Η τότε πολιτική ηγεσία του Υπουργείου ενήργησε σπασμωδικά προκειμένου να διασπάσει το κοινό μέτωπο των τοπικών κοινωνιών, σπέρνοντας ΤΜΗΜΑΤΑ, χωρίς σχεδιασμό και καμία δυστυχώς επιστημονική τεκμηρίωση , παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις και διακηρύξεις, σε διάφορες πόλεις, ετερόκλητων (ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ) Πανεπιστημίων , όπως του ΕΚΠΑ, της Θεσσαλίας, του Γεωπονικού κλπ.

ΑΠΟΨΕΙΣ

Είναι αδιανόητο, αντιεπιστημονικό και φυσικά εκτός ιστορικής πραγματικότητας, την εποχή της πλήρους αποκέντρωσης σε όλα τα επίπεδα να μιλάμε σήμερα και να επαναφέρουμε τον υδροκεφαλισμό και τον συγκεντρωτισμό.

Η πολυδαίδαλη και χαώδης δομή, ιδιαίτερα των Αθηναϊκών Πανεπιστημίων, είναι δυνατόν να σκέφτεται κάποιος ότι μπορεί να υποστηρίξει δομές- τμήματα που βρίσκονται 3 ώρες μακριά από την έδρα, όχι μόνο όσον αφορά τη χιλιομετρική απόσταση βεβαίως, αλλά την προσαρμογή που πρέπει να επιδείξει στην τοπική κουλτούρα και ιδιαιτερότητα της κάθε περιοχής και να την εντάξει στη λογική του ΕΚΠΑ;

Φυσικά το ζήτημα δεν αφορά έναν ιδιότυπο εγωισμό του τύπου ΄΄ γιατί όχι Πανεπιστήμιο στη Στερεά;΄΄,  αλλά αφορά τον πολιτισμό και τον κύκλο παραγωγικής ανασυγκρότησης που δημιουργείται γύρω από ένα Πανεπιστήμιο και μάλιστα στη Στερεά με τις τόσες ιδιαιτερότητες, αλλά και τις τόσες δυνατότητες ανάπτυξης!!!

Πρέπει να γίνει από όλους κατανοητό, (και απεδείχθη περίτρανα) ότι είναι τελείως άλλο πράγμα να έχεις στην περιοχή σου σπαρμένα ετερόκλητα πανεπιστημιακά τμήματα χωρίς διασύνδεση επιστημονική, αλλά ούτε καμία σχέση με τις ιδιαιτερότητες του τόπου σου κι άλλο πράγμα να έχεις ένα Πανεπιστήμιο προσαρμοσμένο και αναπτυσσόμενο που αντιμετωπίζει και προβάλλει με ολιστικό τρόπο σαν ένα ενιαίο σύνολο τα πλεονεκτήματα τις περιοχής, να προσαρμόζει την περαιτέρω επιστημονική του ανάπτυξη ανάλογα με τις ανάγκες αυτής , αλλά και να εναρμονίζεται με τις σύγχρονες ανάγκες και τις νέες τεχνολογίες.

Η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας, της τεχνολογίας και της επικοινωνίας, η κοινωνία της πληροφορίας, η επιστημονική έκρηξη, η αύξηση των προσδοκιών ζήτησης, το δημοκρατικό αίτημα για συμμετοχή, καλούν τα ΑΕΙ να συνεισφέρουν στην αντιμετώπιση και κοινωνικών προβλημάτων.

Έγραφε τότε στην πρόταση ο Καθηγητής Γιάννης Πανούσης:

” Το σύγχρονο ελληνικό Πανεπιστήμιο οφείλει να είναι ταυτόχρονα αξιακό και επιχειρησιακό, να υπηρετεί με διαφάνεια, λογοδοσία και διανεμητική παραγωγικότητα όλο το φάσμα των λειτουργιών του.

Αυτοδιοίκηση, ελευθερία, συμμετοχή, πολιτισμός, ποιότητα σπουδών και έρευνας, αναζωογόννηση της εθνικής οικονομίας [με έμφαση στην αναπτυξη και την ένταση γνώσεων] αποδεικνύουν τη θεσμική ενηλικίωση/ωρίμανση της Academia, χωρίς να επικρατεί η λογική εργοστασίου ή ιδιωτικής επιχείρησης, ούτε να καλλιεργείται η υπερειδίκευση ή να επιβραβεύεται η ημιμάθεια.

Το κυριότερο όμως επιχείρημα είναι ότι το υπό σύσταση αυτό νεότατο ΑΕΙ θα έχει τη δυνατότητα να αναπτύξει νέα γνωστικά αντικείμενα διεπιστημονικότητας, προτεραιότητας και αιχμής [ακολουθώντας τις πλέον σύγχρονες εξελίξεις στο χώρο της επιστήμης και της τεχνολογίας], θα συμβάλλει στην περιφερειακή αποκέντρωση των εκπαιδευτικών υπηρεσιών και θ’ανοίξει περαιτέρω τις δυνατότητες συνεργασίας με ευρωπαϊκούς και διεθνείς φορείς

Τα άϋλα αγαθά της πνευματικής και επιστημονικής καλλιέργειας σε συνδυασμό με τη δημιουργία ισχυρών κινήτρων νέας παραγωγικής δράσης θα προσδώσουν στο νεοσύστατο ΑΕΙ μία ευκαιρία μετασχηματικής ηγεσίας στη διοίκηση και διαχείριση, στο σχεδιασμό και στη χωρική διάρθρωση/ανάπτυξη, δίχως να παραβλέπονται οι προβληματισμοί τόσο ως προς την πολυθεματικότητα, όσο και ως προς την εξακτίνωση [εντός/εκτός του ιστού των πόλεων].

Σε κάθε περίπτωση οι τεράστιες δυνατότητες ενός νέου Πανεπιστημίου [ορθολογική διαχείριση πόρων, νέες ακαδημαϊκές συνεργασίες, αναπτυξιακές προγραμματικές συμπράξεις με δημόσιους φορείς της Περιφέρειας κλπ] πρέπει να σχετίζονται με την τυπική περιφερειακή πολιτική της Πολιτείας και να μην διαπλέκονται με κομματικά, συντεχνιακά ή συγκυριακά εξω-ακαδημαϊκά κριτήρια.

Τα γνωστικά αντικείμενα θα πρέπει να υπηρετούν ταυτόχρονα την ουσία της Παιδείας και τις αναπτυξιακές ανάγκες της χώρας [π. χ υψηλά καταρτισμένο ανθρώπινο δυναμικό, εξελίξεις τεχνολογίας, βιώσιμη ανάπτυξη] δίχως να παραβλέπονται τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Περιφέρειας [π. χ συγκέντρωση βιομηχανικής δραστηριότητας, εφαρμοσμένη έρευνα σε αγροτική παραγωγή]

Το σχεδιασθέν ΑΕΙ Στερεάς Ελλάδας [για την εσωτερική δομή του οποίου συνεκτιμήθησαν όλες οι ιστορικές αναφορές και τοπικές ιδιομορφίες] είμαστε βέβαιοι ότι θα συμβάλλει στην περιφερειακή ανάπτυξη, την αύξηση της παραγωγικότητας, τον εκσυγχρονισμό των επιχειρήσεων, την απασχολησιμότητα, την κοινωνική κινητικότητα, τη δημογραφική ισορροπία και ζωτικότητα, τη μείωση της ελληνικής μετανάστευσης και τη διαχείριση/ένταξη των προσφύγων, τη συνεργασία ΑΕΙ/ΤΕΙ/Ερευνητικών Κέντρων και Παραγωγικών Μονάδων [στη λογική της Technopolis, δηλαδή συνδυασμού high technology, industrial complex, residential space] κλπ.

Το Πανεπιστήμιο συνιστά ένα δίαυλο ανάμεσα στην κοινωνία και στην τεχνο-επιστήμη, ανάμεσα στο Ωραίο, το Αληθές και το Δίκαιο, έναν ιμάντα μεταβίβασης ιδεών και απόψεων, ανατροφοδότησης της παράδοσης και διαμόρφωσης νέων συνειδήσεων.”

Η άποψη μου για την αναγκαιότητα ίδρυσης του Πανεπιστημίου Στερεάς εδράζεται κυρίως σε δύο παραδοχές:

– Ότι η Χώρα έχει ανάγκη από όχι ακόμα ένα Πανεπιστήμιο, αλλά από ένα Σύγχρονο, Καινοτόμο και Προοδευτικό Πανεπιστήμιο που να απαντά στις απαιτήσεις των καιρών.
– Ότι το Πανεπιστήμιο αυτό πρέπει να πατά σε δύο πυλώνες.

