Θα το βρείτε: σε “Πολιτεία”, “Πρωτοπορία” Αθήνας-Θεσσαλονίκης-Πάτρας, “Ιανός” Αθήνας και Θεσσαλονίκης, και σε όλα τα βιβλιοπωλεία της Ελλάδας και του εξωτερικού που θα ζητηθεί σε 2-5 ημέρες. β) ΗΠΑ μέσω του “Εθνικού Κήρυκα”. γ)στις εκδόσεις Φίλντισι on line, με μειλ ή τηλεφωνικά

210 65 40 170 – [email protected]

όλα τα συγγραφικά έσοδα θα διατεθούν σε οικογένειες  με παιδικό καρκίνο.

Αλέξανδρος Μπέμπης

Όταν το 1980 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έβαζε τη χώρα μας ως πλήρες -10ο- μέλος στην τότε ΕΟΚ, προβληματίστηκα θετικά.

Αιτία ήταν η λιγόλογη -ως συνήθως- δήλωση του ότι ”η χώρα μας θα έχει περισσότερα πολιτικά οφέλη παρά οικονομικά”.

Αν και αριστερών πεποιθήσεων και παρά την φλόγα των νεανικών μου χρόνων, αυτή η δήλωση επισκίασε τις αντιρρήσεις μου που εκπορευόταν από το κεντρικό σύνθημα των αριστερών κομμάτων ΕΟΚ ΚΑΙ ΝΑΤΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥNΔΙΚΑΤΟ.

Μια δεύτερη δήλωση που αυτή τη φορά προερχόταν από το κόμμα που υποστήριζα, το ΚΚΕ, οριστικοποιούσε την θέση μου ότι

η ένταξή μας στην Eυρωπαϊκή Ένωση ήταν το ιστορικό αυτονόητο και έπρεπε να την αποδεχθούμε αναντίρρητα.

Ήταν το ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΟΚ ΤΩΝ ΜΟΝΟΠΩΛΕΙΩΝ.

Πιστεύοντας ακράδαντα ότι πάνω από τους λαούς της Ευρώπης το μείζον γεγονός είναι η οντότητα του ευρωπαϊκού λαού, θεωρούσα ότι ήταν θέμα χρόνου να ξεπεραστούν όλα όσα ολίγιστα μας χωρίζουν και να επικρατήσει το ένα μέγα.

Το πνευματικό, πολιτισμικό, επιστημονικό, ηθικό και θρησκευτικό ομοούσιο και αδιαίρετο

Αυτό το γονίδιο που όχι μόνο δεν αλλοιώθηκε αλλά πάντα επικρατούσε και αφομοίωνε τα δεκάδες μεταναστευτικά στίφη που δέχθηκε αυτή η γωνιά της Γης στο πέρασμα των αιώνων.

Μέχρι που ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να ταράξει μια μακαριότητα που αιτία της ήταν μια πρόσκαιρη βουλιμία.

Ένας δεύτερος Attila ante portas.

Είναι βαθιά νυχτωμένοι ή ακόμη χειρότερα εθελοτυφλούν οι ευρωπαίοι ηγέτες και οι ευρωπαϊκοί λαοί αν νομίζουν ότι το πρόβλημα με την Τουρκία είναι ελληνοτουρκικό. Είναι καθαρά και αποκλειστικά ευρωτουρκικό και κατ’ επέκταση ευρωμουσουλμανικό από τη στιγμή που ο κ. Ερντογάν αυτάρεσκα επιδιώκει να γίνει ”χαλίφης στη θέση του χαλίφη”.

Μόνο απογοήτευση προκαλεί και δικαιώνει στο έπακρο την τότε δήλωση του ΚΚΕ, ακυρώνοντας στην πράξη τη δήλωση Καραμανλή, η χθεσινή απόφαση των ευρωπαίων ηγετών.

Έβαλαν στο ίδιο ζύγι με τα οικονομικά τους συμφέροντα

τον Όμηρο, τον Σαίξπηρ και τον Σίλερ.

Τον Θερβάντες, τον Ντοστογιέφσκι, τον Ιονέσκο και τον Φο.

Τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη και τον Κικέρωνα, μέχρι τον Μάρξ, τον Σαρτρ, τον Άντλερ και τον Έκο.

Τον Πλήθωνα, τον Βησσαρίονα και τον Λάσκαρι.

Από τον Φειδία, τον ντα Βίντσι, τον Πικάσο μέχρι τον Καντίνσκι.

Από τον Αρχιμήδη, τον Κοπέρνικο και τον Τέσλα μέχρι τον Όττο.

Από τον Παζολίνι, τον Βισκόντι, τον Σάουρα. Τον Μπέργκμαν, τον Γιάντζο και τον Κισλόφσκι μέχρι τον Ταρκόφσκι και τον Βέντερς.

Από τον Μπαχ, τον Ντβόρζακ, τον Σοπέν μέχρι τον Έλγκαρ και τον Ξενάκη. Τον Σοστακόβιτς.

Από τον Παγκανίνι μέχρι τον Ορφ.

Από τον Σεγκόβια μέχρι τον Ροστροπόβιτς τον Γκαρμπάρεκ και τον Ράινχαρτ.

Από…μέχρι…ων ουκ έστιν αριθμός.

Όπως φαίνεται δεν θορυβήθηκαν από τους βανδαλισμούς του ISIS στην Παλμύρα ή από την ακόμη μεγαλύτερης συμβολικής αξίας μετατροπή της Αγιασοφιάς σε τέμενος.

Θλιβεροί μέσα στην απληστία τους μήπως και τεθούν σε κίνδυνο τα οικονομικά τους συμφέροντα, μεταχρονολογώντας τις όποιες κυρώσεις και περιμένοντας την ”επιφοίτηση” του θείου Σαμ, δίνοντας στην ουσία λευκή επιταγή στον Ερντογάν να αλωνίζει στην περιοχή.

Τέλος λυπάμαι πολύ για τις δηλώσεις του τωρινού πρωθυπουργού κ. Κυριάκου Μητσοτάκη που επιχείρησε να μας χρυσώσει το χάπι και να παρουσιάσει για μια ακόμη φορά τη χώρα μας ως το καλό παιδί της Ευρώπης που λέει πάντα ”ναι” και οι υπόλοιποι το χτυπούν με υποκριτική κατανόηση στη πλάτη.

Αν δεν υψώσουμε τώρα το ανάστημά μας, πότε θα το υψώσουμε;

Το έχουμε ιερή υποχρέωση στους δεκάδες ένστολους νεκρούς μας των τελευταίων δεκαετιών που χάθηκαν ηρωικά στην υπεράσπιση της ακεραιότητας της χώρας και την μεγάλη οικονομική αιμορραγία που συνεπάγεται η διατήρηση του αξιόμαχου.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr