

Ενας χρόνος χωρίς εσένα αλλά με σένα.Σε θωρώ από τα μάτια των παιδιών μας .Οχι για τις επιτυχίες τους που μας φωτίζουν.Ουτε για οτιδήποτε υλικό .Αλλα για την ανεξίτηλη σφραγίδα σου στις αξίες που κυβερνούν τη ζωή τους.Στο τρόπο που έχτισαν τις οικογένειες τους.Στο τρόπο που μεγαλώνουν τα εγγόνια μας.Σε βλέπω από τα μάτια των εγγονών μας.Μαζι τους περηφανος στην Ανδρο των κοινών ονείρων μας.Οι δυο «μεγάλοι» σε λάτρεψαν.Οι άλλοι δυο είναι μικροί.Τον εναν τον αγκάλιασες και είχες τρέλα μαζί του.Τον μικρό Πανούλη δεν πρόλαβες καλή μου.Ηρθε λίγο πριν φύγεις.Ειμαι περήφανος για σένα πρόλαβα να στο πω αν και το ήξερες.Πλοηγος και σύντροφος της ζωής μου.Σε ευχαριστώ.



Το σκίτσο είναι του Βαγγέλη Παυλίδη

Στηρίξτε-Ενισχύστε την iΠόρτα με τη δική σας χορηγία…