Ο κ. Βασίλειος Μαστρογιάννης είναι Διδάκτωρ Δημοσίου- Διοικητικού Δικαίου. Επίσης, είναι υποψήφιος Βουλευτής Φθιώτιδας με το ΠΑΣΟΚ

ΔΕΚΑ + ΔΥΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

Με αφορμή τις ανατροπές που επισυμβαίνουν στο πολιτικό σκηνικό, κυρίως στην πλευρά της λεγόμενης κεντροαριστεράς, είναι χρήσιμο να γίνουν προς όλους όσους πιστεύουν στην δημιουργία ενός ισχυρού πόλου, απέναντι στην δεξιά όπως αυτή εκφράζεται σήμερα από την παρούσα κυβέρνηση, μερικά ερωτήματα προς προβληματισμό.

Το “φαινόμενο Κασελλάκη” ( όπως έγραψε πρόσφατα έγκριτος καθηγητής και δημιούργησε τεράστιο ενδιαφέρον) είναι προς την κατεύθυνση της συνοχής ή της αποδιοργάνωσης γενικά του χώρου;

Ποιον ευνοεί αυτή η πολυδιάσπαση του χώρου που θυμίζει τις μεταπολεμικές δεκαετίες;

Είναι δυνατόν να ισορροπήσει το πολιτικό μας σύστημα με κυριαρχία της δεξιάς από τη μία και κόμματα της αντιπολίτευσης στο συν- πλην 15% από την άλλη;

Αυτό που οραματίζεται ο σημερινός αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ ως πολιτική ιδεολογία και εφαρμογή έχει σχέση με ότι ονομάζαμε μέχρι χθες σοσιαλδημοκρατία, δημοκρατικό σοσιαλισμό, αριστερή σοσιαλδημοκρατία, πράσινη αριστερά κλπ;( γιατί κατά ώρας δεν έχει εκδηλώσει τις προθέσεις του)

Υπάρχει πιθανότητα η σημερινή ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να εμπνεύσει και να συμβάλει στη δημιουργία ενός μεγάλου δημοκρατικού μετώπου;

Μπορεί η αριστερή και αποχωρήσασα πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ να αποδιοργανώσει περαιτέρω τον ευρύτερο χώρο;

Ομοίως μπορεί να δώσει, σε όσους ακόμη αισθάνονται αριστεροί, μια ελπίδα ανασύστασης ενός αριστερού χώρου και αφηγήματος με αξιοπιστία, αφήνοντας πίσω τις ασύμβατες συμμαχίες, τις ψευδαισθήσεις και τους υπέρμετρους συμβιβασμούς που ( δεν) εκφράστηκαν από την απόλυτη σιωπή απέναντι στις εκάστοτε επιταγές του αρχηγού;

Πόσο αυτή η προαναφερόμενη εκλογή εμποδίζει την επανασυσπείρωση του κεντρώου και κεντροαριστερού ψηφοφόρου γύρω από το ΠΑΣΟΚ;

Συνακόλουθα μπορεί το ΠΑΣΟΚ να δώσει όραμα και ελπίδα, ότι αυτό είναι σήμερα που εκπροσωπεί την κεντροαριστερά και αποτελεί τη μόνη εναλλακτική πρόταση εξουσίας;

Μπορεί επίσης να βασιστεί στην αποσυσπείρωση και αποτυχία των άλλων για να ενισχυθεί ή θα πρέπει να μπει με δυναμισμό και προτάσεις προκειμένου να γίνει ελκυστικό για τον ευρύτερο προοδευτικό κόσμο;

Και δύο θεσμικά ερωτήματα;

Η εκλογή από τη βάση (κάτι που έχουν υιοθετήσει όλα τα κόμματα ) είναι προς την κατεύθυνση της δημοκρατικής νομιμοποίησης του “αρχηγού” ή μία μέθοδος υποβάθμισης των κομμάτων;

Ωσαύτως η προαναφερόμενη διαδικασία μήπως βάλει κατά της βάσης του πολιτικού μας συστήματος που στηρίζεται στη δημοκρατική λειτουργία των κομμάτων;

Οι απόψεις μου γνωστές γενικά επί των ανωτέρω, απλώς να προσθέσω ότι όπως ο λαός μας λέει “όπως στρώσεις θα κοιμηθείς” έτσι και όλοι οι συνυπεύθυνοι για τα φαινόμενα του καιρού μας ας κάνουν κάποτε την αυτοκριτική τους. 

Το σκηνικό μοιάζει αδιέξοδο, αλλά όλοι όσοι πιστεύουμε τα τελευταία χρόνια ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί να αποτελέσει την εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης της χώρας, θεωρούμε ότι πρέπει με γενναιότητα να ανοιχτεί περισσότερο στην κοινωνία και σε κάθε περίπτωση σε ανθρώπους του ευρύτερου χώρου ( κι όχι βεβαίως στα μεγαλόσχημα στελέχη) καθαρούς και με γνώση, προκειμένου να εμπνεύσει και να συσπειρώσει, αλλά και να προετοιμαστεί για την επόμενη μέρα που ίσως να μην αργήσει. 

Το παράδειγμα της Αθήνας δείχνει το δρόμο.

Το μεγάλο στοίχημα άλλωστε είναι οι Ευρωεκλογές.