Ανοιχτή πόρτα

Δεύτερος γύρος, του Πάνου Μπιτσαξή

Spread the love

•Στο σπίτι μου,στην οικογένεια μου, η αξία της συμμετοχής είναι σταθερη. Θα πάω λοιπόν. Τι θα κάνω;

Το σκέφτηκα.

•Μα θαρρώ πως θα τα μπλέξω/απ τη Κικη και τη Κοκο ποια θα διαλέξω;/τη βαριέμαι τη Κική/δεν μ αρέσει κι η Κοκο.

•Λοιπόν. Αναμεσα σε κάποιον που μου προκαλεί ανία και κάποιον που δεν μ αρέσει προτιμώ την ανία.Η βαρεμάρα είναι μια μορφή ηρεμίας που τη χρειαζόμαστε.Δεν θέλω να γινουμε μαλλιά κουβάρια μεταξύ Βουλής,Δημαρχείου και Χαριλάου Τρικουπη.Δεν θέλω συριζοποίηση . Δεν μ αρέσει ένα κύμα αυτοαναφορικής κενολογιας Χάρη μας.Δεν μ αρέσει η επαγγελια της αλλαγής χωρίς πολιτικό περιεχόμενο και πυξίδα.Τουλαχιστον η ανιαρή επαναληπτικότητα του Νίκου έχει ένα ταυτοτικο στοιχείο. Τη σοσιαλδημοκρατία. Αυτο είμαστε άλλο αν δεν μπορούμε να ελκύσουμε. Επομενως κι αν τ αλλάξουμε πάλι Wolgswagen θα πάρουμε όπως έλεγε η διαφήμιση.

•Μετά; Από τον Ανδρουλακη εξαρτάται κι από τη συγκυρία.

SHARE
RELATED POSTS
Οι Κλάψες, του Γιώργου Σαράφογλου
11805980_1612074449065268_1929602863_n.jpg
Έλα να παίξουμε βινύλιο, της Ματίνας Ράπτη-Μιληλή
“Ερωτική Ανάληψη”, του Σπύρου Ντασιώτη

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.