•Η κυβέρνηση από δίκη της υπαιτιότητα βρίσκεται πλέον και μάλιστα άμεσα προ του γνωστού διλήμματος. Καθήλωση της οικονομίας η κατάρρευση του συστήματος υγείας και ανεξέλεγκτο θανατικό. Αν και η αντίφαση είναι φαινομενική και η δημιουργική πολιτική μπορεί να βρει τρόπους αποτελεσματικής σύζευξης ο εγκλωβισμός στο δίλημμα η αναποφασιστικότητα και τα συνεχή λάθη είναι η ζώσα πραγματικότητα. Ημίμετρα, τα περισσότερα των οποίων είναι ανεφάρμοστα, προσθέτουν στην κοινωνική κόπωση χωρίς να πετυχαίνουν.

•Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα λοιπόν. Απέναντι σε αυτό το δίλημμα προσωπικά δεν είχα ούτε και θα έχω τη παραμικρή ταλάντευση. Προτιμώ το ρέμα. Κυρίως επειδή ξέρω κολύμπι ενώ δε ξέρω αλεξίπτωτο. Το ρέμα εν προκειμένω είναι να δεχτούμε ότι η οικονομία πρέπει να περιοριστεί στα απαραίτητα για ένα μικρό διάστημα, με θυσίες κυρίως των οικονομικά ισχυρών, για να προστατευθεί η ζωή και η υγεία. Γιατί αν πάμε στο γκρεμό θα πέσουμε όλοι ισχυροί και ανίσχυροι. Εκτός από του αλεξιπτωτιστές, τους γνώστες αετού και παραπέντε και όσους ξέρουν να αιωρούνται στη πολιτική ζωή.

•Περαστικά στον Τραμπ τη Μελάνια και τη νεαρά και τις στενές επαφές τους.