Πόρτα σε ιστορίες/χρονογραφήματα/διηγήματα

Μια ζωή ασταμάτητης αξιολόγησης…, του Κωστή Α.Μακρή

Spread the love

Ο Κωστής Μακρής είναι γραφίστας και συγγραφέας

Μια ζωή ασταμάτητης αξιολόγησης…

Από 14 χρόνων

(τότε που ―ίσως λόγω νεποτισμού― ανέλαβα τον σχεδιασμό της πρώτης επί πληρωμή μακέτας μου από τον πατέρα μου αφού ―εννοείται― την αξιολόγησε πρώτα ο ίδιος και μετά ο πελάτης του, που αφού την βρήκε της αρεσκείας του και την ενέκρινε, την πλήρωσε μαζί με την εκτύπωσή της έτσι ώστε μετά την εξόφληση από τον πελάτη του έργου ευτύχησα να με πληρώσει ο πατέρας μου που είχε αναλάβει την παραγωγή)

μέχρι σήμερα,

αξιολογούμαι συνεχώς και αδιαλείπτως για ό,τι κάνω.

Οι μακροχρόνιες συνεργασίες μου με πελάτες (επιχειρηματίες κατά πλειονότητα), που κάποιες ξεπέρασαν τα 20 συναπτά χρόνια, αποδεικνύουν ότι η διαρκής (και πολλές φορές αυστηρότατη) αξιολόγηση με καθιστούσε και με καθιστά ικανό να αντεπεξέρχομαι στις διαρκώς μεταβαλλόμενες ανάγκες και συνθήκες του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, να βελτιώνομαι και να προσαρμόζομαι στις κάθε φορά νέες απαιτήσεις του εργασιακού μου βιότοπου.

Κάπως έτσι αξιολογεί και η φύση τα είδη των έμβιων όντων.

Εκείνα που δεν μπορούν ή αρνούνται να εξελιχθούν ―αρνούμενα εμμέσως να αξιολογηθούν και να προσαρμοστούν― εξαφανίζονται.

Το κακό είναι ότι μερικοί άνθρωποι που αντιτίθενται σε κάθε είδους αξιολόγηση, είναι οι ίδιοι επιφορτισμένοι να αξιολογούν άλλους και μερικές φορές ―μέσω αυτής της αξιολόγησης― να καθορίζουν το μέλλον εκείνων τους οποίους καλούνται να αξιολογήσουν, αρνούμενοι να αξιολογηθούν οι ίδιοι ως προς το κατά πόσον παραμένουν ικανοί να αξιολογούν άλλους.

Σχήμα οξύμωρον, αφύσικο, αντιφατικό και παράλλογο. Που μπορεί να οδηγήσει σε μαρασμό ένα ολόκληρο σύστημα. Είτε κρατικός μηχανισμός είναι αυτό, είτε σύστημα εκπαίδευσης ή άλλο οργανωμένο σύστημα προσφοράς έργου και υπηρεσιών προς τον Πολίτη.

Νομίζω…

ΥΓ. Ξέχασα να σας πω ότι ποτέ δεν υπήρξα Δημόσιος Υπάλληλος.

Κωστής Α. Μακρής

13 Οκτωβρίου 2021

SHARE
RELATED POSTS
Μια χαρούμενη επέτειος, του Κωστή Α. Μακρή
Οικογενειοκρατία και ξερό παντεσπάνι, της Ματίνας Ράπτη-Μιληλή
Όσους κλείνει η πόρτα σου, της Τζίνας Δαβιλά

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.