Δημήτρης Κατσούλας

«Είδηση αποτελεί το γεγονός εκείνο το οποίο αφορά στο όλον ή ακόμη και στην περίπτωση εκείνη κατά την οποία ενδιαφέρει μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Είδηση δεν αποτελεί το λαμπάδιασμα μιας πολυκατοικίας σε κάποιο τετράγωνο μιας πόλεως, εάν όμως τούτο λάβει διαστάσεις με την επέκτασή του σε πολλαπλά οικοδομικά τετράγωνα όπου ξεφεύγει του ελέγχου, τότε ναι, είναι είδηση». Τάδε πολλάκις μας τόνιζε ο μέγας της δημοσιογραφίας Γιάννης Καψής και διευθυντής της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ» εν έτει 1975. Εάν σήμερα ζούσε αυτή η μορφή της δημοσιογραφίας – καθότι και ευπρεπώς αθυρόστομος –, φάσκελα θα έριχνε, ειδικά στα Ελληνικά Κρατικά κανάλια, τα οποία για ψύλλου πήδημα και μη έχοντα άλλα πολύ σοβαρότερα θέματα που απασχολούν την κοινωνία να προβάλλουν, καταναλώνουν τον χρόνο τους μιμούμενα τα ιδιωτικά τοιαύτα, και τούτο το πράττουν κυρίως για την τηλεθέαση.

Και, για να μη υποτεθεί ότι αρέσκομαι σε γρίφους με τον ως άνω μακρόσυρτο πρόλογό μου εν είδει «γραβάτας» (εάν αυτό το σημείωμα δημοσιευόταν στον έντυπο Τύπο), ως δεύτερη σε προτεραιότητα είδηση η ΕΡΤNEWS, ημέρα Κυριακή 27/10, προβάλει την δηλητηρίαση που υπέστη από τις αναθυμιάσεις καυστήρα κάποιος εργαζόμενος σε ξενοδοχείο της επαρχίας με απευθείας διπλές και τριπλές live συνδέσεις τόσο από τον τόπο του συμβάντος όσον και από το νοσοκομείο στο οποίο διακομίστηκε όπου και του παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες και η εν συνεχεία – όπως έκριναν οι ιατροί – διασωλήνωσή του. Το ότι κινδυνεύει η ζωή του ουδείς λέει το αντίθετο, αλλά τόση έκταση σε πανελλήνια και όχι μόνον μετάδοση, νομίζω πως υπερβάλλει ο Κρατικός φορέας που λέγεται ΕΡΤ. Και εάν δεχθούμε ότι εντός των πλαισίων του λειτουργεί, τότε γιατί δεν ευαισθητοποιείται το ίδιο όταν ένας λιμενεργάτης στο Πέραμα χάνει τη ζωή του, ένας ντελιβεράς το ίδιο, οι συμμορίες τόσον στο κέντρο της Αθήνας όσον και στις γειτονιές καθημερινά και εν μέσω οδώ ανεξαρτήτου ώρας ανασκελώνουν συνταξιούχους αρπάζοντάς τους το πορτοφόλι τσακίζοντάς τους ταυτόχρονα χέρια και πόδια εάν τυχόν αντισταθούν; Γιατί δεν στήνει live μεταδόσεις η «αμερόληπτη» ΕΡΤ και στις περιπτώσεις εκείνες όπου μπουκάρει ο Δικαστικός Επιμελητής σε κατοικία όταν πρόκειται να διενεργηθεί πλειστηριασμός της, και δεν συγκινείται εάν τα κουτσούβελα της φαμελιάς θα κοιμούνται πλέον στους δρόμους ή στην καλυτέρα των περιπτώσεων σε φιλικό σπίτι και έως πότε;

Δυο τινά θα πρέπει να συμβαίνουν:  Ή οι κάμερές της δεν της επαρκούν ή θα πρέπει να συνειδητοποιήσει και ο τελευταίος πολίτης αυτής της χώρας στο πλέον απομεμακρυσμένο χωριό ότι «το Κράτος είναι πανταχού παρών». Έως πόσο θα κρατεί ακόμη ο μύθος «Λύκος στα πρόβατα συχωριανοί»;