Επισκεφθείτε τη νέα ιστοσελίδα μας

visit our new web site

GREEK RESTAURANT – NEW YORK 253-17 NORTHERN BLVD www.georgesgreekislands.com

Η Βασιλεία Μαξακούλη είναι Δημοσιογράφος, τελειόφοιτος του ΕΚΠΑ.

Για πόσο ακόμα η μουσική σου θα ‘ναι μια ηχηρή κραυγή, που ξεκινά εκκωφαντικά και σβήνει σαν ρολόι που τρέχει για να καταπιεί τα μεσάνυχτα; Για πόσο θα κοιτάζεις πια τον ουρανό σαν ένα ξένο σύμπαν; Δεν τον αγγίζεις άρα δεν υπάρχει. Δεν είναι πρόβλημα δικό σου οι ρωγμές του κι ας επέτρεψαν στον ήλιο να ρίχνει το σεντόνι του καίγοντας σου το πρόσωπο. Για πόσο ακόμα θα κλείνεις τα μάτια στο φως που μοιάζει καθαρό για να αποφύγεις μια εκτυφλωτική αλήθεια;

Ακούω πως χύνεται αίμα σε δέρμα τεντωμένο κι άγουρο, σε αυτό που κάποτε ανατρίχιαζε όταν έμπαινε στη θάλασσα με αργούς βηματισμούς ή όταν μιλούσε για ιδέες μεταφυσικές, για εικόνες ενός κόσμου που δεν γνώρισε κανείς ακόμα. Πάνω του υπάρχει μια εναέρια μορφή που θα τον επισκέπτεται σε κάθε απάνθρωπη  απόπειρα για λήθη. Δυο μάτια που κάποτε τον κοιτούσαν με λατρεία έχουν συρρικνωθεί από τρόμο γυρίζοντας πια προς μια άλλη κατεύθυνση για να μην τον κοιτάξουν ποτέ ξανά. Τα χείλη που φιλούσε μαρτυρώντας σπίθες στέκονται τώρα παγωμένα και μαρμαρωμένα γιατί δεν πρόλαβαν να διώξουνε τον πόνο όταν ακόμα σιγοτραγουδούσαν.

Φοβάμαι να κοιτάζω την αλήθεια. Πονάω να σκέφτομαι σκηνές με πρωταγωνιστές που βράζουν από μίσος κι ύστερα τρέχουν για να πουν πως μόλις στο νερό έσταξε αίμα, η ομίχλη κόπασε. Άραγε τότε η ψυχή σου έβραζε σε ένα κράμα διεστραμμένων σκέψεων και αισθήσεων και μόλις έπνιξες εκείνη τη φωνή, την ξένη, αυτή που δεν είναι δική σου – άρα δεν σου ανήκει και δεν ελέγχεις με κανέναν τρόπο- γαλήνεψες; Ήτανε λάθος της στιγμής; Και τώρα ηρέμησες; Κι άρα δικαιούσαι ελαφρυντικά; Σαν θεατής αυτού του δράματος, αναρωτιέσαι γιατί δεν ενημερώνεσαι, μα πώς να ξέρεις κι ύστερα να σε αφήσεις να ξανά χορέψεις κάτω απ’ το φεγγάρι;

Είναι μια αλήθεια που σου φέρνει ρίγος, που σε αναγκάζει να πιστεύεις πως καμιά φορά το ψέμα είναι λιγάκι πιο λυτρωτικό μιας και σου δίνει δίοδο ελευθερίας όταν η αλήθεια σε κλειδώνει σε παγωμένα σίδερα κλείνοντας σου το στόμα ασφυκτικά μέχρι να υποσχεθείς πως ήσουνα πιστή ή σιωπηλή ή οτιδήποτε θέλησε να ορίσει για την ύπαρξη σου εκείνη η παθολογική εγκεφαλική εντολή ένα σκοτεινό δειλινό. Μα απόψε δεν πρόλαβες και το αύριο έδυσε.

