Ο  Άγγελος Κουτσούκης είναι Ραδιοφωνικός Παραγωγός και Δημοσιογράφος.

“Ο ΧΟΡΟΣ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ” του Π. ΙΩΑΝΝΙΔΗ από τις εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ

Αν υπάρχει ένα λογοτεχνικό βιβλίο που να περιγράφει εξαιρετικά το σύγχρονο αστικό τοπίο της Θεσσαλονίκης αυτό είναι “Ο χορός της μέλισσας” του Πάνου Ιωαννίδη. Ενα αστυνομικό μυθιστόρημα, βασισμένο στην κλασική παράδοση του είδους, που κάνει τον αναγνώστη να αγαπήσει τον αστικό ιστό της πόλης, ακόμα κι αν η σχέση του με την Θεσσαλονίκη είναι μακρινή.

“Ο χορός της μέλισσας” είναι ένα σύγχρονο νουάρ μυθιστόρημα, με πολιτικές αιχμές και σύγχρονο λόγο. Βασίζεται στη σχέση των ανθρώπων με το παρελθόν τους που, πολλές φορές, δεν είναι τόσο “καθαρό” όσο φαίνεται. Άνθρωποι έντιμοι, που, τελικά, δεν είναι τόσο έντιμοι όσο φαίνονται.Πολίτες υπεράνω υποψίας πού, όμως, κάποια στιγμή της ζωής τους, πέρασαν στην γκρίζα ζώνη.

“Η λέξη “αν”  είναι από τις ομορφότερες και συνάμα από τις πιό ύπουλες λέξεις της ελληνικής γλώσσας. Αν και έχει μόλις δύο γράμματα είναι σαν να περιέχει τα πάντα. Ξεκινάει από το άλφα, την αρχή που ως γνωστόν συνιστά το ήμισυ του παντός, και καταλήγει στο νιοστό άπειρο δηλαδή. ΄Η, όπως συνηθίζουν να λένε η Κάλλια και ο Αντρέας,  στην ουτοπία. Αν ήταν γράμμα, μπορεί να ήταν το αγαπημένο αυτού του λαού. Από τότε αυτό το “αν” μας βασανίζει και τους τέσσερις, τον καθένα και την καθεμία με διαφορετικό τρόπο”.

Ο Πάνος Ιωαννίδης γνωρίζει πολύ καλά τους κανόνες του αστυνομικού μυθιστορήματος. Αλλά προσπάθησε να γράψει κάτι παραπάνω από αυτό. Προσπάθησε να γράψει ένα μυθιστόρημα που να είναι, πέρα από αστυνομικό, αφού πρωταγωνιστής του είναι ένας ιδιωτικός αστυνομικός, πολιτικό, ανθρωποκεντρικό, που να περιγράφει την αθέατη πλευρά των ανθρώπων. Σε μεγάλο βαθμό τα κατάφερε.

“Πέρα από τον αστυνομικό γρίφο που αποτελεί η δολοφονία του Χρηστίδη -ο οποίος αποδεικνύεται αρκετά ιντριγκαδόρικος- το μυθιστόρημα αυτό σκιαγραφεί με τρόπο εξαιρετικά ρεαλιστικό την εποχή μας· την εποχή της οικονομικής κρίσης, της κατάρρευσης των ηθικών αξιών, του κοινωνικού διχασμού. Μέσα από την αφήγηση του συγγραφέα, πολλοί αναγνώστες θα αναγνωρίσουν βιώματα δικά τους ή γνωστών τους, πράγματα που έχουν ζήσει ή για τα οποία έχουν ακούσει. Οι κοινωνικές δομές, οι ανθρώπινες σχέσεις, ο διαφορετικός τρόπος ζωής και σκέψης, τα πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα του παρελθόντος και του παρόντος, που οδήγησαν τη χώρα στη σημερινή της κατάσταση, αναφέρονται και περιγράφονται με τέτοιον τρόπο, ώστε ο συγγραφέας να παραμένει μεν ουδέτερος αλλά να ωθεί ταυτόχρονα τον αναγνώστη να ενεργοποιήσει την κριτική του σκέψη και να επιχειρήσει να διαμορφώσει ιδία άποψη, ενόσω διαβάζει τις απόψεις των ηρώων της ιστορίας. Το αν θα συμφωνήσει ή θα διαφωνήσει, και σε ποιο βαθμό, εξαρτάται από τον ίδιο – οπωσδήποτε όμως δεν μένει ανεπηρέαστος και απαθής”, έγραψε για το μυθιστόρημα η Χρύσα Βασιλείου στο Book Revew.

Kαι κάπως έτσι έχουν τα πράγματα.Στο επίκεντρο της ιστορίας η Θεσσαλονίκη,΄΄η πλανεύτρα πόλη΄΄ όπως την αποκαλεί ο συγγραφέας.Και παραλληλα η ιστορία τεσσάρων προσώπων που συνδέονται μεταξύ τους με αόρατα νήματα.Και γύρω-γύρω τα σημάδια που άφησε η οικονομική κρίση. Οχι μόνο στον αστικό ιστό της πόλης,αλλά κυρίως στούς ανθρώπους. Που γι΄αλλού ξεκίνησαν και αλλού η ζωή τους πάει. Στο επίκεντρο ο φόνος ενός σημαίνοντος πολίτη. Και εκεί αρχίζουν οι αποκαλύψεις. Τίποτα δεν ειναι όπως φαίνεται.

Ο Πάνος Ιωαννίδης κατάφερε να γράψει ένα μυθιστόρημα που οι χαρακτήρες είναι γήινοι και αληθινοί.Το περιβάλλον υπαρκτό και έχει αποδοθεί στις σελίδες του βιβλίου εξαιρετικά. Τα συμπτώματα της παθογένειας που ζούμε είναι παρόντα. Και τα αποτελέσματά τους επίσης.Τα ζήσαμε και τα ζούμε. Άνθρωποι που εξαργύρωσαν την πολιτική τους στάση με προνόμια που άλλοι δεν κατάφεραν να αποκτήσουν ποτέ. Ο συγγραφέας δεν παίρνει θέση. Περιγράφει. Αλλά τελικά, ακόμα και το να εκθέτεις μιά κατάσταση είναι σαν να παίρνεις θέση.

“Είμαστε συνένοχοι για τα λάθη που κάναμε και τους πιστεύαμε; Που αργήσαμε να αρθρώσουμε τη δική μας φωνή και, όταν το καταφέραμε την κατάπιε η κρίση;” αναρωτιέται ο συγγραφέας.

Ο Πάνος Ιωαννίδης γεννήθηκε τον Αύγουστο του 1978. Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα με το διήγημα “Η γυναίκα από τη Ζυρίχη”, το οποίο διακρίθηκε στον πρώτο διαγωνισμό της Ελληνικής Λέσχης Αστυνομικής Λογοτεχνίας. Έχει εκδώσει το αστυνομικό μυθιστόρημα “Τα μωρά της Αθηνάς” και τις ποιητικές συλλογές “Ποιήματα της στιγμής και άλλες ουτοπικές ιστορίες” και “Λοκομοτίβα”. Είναι διδάκτωρ οικονομικών επιστημών.

Καί είναι σίγουρο ότι στο μέλλον θα διαβάσουμε και άλλα μυθιστορήματά του.