α) Ο ένας είναι αυτός της γενικότερης γνώσης και παιδείας όπου το γνωστικό αντικείμενο των σχετικών Σχολών θα συμβάλει στη διατήρηση της Πολιτιστικής κληρονομιάς και στην ανάπτυξή της με σύγχρονες μεθόδους που θα συνδέουν αρμονικά το παρελθόν με το μέλλον, σε μια ιστορική συνέχεια με παγκόσμια παρακαταθήκη άμβλυνσης των διαφορών και ενδυνάμωσης της συμφιλίωσης των λαών, καθότι η ανθρωπότητα σήμερα έχει ανάγκη περισσότερο από ποτέ τη γνώση, η οποία μέσω της τεχνολογίας μπορεί να διαχυθεί σε όλο τον κόσμο.

Οι Δελφοί ( όπως και οι Θερμοπύλες, οι Αμφικτιονίες κλπ) σε όλο αυτό το σχεδιασμό ως brand name έχουν ιδιαίτερη σημασία και πρέπει να τεθούν στο ύψος που τους αξίζει.

β) Ο άλλος πυλώνας έχει να κάνει με την τεχνολογία και τη σύνδεση της επιστημονικής γνώσης με την ανάπτυξη και την αγορά. Το Πανεπιστήμιο Στερεάς μπορεί να καλύψει με καταρτισμένο ανθρώπινο δυναμικό τις εξελισσόμενες τεχνολογικές απαιτήσεις και να συνδεθεί εκτός των άλλων και με την τοπική Βιομηχανία.

Η αρχική πρόταση ως βάση καλύπτει και τις δύο παραπάνω παραδοχές. Ανάπτυξη της Παιδείας και σύνδεση της γνώσης με τις νέες τεχνολογίες και την αγορά.

Τα σκόρπια τμήματα δεν προσφέρουν ούτε στην επιστήμη, αλλά ούτε στην ανάπτυξη της περιοχής μας.

ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΜΟΝΟ ΟΣΟΙ ΕΘΕΛΟΤΥΦΛΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ!

Το πόσο αναγκαίο είναι το Πανεπιστήμιο Στερεάς έχει τεκμηριωθεί πλήρως το πόσο δίκιο είχαμε όσοι οραματιστήκαμε την ίδρυσή του θα το κρίνει η Ιστορία, όπως θα κρίνει και όσους δεν ήθελαν, δεν θέλουν ή απλά σιωπούν στη διεκδίκηση του αυτονόητου.

Η προηγούμενη ηγεσία κρίθηκε και αποδοκιμάστηκε. Η τότε Αντιπολίτευση ήταν αντίθετη με τον αλλοπρόσαλλο σχεδιασμό και την ίδρυση σκόρπιων τμημάτων ανά την Επικράτεια.
Τώρα που είναι Κυβέρνηση και η επιδημιολογική κρίση μας έκανε όλους να αναστοχαστούμε τα λάθη του παρελθόντος ( όσους έχουν την ευαισθησία να κάνουν αυτοκριτική) και να ξαναδούμε θέματα που έχουν να κάνουν με τις πολιτισμικές μας ρίζες, με την παραγωγική ανασυγκρότηση, αλλά και με την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών, μήπως πρέπει να το ξαναδεί με άλλο μάτι;
Η σημερινή Ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας έχει την διορατικότητα και τη δύναμη να ανασχεδιάσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση στη Στερεά και να λάβει την απόφαση για ίδρυση του Πανεπιστημίου;
Ας το ελπίσουμε.

ΥΓ Το κείμενο αυτό απευθύνεται σε όλους τους πολίτες της Στερεάς, αλλά κυρίως στους Πολιτευτές και Αξιωματούχους της περιοχής, καθότι είναι ώρα να αναστοχαστούν τις αποφάσεις και τις απαιτήσεις για το μέλλον της Στερεάς, ανεξαρτήτως της θέσης που είχαν πάρει πριν δύο χρόνια.
Η ζωή διέψευσε τις παλιές προσδοκίες και υπολογισμούς και δημιούργησε με τον δικό της τρόπο τις νέες ανάγκες. Ας κάνουμε ( με πράξεις) παραγωγικό το μήνυμα που μας έδωσε.

Πηγή: tvstar.gr