Πόρτα σε ιστορίες/χρονογραφήματα/διηγήματα

Απαίσιοι καιροί, της Ματίνας Ράπτη-Μιληλή

Spread the love

Ματίνα Ράπτη -Μιληλή

Φωτογραφίες αρχείου. Αληθινές, ή και ψεύτικες Άλλου ξυλοδαρμού, άλλης βίας, άλλου κράτους, αλλά σοκαριστικές έτσι κι αλλιώς. Φωτογραφίες που δεν θα έπρεπε να υπάρχουν καν. Παγκόσμια η αναταραχή. Τρίβουν τα χέρια τους όσοι οφελούνται από τον ανθρώπινο πόνο. Γιατί κάποιοι οφελούνται… Μπορεί και να τον υποδαυλίζουν. Μπορεί και όχι.

Οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας πλαντάζουν στο κλάμα μέσα στα σπίτια τους. Τα μεγάλα κεφάλια, οι ηγέτες διδάσκουν. Εν τω μεταξύ κάποιοι υποφέρουν στ’ αλήθεια. Βιάζονται, δέρνονται, πεθαίνουν…

Με τρομάζουν όλα όσα έχουν γίνει, όσα έγιναν, όσα θα γίνουν. Με τρομάζει και η ευκολία του μέσου που μας ορίζει κατά κάποιον τρόπο.

Με τρομάζει που νομίζουμε πως το ελέγχουμε εμείς. Έτοιμο ανά πάσα στιγμή και ετοιμοπόλεμο επίσης.

Με τρομάζει το πόσο εύκολα γινόμαστε ομάδες και βρίσκουμε όχθες να παραταχτούμε. Είναι στην φύση μας άλλωστε να θέλουμε να ανήκουμε κάπου. Αισθανόμαστε πιο δυνατοί. Σχεδόν ανίκητοι. Συχνά το σωστό και το λάθος χάνουν την ουσία τους. Μια φωτογραφία, λένε, είναι χίλιες λέξεις…

Με τρομάζει που αυτές τις λέξεις οι μισοί θέλουν να τις βάλουν στο στόμα μου και οι άλλοι μισοί θέλουν να τις ξαναγράψουν…

Ζούμε σε απαίσιους καιρούς.

 

SHARE
RELATED POSTS
Μι τσι πούιτς απ’ όξω, του Αλέξανδρου Μπέμπη
Η προσευχή των γατών, του Μάνου Στεφανίδη
Ήταν ένα μικρό καράβι, της Ματίνας Ράπτη-Μιληλή

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.