ένα φαναράκι…βρε τί με νοιάζει αν είχε αρωματικό κεράκι μέσα…

Καλά, καλά, μην φωνάζεις και σε χάνω. Είμαι ασανσέρ τώρα. Εγώ θα τα πάρω αυτά. Μην νοιάζεσαι. Και ξέχνα τις χριστουγεννιάτικες αλατοπιπεριέρες που μου έλεγες για φέτος σε όλους. Οι γονείς μας δεν τρώνε αλάτια και πιπέρια εδώ και χρόνια. Και επίσης…έλεος πια με τις ιδέες σου.

Στους κουμπάρους να δω τι θα πάρουμε. Στην Κατερίνα θα το αφήσω τελευταία ώρα και βλέπουμε. Δεν προλαβαίνω σου λέω. Μετά έχω κομμωτήριο, νύχια, να πάρω ζελατίνες για την βασιλόπιτα. Όχι, δεν την έφτιαξα ακόμα. Πότε να προλάβω; Δεν έχω πάρει ακόμα τα υλικά…Γιατί; Ρε αγάπη, δεν είπαμε να πάμε μαζί σουπερμάρκετ; Σου έχω πει να τα σημειώνεις.

-Γεια σας, ένα φόρεμα για ρεβεγιόν πού μπορώ να δω;

Όχι παιδί μου, δεν μιλάω σε σένα. Εσύ κοίτα μην ξεχάσεις να πας καθαριστήριο να πάρεις το σακάκι σου. Ναι, σήμερα μου είπαν. Όχι, δεν είπαν ώρα.

-Καλά, μόνο παγιέτες έχετε;! Το ξέρω κυρία μου πως είναι της μόδας, το ξέρω, αλλά θα είμαστε όλες σαν τις ντισκομπάλες απόψε. Κάτι σε βελούδο δεν έχετε; Δεν έχετε;! Σε μουσελίνα…Μου-σε-λί-να. Η μουσελίνα είναι ένα ύφασμα που…Αφήστε το, ευχαριστώ, με υποχρεώσατε, χρόνια πολλά…

Κοίτα που μου κρατάει και μούτρα! Δεν ξέρει τι είναι η μουσελίνα και μου στραβώνει κιόλας! Πήξαμε στις παγιέτες πια φέτος…Δεν θέλω μάναμ’ να λάμπω. Αμάν πια. Θέλω ένα φόρεμα να με κόβει και φυσικά να χωράω. Αυτό. Πρέπει σώνει και ντε να φωσφορίζω στο σκοτάδι;! Για νυχτερινή ποδηλατάδα θα πάω; Στον καναπέ της Κατερίνας και του Γιάννη θα είμαι να τρώω καναπεδάκια. Δεν είμαι τροχονόμος!

Ναι αγάπη, σε σένα μιλάω τώρα. Ώπα. Κλείσε, έχω άλλη γραμμή, δεν σε ρώτησα, εσένα σου αρέσουν οι παγιέτες; Δεν ξέρεις τί είναι οι παγιέτες; Κλείσε, σε παίρνω σε λίγο.

-Έλα Κατερινάκι μου, πολλά χρόνια θα ζήσεις, για σένα έψαχνα δώρο μόλις τώρα. Βρήκα μια κανάτα για κρασί …μούρλια… ααα , έχεις πολλές… καλά παιδί μου…Θα βρω κάτι άλλο. Πώς πάνε οι ετοιμασίες; Πέσμου τι να σου φέρω από φαγητό. Μην μου λες δεν είναι ανάγκη. Εσύ πέρσι δεν έφερες εκείνη την κα-τα-πλη-κτι-κή γεμιστή σπλήνα και τρελαθήκαμε;! Δεν γίνεται, κάτι θα φέρω, πες μου μόνο αν έχεις κάποια προτίμηση.

Εγώ βγήκα και για φόρεμα και βρίσκω μόνο παγιέτες! Μεγάλη πλάκα σου λέω. Το πιστεύεις;! Θυμάσαι που τις φοράγαμε το ’90 και είχαμε ορκιστεί να μην τις ξαναφορέσουμε ούτε στον ύπνο μας…Δεν μπορείς να πιστέψεις τί γίνεται εδώ έξω! Από το διάστημα τις εντοπίζουν τις βιτρίνες. Θα συλλάβουν κόσμο για φωτορύπανση! Χαμός λέμε…κιτσαριό…Τί; Α! Και συ παγιέτα θα φορέσεις… Κατεριν-α-κ-ι δεν –χω σή—μα…τα λέμ ….’

Ωχ τί έπαθα! Έλα, αγάπη, μ΄ακούς; Πού είσαι; Ακόμα στον δρόμο;  Κόλλησες στην εθνική πάλι; Να πας από τον παράδρομο. Τίγκα και κει; Μα πού πάει πια τόσος κόσμος παραμονιάτικα, δεν μπορώ να καταλάβω; Έχεις βάλει το blue tooth ελπίζω… 350 ευρώ πρόστιμο έχει αν σε πιάσουν να μιλάς στο κινητό την ώρα που οδηγείς. Τί εννοείς ¨δεν οδηγείς αφού είσαι ακίνητος τόση ώρα¨ Μετά έχουμε σουπερμάρκετ. Μην ξεχαστείς.

