Οκ. Βασίλειος Μαστρογιάννης είναι Διδάκτωρ Δημοσίου- Διοικητικού Δικαίου.
ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΣΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ
Στο πρόσφατο παρελθόν έγραψα για την ατομική και συλλογική ευθύνη καθώς και για την υπευθυνότητα και την ενσυναίσθηση. Σήμερα φαίνεται περισσότερο από ποτέ αναγκαίο να τηρήσουμε τις παραπάνω αρχές, αλλιώς δεν ξεμπερδεύουμε από την Πανδημία.
Η επίδειξη συνειδητής υπευθυνότητας και ο αυτοπεριορισμός είναι πλέον αναγκαία και η πρόταξη του κοινού καλού, έναντι του ατομικού αποτελεί “υποχρεωτική” επιλογή.
Στο πλαίσιο αυτό οι εμβολιασμοί σε αυτή την κρίσιμη περίοδο είναι μονόδρομος και η Πολιτεία έχει καθυστερήσει να ολοκληρώσει το αναγκαίο πρόγραμμα, κάτι που θα δυσκολέψει την κατάσταση το αμέσως προσεχές διάστημα.
Οφείλει όμως η επιστημονική κοινότητα και οι οργανωμένες πολιτείες να δώσουν επιτέλους προτεραιότητα και στα αντίστοιχα φάρμακα που θα αποτελέσουν απάντηση και θα συμβάλουν στην αντιμετώπιση του ιού, αλλά και στη προστασία της ανθρώπινης ζωής.
Πρέπει από την άλλη πλευρά και το σύνολο των πολιτών σε κάθε περίπτωση να υποδηλώνει ότι αντιλαμβάνεται την υπάρχουσα κατάσταση και οφείλει να δρα με πνεύμα αλληλεγγύης και συλλογικότητας.
Η ευθύνη για ο,τιδήποτε κάνουμε ή παραλείπουμε, εμείς προσωπικά, είναι ατομική, αλλά η υποχρεωτική συλλογική μας δράση, με τήρηση των κανόνων του συν-ανήκειν, είναι το αναγκαίο΄΄τίμημα΄΄ που οφείλουμε να πληρώσουμε ως μέλη μιας κοινότητας.
Βλέποντας τελευταία τις διαδηλώσεις των αντιεμβολιαστών, μου ήρθε έντονα στο μυαλό η αρχή (της μακράς περιόδου, όπως αποδείχτηκε) της υπερδεκαετούς κρίσης που ταλανίζει τη χώρα ακόμα και σήμερα.
Τότε ( κατά περιόδους από το 2010) περνώντας από τη Πλατεία Συντάγματος, έβλεπε κανείς ένα πολύχρωμο πλήθος να φωνάζει με ρυθμό ΄΄να καεί να καεί το μπ….. η Βουλή΄΄ και διέκρινε εμφανώς τα ( επίσης πολύχρωμα) χαρακτηριστικά του. Είχε προηγηθεί χρόνια πριν η καύση βιβλίων και οι διαμαρτυρίες για κινηματογραφικές ταινίες, για τις ταυτότητες κλπ.
Τώρα μπήκε στο στόχαστρο η επιστήμη ( εδώ που τα λέμε πάντα η επιστήμη ήταν στο στόχαστρο).
Για να μην μπερδευτεί κανείς, είμαι σαφώς υπέρ του κοινωνικού ελέγχου και της εποπτείας από την παγκόσμια κοινότητα των αποτελεσμάτων της επιστήμης, για να μην τα εκμεταλλεύονται κάποια συμφέροντα για το κακό της ανθρωπότητας αλλά για το καλό του ανθρώπου και του πλανήτη, αλλά αυτό είναι εντελώς άλλο από τον μηδενισμό και το σκοταδισμό.
Έγραφα εδώ στο iporta πριν καιρό: [Συνωμοσιολογίες, του Δρ Βασίλη Μαστρογιάννη]
…”οι παγκόσμιοι οργανισμοί και οι σύγχρονες κοινωνίες σε διεθνές επίπεδο οφείλουν να δρουν με διαφάνεια και αξιοπιστία για να μη δίνουν λαβές σε διάφορες συνωμοσιολογίες να αναπτύσσονται και να αμφισβητείται η επιστήμη στο σύνολό της από τα συμφέροντα ολίγων ατόμων και ομάδων.
Το γεγονός ότι οι σύγχρονες βιοεπιστήμες, η βιοτεχνολογία, η νανοτεχνολογία, η κβαντική μηχανική, έχουν εξελιχθεί σε επίπεδα που δεν μπορεί να φανταστεί ο μέσος ανθρώπινος νους, δεν είναι κάτι που πρέπει να το προσπερνάει κανείς με ευκολία.
Έχω την άποψη, ότι ο έλεγχος της επιστημονικής εξέλιξης ( για κάθε θέμα) αυτού του μεγέθους, δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι σε χέρια ιδιωτών ή ομάδων συμφερόντων, αλλά να υφίσταται κοινωνικός έλεγχος και εποπτεία από εξειδικευμένες επιστημονικές επιτροπές διεθνών οργανισμών .”
Κατά συνέπεια πιστεύω ότι η κάθε οργανωμένη Πολιτεία ξεχωριστά, αλλά και η διεθνής κοινότητα στο σύνολό της, θα πρέπει να δρα με διαφάνεια, αξιοπιστία και γνώμονα το κοινό καλό.
Από την άλλη οι πολίτες πρέπει να δείχνουν εμπιστοσύνη στους θεσμούς, στην επιστήμη και τελικά στην ίδια τη Δημοκρατία, για να μη γυρίσουμε στους σκοτεινούς χρόνους που κράτησαν για εκατοντάδες χρόνια αιχμάλωτο τον άνθρωπο και την εξέλιξή του.