Πόρτα σε ιστορίες/χρονογραφήματα/διηγήματα

Η Λίζα και η άλλη, της Ματίνας Ράπτη-Μιληλή

Spread the love

 

Ματίνα Ράπτη -Μιληλή

Οι φωτογραφίες που έχουν υποστεί επεξεργασία φουλ έχουν μεγάλη πλάκα.

Με κοιτάζω και δεν με αναγνωρίζω.

Είμαι εγώ βεβαίως  αλλά και δεν είμαι.

Ειναι η ιδανική έκδοση του εαυτού μου.

Είμαι, σα να λέμε η κόρη μου! Το ιδανικό μου!

Αυτό που νομίζω πως είμαι όταν κοιμάμαι.

Ήρεμη και φωτεινή.

Χωρίς ρυτίδες, χωρίς σημάδια και κοκκινίλες, με ένα ελαφρύ τσιμπιματάκι στη μύτη να τείνει προς το γαλλικό πρότυπο και φυσικά, τέλεια μακιγιαρισμενη για την βραδιά των Όσκαρ, με δόντια μαργαριτάρια και μόνο το μαλλί δικό μου!!! (Πάλι καλά να λέμε!)

Αν το μέσα μας έβγαινε έξω για να το δουν όλοι…έτσι θα ήμασταν.

Για τους αθεράπευτα ρομαντικούς και τους ανεπανόρθωτα ευαίσθητους…

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr

SHARE
RELATED POSTS
Δεν έχουν τύχη οι συγγραφείς…, του Γιώργου Αρκουλή
Τι είναι ο άνθρωπος…Ένα τίποτα είναι  ο άνθρωπος Αντωνάκη μου, της Ματίνας Ράπτη-Μιληλή
“Μα, μπαμπά, όλο τα ίδια και τα ίδια λες”, του Γιάννη Στουραΐτη

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.