2021 κι ακόμη να μπορέσεις να ασφαλτώσεις τον δρόμο σου με χρώματα που του ταιριάζουν έτσι που αργότερα να ακουμπήσεις με εμπιστοσύνη πάνω του όσα του ανήκουν. Μην φτάνεις να νομίζεις πως ήσουν άτυχη, πως για εσένα δεν υπήρξε επιλογή, πως έζησες για έναν έρωτα που σε έσβησε για να μπορεί να σιγοκαίει. Αν τα ζωντανά σενάρια τρόμου θυμίζουν κάτι από τη μέρα σου να σχεδιάσεις διεξοδικά την έξοδο σου και μόλις την ανοίξεις με ασφάλεια και θάρρος, να τρέξεις, να εκτιναχθείς στην απέναντι όχθη δίπλα σε μια παρέα που εσύ διάλεξες, σε μια πλατεία που αγάπησες, ένα βράδυ που θέλησες να βγεις απλώς γιατί έτσι. Καλύτερα μόνη δίπλα σε μια λίμνη παρά ένα χώμα όπου σε βούτηξαν με βία ακόμα κι ας σιχαίνεσαι την άμμο και τα θρύψαλα της.

Παρακαλώ ζήτα βοήθεια. Παρακαλώ απελευθερώσου. Παρακαλώ μην πιστέψεις πως αυτή είναι η μοίρα σου. Παρακαλώ δες πού βρίσκεται το φως σου. Σκέψου τον εγωισμό του που θα τεμαχιστεί, την διαστροφή που ηττήθηκε. Κι εσένα να διαλέγεις τη ζωή όπως εσύ την αγαπάς αντί να τη θρηνείς για μια συμβίωση τοξική που φορά την αγάπη για μανδύα. Κανείς δεν το πιστεύει πια. Το παραμύθι δεν άργησε άλλωστε να γίνει ζωντανός εφιάλτης. Κι αν το κατάλαβες νωρίς παρακαλώ να μην αφήσεις να χαράξει δεύτερο σημάδι γιατί αυτό θα είναι πιο βαθύ και η επούλωση βραδύτερη.

Κάλεσε μια γραμμή βοήθειας ή μια γραμμή ενός οικείου που λαχταρά να σε βοηθήσει κι έπειτα σβήσε κάθε ίχνος. Χάραξε τη γραμμή της ζωής σου όπως εσύ τη θες. Κι αν κάνει κύκλους είναι δική σου η τρέλα. Μα μην αφήσεις να στη σταματήσει. Έχεις τη δύναμη να τρέξεις. Το ξέρεις. Θα σε στηρίξουν. Παρακάτω βρίσκονται κάποιοι σύνδεσμοι με χρήσιμες πληροφορίες, με αναλυτικούς οδηγούς που βήμα βήμα σε καθοδηγούν σε αυτό τον αγκαθωτό δρόμο. Μα για να υπάρχει αγκάθι, κάπου βρίσκεται κι οξυγόνο. Παρακαλώ διάβασε τους και να προσέχεις.

Φοβάμαι να μου κρύβω την αλήθεια κι ας με πονά. Γιατί έτσι δεν θα γνώριζα. Γιατί έτσι δεν θα προέβλεπα και δεν θα αναρωτιόμουνα για εμένα, για εσένα, για εκείνη. Η άγνοια σε κρύβει σε ένα βαθύ σκοτάδι που μόνος/η ψέκασες γύρω από τον εαυτό σου. Μονάχα με το φως θα γίνει ο κόσμος λίγο πιο ιδεατός είτε μιλάμε για τον ήλιο είτε για εκείνη τη λάμψη που έρχεται πάνω απ’ τη σκεπή σου κάθε βράδυ και σου μιλά για μέρη μακρινά, για μέρες που θυμίζουν κάτι απ’ τα όνειρα σου. Τώρα ακολούθα το αστέρι σου και άρπαξε τα δικαιωματικά.

http://www.antiviolence-net.eu/Odigos_apodrasis.pdf

https://www.accmr.gr/el/%CF%85%CF%80%CE%B7%CF%81%CE%B5%CF%83%CE%AF%CE%B5%CF%82/service/1738.html

https://diotima.org.gr/odigos-fygis-apo-mia-viaii-schesi-kai-nomikes-symvoyles/