Μια εικόνα χίλιες λέξεις. Οι φασίστες των Πανεπιστημίων κρέμασαν την ταμπέλα στον Πρύτανη. Κατά τη Ριζοσπαστική Αριστερά, αυτοί φαίνεται πως είναι … καλοί φασίστες. Το πέρασαν στα ψιλά, και στα σχετικά έντυπα αλλά και στα σχετικά sites! Καλά οι “διανοούμενοί” τους, ούτε κάν που ασχολήθηκαν. Ασήμαντα πράγματα!

Παρόμοια στάση κράτησαν και για τον αποκεφαλισμό του Γάλλου δάσκαλου. Ήταν μια απλή είδηση. Καμία μα καμία αρθρογραφία ξεκάθαρα καταγγελτική της φρικαλέας πράξης. Καμία καταγγελτική ανάρτηση (προσωπικά δεν βρήκα αν και έψαξα). Στην καλύτερη των περιπτώσεων κάποια ναι μεν αλλά. Οι θεωρίες των συμψηφισμών ξεπήδησαν, και πάλι, από το γνωστό τσουβαλάκι των “εξυπναδίστικων” επιχειρημάτων μιας light ιστορικότητας. Ο αποκεφαλισμός λευκών αστών δεν φαίνεται να πονάει το ίδιο όπως η ζωή των μαύρων, ή των μουσουλμάνων (και που προφανώς πρέπει να πονάει).

Υπάρχει νοήμων άνθρωπος που ακόμη να πιστεύει ότι η “ιδεολογία” αυτού του τύπου της αριστεράς δεν είναι ΑΠΕΝΑΝΤΙ στις αξίες της Δημοκρατίας; Απέναντι στην ατομική αξιοπρέπεια, απέναντι στην ελευθερία και ναι απέναντι στο δικαίωμα στη ζωή; Μια παλαιολιθική αριστερά, στην οποία κάθε δικαίωμα, ακόμη κι αυτό της ζωής, είναι απλά ένα εργαλείο που χρησιμοποιείται κατά το δοκούν. Πλήρης εργαλειοποίηση της ανθρώπινης ύπαρξης.