Ο κος Γιώργος Σάββενας είναι Αρχιτέκτονας μηχανικός και Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος με την Παράταξη «Ρόδος Αξιών» και επικεφαλής τον κο Δημήτρη Κρητικό.

Έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον να αναφερθούμε σε ένα από τα πολλά παράλληλα φαινόμενα που συμβαίνουν, κάθε φορά που πλησιάζουν εκλογές και οι υποψήφιοι αναζητούν τρόπους για να διεκδικήσουν την ψήφο των συμπολιτών μας.
Από τη μια, άνθρωποι που ποτέ έως σήμερα δεν άνοιγαν το στόμα τους για όλα αυτά που συνέβαιναν γύρω τους, ξαφνικά ενδιαφέρονται για όλα.
Και από την άλλη, αναγκάζονται να αλλάξουν τις αρχές και τις συνήθειές τους προκειμένου να γίνουν αρεστοί στον κόσμο.
Ο κόσμος βέβαια, αν και επικρίνει τις περισσότερες από αυτές τις μεθόδους, είναι αυτός που αύριο θα τους “χαρίσει” άκριτα την ψήφο του.
Και γιατί να μην το κάνει, αφού μόνο έτσι έμαθε να διακρίνει τους ικανότερους;
Ε όχι, δεν θα “δείξω” κάτι που δεν είμαι για να σας πείσω να με ψηφίσετε.
Δεν θα αλλάξω καμία από τις αρχές και τις συνήθειές μου.
Εξάλλου, όλοι γνωριζόμαστε σε αυτόν εδώ τον τόπο από τη ζωή, τη δουλειά και τους αγώνες μας.
Έστω και τώρα, καλά κάνουν όλοι αυτοί και δείχνουν “υπερβάλλοντα ζήλο” για τα ζητήματα του τόπου μας. Έως πότε όμως; Μήπως το ενδιαφέρον αυτό διαρκέσει όσο και η προεκλογική περίοδος; Το φαινόμενο αυτό, όχι μόνο προσβάλλει την νοημοσύνη όλων μας αλλά αποκτά και προκλητικά χαρακτηριστικά όταν οι άνθρωποι αυτοί αναλύουν ζητήματα, που καμία σχέση δεν έχουν με το γνωστικό τους αντικείμενο. Εγώ δηλαδή σαν αρχιτέκτονας, θα σας ανέλυα τώρα τα νέα δεδομένα για την εποχιακή γρίπη, ένας γιατρός για το μεταμοντέρνο κίνημα και πάει λέγοντας.
Ακόμα όμως και αν οι γνώσεις κάποιων τους επιτρέπουν να έχουν άποψη, καλό θα ήταν να μας πούνε που ήταν τόσο καιρό όταν κάποιοι άλλοι αγωνιούσαν για τα πεζοδρόμια, για τους δρόμους, το λιμάνι, τα τροχαία ατυχήματα, τα εγκαταλελειμμένα δημόσια κτίρια, τα λύματα, τον υποσταθμό της ΔΕΗ και τόσα άλλα;
Όσοι πραγματικά αγωνιούσαν για τον τόπο, δήλωναν πάντα παρόντες και είναι αυτοί που σήμερα αποφεύγουν να κάνουν θόρυβο. Είναι η εξαίρεση, η μειοψηφία, είναι αυτοί που έχουν τις λιγότερες πιθανότητες να εκλεχθούν.
Είναι αυτοί, που συνειδητά επιλέγουν την συγκεκριμένη περίοδο να σιωπούν, γιατί έτσι ακούγονται και κρίνονται από αυτούς που πραγματικά σκέφτονται. Και αυτοί που σκέφτονται ξέρουν να κρίνουν μόνο με αξιοκρατικά κριτήρια. Όσοι προσπαθούν με τον θόρυβο που κάνουν να δείξουν κάτι που δεν είναι, ας αναζητήσουν έστω και τώρα την γνώση και την αλήθεια.
Ποτέ όμως δεν είναι αργά να αλλάξουμε τις δεδομένες πρακτικές για την διεκδίκηση της ψήφου από τους συμπολίτες μας.
Και αν δεν το έχουμε πετύχει έως τώρα, σήμερα ας προσπαθήσουμε ξανά δίχως εγωισμούς. Με νηφαλιότητα και αυτογνωσία.
Μόνο τότε δεν θα έχουμε νικητές και ηττημένους στις εκλογικές αναμετρήσεις, παρά μόνο τους ικανότερους εκλεγμένους ανάμεσα στους ικανούς.

 *Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. 

The article expresses the views of the author. 

iPorta