Μωρέ μπορείς να περάσεις κι από το φαρμακείο να πάρεις τίποτα malox, τίποτα immodium τίποτα depon να έχουμε…αχρείαστα να είναι, αλλά ποτέ δεν ξέρεις. Η Κατερίνα μαγειρεύει βαριά. Δεν θυμάσαι πέρσι που μας έφερε εκείνη τη γεμιστή σπλήνα   και ρευόμασταν μοσχοκάρυδο μέχρι τ’ Αϊ Γιαννιού;

Με ακούς ή μόνη μου μιλάω;

Αν έχεις μπροστά σου την λίστα με τα ψώνια για τσέκαρε αν έχω βάλει και καρύδια. Α, και δαμάσκηνα, ακούκουτσα, α, και ανανά κονσέρβα, α, και σαντιγύ για το γλυκό με το γιαούρτι, α, και γιαούρτι. Θα της πάω γλυκό γιαούρτι που είναι και χωνευτικό. Μην αρχίσουμε να χαπακωνόμαστε στο τραπέζι και καρφωθούμε.

Μην φωνάζεις αγάπη, εγώ την έγραψα την λίστα, αλλά σκεφτόμουν κι άλλα πράγματα συγχρόνως.

Πω, πω, άφησα το πάπλωμα έξω από το πρωί…Θα το βρούμε στην Πάρνηθα ,με τόσο αέρα. Ποιόν να πάρω να ανέβει να τσεκάρει τώρα. Η μάνα μου έχει το παιδί, δεν θέλω να το βγάλει έξω με τέτοιο καιρό. Κλείσε. Όχι μην κλείσεις…

-Σιγά κύριέ μου, θα μας πατήσετε κιόλας γιορτάρες μέρες, που πάτε σαν τον τρελό; Δικός σας είναι ο δρόμος; Να περάσω απέναντι θέλω, τί να θέλω, να κάνω πρωτοχρονιά στο ΚΑΤ;

Τι, δεν είμαι στην διάβαση; Ο πεζός έχει πάντα δίκιο. Και σεις είστε αγενέστατ… Κύριε Αριστείδη εσείς; Α, δεν σας γνώρισα, τι κάνει η κυρία Μαρίκα; Πολλά φιλιά να της δώσετε…Με υγεία το νέο έτος. Ευχές…Χάρηκα που σας είδα…Καλέ, τι λέτε, περάστε…Όχι εσείς περάστε, μα σας παρακαλώ.

Τι κορνάρεις ρε φίλε εκεί πίσω; Δεν βλέπεις πως μιλάω στον άνθρωπο; Να μην πω ένα χρόνια πολλά; Αμάν πια …Ελληνάρες!

‘Εκλεισες; Άκουγες; Παρα λίγο να με πατήσει με το αυτοκίνητο ο κύριος Αριστείδης, ο απόστρατος, της κυρίας Μαρίκας, της φίλης την μαμάς μου, από τον σύλλογο, ναι αυτή με τον γιό τον γιατρό. Ορθοπεδικός, τί σημασία έχει η ειδικότητα; Κάτσε, έφτασα στο μαγαζί απέναντι μπας και βρω κάτι να φορέσω που να μην εντοπίζεται από το διάστημα…ξανακλείσε. Και αγάπη, μην ξεχάσεις το καθαριστήριο.

Έλα, δεν σε πρόλαβα και έκλεισες. Πέρνα κι από το σπίτι για το πάπλωμα που άφησα στην βεράντα. Θα προλάβεις, θα προλάβεις, εγώ πώς τα προλαβαίνω όλα; Αμάν, ξέχασα το χριστόψωμο που είχα παραγγείλει στον φούρνο. Δεν νομίζω πως θα προλάβω. Βρε αγάπη, όπως γυρνάς δεν περνάς να το πάρεις; Ευχαριστώ. Τί εννοείς ¨αν γυρίσεις¨; Τόση κίνηση έχει; Λοιπόν αγάπη, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί λένε ¨έχει κίνηση¨ όταν όλα τα αυτοκίνητα είναι ακίνητα!

-Γειά σας και καλή χρονιά, ένα φόρεμα για ρεβεγιόν θα ήθελα. Όχι φίδια, όχι τίγρεις, όχι λεοπαρδάλεις. Α…και κυρίως  που να μην λάμπει… Μπάμπη μου!

Έλα Μπάμπη, με ακούς; Ναι σε σένα μιλάω τώρα. Άκου Μπάμπη μου, αν δεν βρεθούμε στους κουμπάρους και μας βρει το 2019 στους δρόμους θέλω να ξέρεις πως σε αγαπώ πολύ! Και να ξέρεις, εγώ παγέτα δεν θα φορέσω φέτος, αλλά εσύ θα λάμπεις….Μπάμπη μου, θα λάμπεις!

Έλα, μ’ ακούς τώρα;

Και του χρόνου με υγεία…και λιγότερη υστερία!

*Το παιδί να μην ξεχάσω να πάρω από τη μάνα μου.

Ματίνα Ράπτη -Μιληλή

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr