Ο  Άγγελος Κουτσούκης είναι Ραδιοφωνικός Παραγωγός και Δημοσιογράφος.

ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ & ΛΕΜΕΣΟΥ 39 – ΡΟΔΟΣ

΄΄ΥΠΟΤΡΟΠΗ΄΄ του ΜΙΧΑΕΛ ΤΣΟΚΟΣ  εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ

Η ΄΄Υποτροπή΄΄ είναι, ίσως, ένα από τα καλύτερα αστυνομικά θρίλερ που διάβασα εδώ και αρκετά χρόνια. Και είναι συναρπαστικό το βιβλίο για πολλούς λόγους. Ο πρώτος, και ίσως ο πιό σημαντικός, είναι ότι ο κεντρικός ήρωας που λύνει το μυστήριο, δεν είναι κάποιος αστυνομικός επιθεωρητής ή ντεντέκτιβ, αλλά ένας ιατροδικαστής. Ο ίδιος ο συγγραφέας, ο Μίχαελ Τσόκος, είναι ιατροδικαστής και μάλιστα ο πιό γνωστός ιατροδικαστής της Γερμανίας. O δεύτερος λόγος είναι ότι ο συγγραφέας δεν προσπαθεί να εντυπωσιάσει με κάθε πιθανό τρόπο. Και ένας τρίτος λόγος, που πιθανόν θα σας φανεί παράδοξος, είναι ότι η υπόθεση είναι σχετικά προβλέψιμη. Αυτό σημαίνει, ότι δεν υπάρχουν οι φοβερές ανατροπές, αλλά αυτό ακριβώς κάνει το μυθιστόρημα να ξεχωρίζει και να αγγίζει σχεδόν το κλασικό αστυνομικό μυθιστόρημα της παράδοσης.

Ο Μίχαελ- Μιχάλης- Τσόκος γεννήθηκε πριν από 42 χρόνια στο Κίελο της Βόρειας Γερμανίας. Η μητέρα του είναι Γερμανίδα, γιατρός, ο πατέρας Έλληνας, αξιωματικός του εμπορικού ναυτικού. Για δύο χρόνια η οικογένεια πάει να ζήσει στην Χαλκίδα. Κατόπιν οι γονείς του χωρίζουν και η μητέρα του επιστρέφει μαζί του στο Κίελο. Τον πατέρα του ο Μιχάλης Τσόκος τον έβλεπε σποραδικά. Εν τω μεταξύ έχει πεθάνει. Αλήθεια, πόσο Έλληνας αισθάνεται; «Έχω ελληνικές ρίζες, αλλά η ζωή μου δεν έχει σχεδόν καμία σχέση με την Ελλάδα…Αυτό δεν σημαίνει ότι απαρνούμαι τις ελληνικές μου ρίζες.»

Διευθύνει το Ινστιτούτο Ιατροδικαστικής του Πανεπιστημίου Charite και το Δημόσιο Ινστιτούτο Δικαστικής και ΚοινωνικήςΙατρικής στο Βερολίνο.

Ο καθηγητής Μιχάλης Τσόκος θεωρείται κορυφή στον τομέα του. Στη διάρκεια των 15 χρόνων που είναι ιατροδικαστής έχει κάνει ο ίδιος γύρω στις 10.000 νεκροψίες, σε 14.000 άλλες ήταν παρών, όπως επίσης και σε 35.000 περιπτώσεις αναγνώρισης πτωμάτων. Η σκληρότερη ως σήμερα αποστολή του ήταν στα τέλη του 2004 στη Ταϊλάνδη, δύο μέρες μετά το τσουνάμι. Ήδη από το αεροπλάνο, θυμάται ο κ. Τσόκος, έβλεπε τα χιλιάδες πτώματα που είχαν πλημμυρίσει τις ακτές και που θα έπρεπε κατόπιν να εξετάσει. Για αυτήν την προσφορά αλλά και τη συνεργασία του με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης τιμήθηκε τότε μαζί με όλη την ομάδα ιατροδικαστών με το Μπάμπι, τη σημαντικότερη ετήσια διάκριση των ΜΜΕ στη Γερμανία. Αλλά αυτή δεν ήταν η μόνη αποστολή στο εξωτερικό. Κατόπιν εντολής του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου της Χάγης για την πρώην Γιουγκοσλαβία συμμετείχε στην ομάδα ιατροδικαστών για την αναγνώριση των νεκρών σε μαζικούς τάφους στη Βοσνία/Ερζεγοβίνη και στο Κόσοβο. Για τη σημασία αυτής της αποστολής θα πει: “Για δύο λόγους η δουλειά μου εκεί ήταν σημαντική. Πρώτον γιατί δώσαμε πίσω στους νεκρούς τη χαμένη τους ταυτότητα, ώστε να μπορούν οι συγγενείς τους να τους κηδέψουν σε ένα τάφο που φέρει το όνομα του νεκρού. Και δεύτερον αποδείξαμε ότι ο θάνατος αυτών των ανθρώπων δεν ήταν αποτέλεσμα μιας, ας το πούμε, κανονικής πολεμικής πράξης αλλά μιας απάνθρωπης πράξης ενάντια σε άμαχο πληθυσμό. Επρόκειτο για εθνοκάθαρση. Βάσει της έρευνας μας διαπιστώσαμε ότι αφού οι θύτες έδεναν τα μάτια των γυναικών και των μικρών παιδιών τους σκότωναν με μια σφαίρα στο κεφάλι.”

Όλα αυτά τα αναφέρω στην εισαγωγή αυτού του κειμένου, για να καταλάβουμε ότι ο συγγραφέας της ΄΄Υποτροπής΄΄ κάθε άλλο παρά ένας ακόμα συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων είναι. Είναι ένας από τους πιό έγκυρους ιατροδικαστές του κόσμου και την γνώση του αυτή την χρησιμοποιεί  για να γράψει την ΄΄Υποτροπή΄΄. 

Η υπόθεση του μυθιστορήματος θα μπορούσε να είναι και αυτοβιογραφική. Το κεντρικό σκηνικό είναι το Πανεπιστημιακό Ιατροδικαστικό Ινστιτούτο του Κιέλου. Ο ιατροδικαστής Πάουλ Χέρτσφελντ είναι σχετικά πρόσφατα διορισμένος στο Ινστιτούτο και ζεί μιά κανονική ζωή με την γυναίκα και την κόρη του. Μιά μέρα καλείται να συμμετάχει μαζί με τον αρχίατρο Σνάιντερ στη νεκροτομή μιας ηλικιωμένης που φαίνεται ότι αυτοκτόνησε. Διαπιστώνει αμέσως ότι αυτή έχει δολοφονηθεί, προκαλώντας την οργή του προϊσταμένου του, ο οποίος επιμένει ότι αυτοκτόνησε.  Ενας εγκληματίας που έχει αποφυλακιστεί, εντοπίζεται νεκρός κοντά σε μιά βαλίτσα που περιέχει τη σωρό μιάς ιερόδουλης. Λείπει όμως το φονικό όπλο, μα και οποιαδήποτε ένδειξη ότι οι δύο νεκροί ήρθαν σε επαφή. Στο Ινστιτούτο διαπιστώνεται πως και οι δύο θάνατοι οφείλονται σε δηλητηρίαση από χλωροφόρμιο. Κατηγορείται για αυτόν τον διπλό φόνο ο επιστάτης του Ινστιτούτου, γιατί ο φόνος έχει γίνει με μία ματσέτα που είχε χρησιμοποιηθεί σε κάποιον προηγούμενο φόνο και φυλάσσεται στο αρχείο του Ιδρύματος, όπου τα κλειδιά τα έχει μόνο ο επιστάτης. Και από εδώ και πέρα αρχίζει να ξετυλίγεται μιά συναρπαστική ιστορία που δεν σε αφήνει να  αφήσεις το βιβλίο από τα χέρια σου μέχρι να διαβάσεις και την τελευταία σελίδα.

Ο Μίχαελ Τσόκος έγραψε ένα δυνατό αστυνομικό θρίλερ, επειδή όλα όσα γράφει είναι αληθοφανή. Από τους χαρακτήρες μέχρι το σκηνικό. Δεν υπάρχουν υπερήρωες, δεν υπάρχουν εξωπραγματικά γεγονότα. Υπάρχουν μόνο οι ανθρώπινες δυνάμεις και, κυρίως, οι ανθρώπινες αδυναμίες. Δεν συμβαίνει τίποτα απίθανο. Παρακολουθείς κεφάλαιο με κεφάλαιο μέχρι που μπορεί να φτάσει η ανθρώπινη φιλοδοξία και μέχρι που μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος για να ικανοποιήσει τις φιλοδοξίες του. Ένα από τα χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου μυθιστορήματος είναι ότι ο αναγνώστης υποπτεύεται τον ΄΄κακό΄΄ από την μέση περίπου του βιβλίου. Αλλά αυτό δεν αφαιρεί τίποτα από τον γρήγορο ρυθμό του, το ουσιαστικό ξεδίπλωμα των χαρακτήρων, την έντονη δράση του. Μικρά κεφάλαια, που δεν κουράζουν τον αναγνώστη, πολύ καλές περιγραφές, ένα βιβλίο που διαβάζεται απνευστί.

Ευτυχώς, τελειώνοντας, ο συγγραφέας με τον δικό του τρόπο μας δίνει να καταλάβουμε ότι θα υπάρξει συνέχεια. Την περιμένουμε.

Σχετικά με την “Υποτροπή”, το δεύτερο βιβλίο του Μίχαελ Τσόκος, η Γιώτα Βασιλείου έγραψε στα “Βιβλιογραφικά”: “Τι είναι λοιπόν η «Υποτροπή»; Πρόκειται για ένα έξυπνο αστυνομικό μυθιστόρημα, το οποίο εστιάζει κυρίως στη δουλειά του παθολογοανατόμου και γεμάτο με ιδιαίτερα αναλυτικές και γλαφυρές περιγραφές στις ιατροδικαστικές σκηνές. Για την ακρίβεια, οι ιατροδικαστικές λεπτομέρειες ήταν «όλα τα λεφτά»!!! Βασισμένες σε υπαρκτές καταστάσεις, οι σκηνές αυτές απορροφούν τον αναγνώστη και τον συνεπαίρνουν. Όσοι αρέσκονται να βλέπουν ταινίες και σειρές τύπου CSI, νομίζω θα το απολαύσουν στο έπακρο. Διαθέτει δράση και γρήγορη ταχύτητα, με σκηνές που εναλλάσσονται κινηματογραφικά. Οι περιγραφές κι η αφήγηση είναι τόσο όσο χρειάζεται ώστε να εξυπηρετηθεί η πλοκή.