Μάνος Στεφανίδης

Pane di capo στις ΠηγέςΚαλλιθέας-Άνοιξε & μας περιμένει με ευχάριστες εκπλήξεις

Αίγινα. Τόσο κοντά και τόσο μακριά. Τόσο απλή και τόσο ιδιαίτερη. Η Ύδρα είναι πριγκίπισσα, οι Σπέτσες αρχοντοπούλα, έλεγε ο Τσαρούχης αλλά η Αίγινα είναι λαϊκό, ζουμερό κορίτσι. Ξυπόλητο και πασαλειμμένο καρπούζι, θα συμπλήρωνα…

Εδώ, κτήμα με φυστικιές πίσω από το νεοκλασικό ξενοδοχείο Μιράντα όπου καταλύσαμε ονειρευόμενοι άλλες εποχές κι άλλους ανθρώπους. Ας πούμε την Ερόικα και τον Κοσμά Πολίτη ή την ασπρόμαυρη ταινία με την Αλίκη και τον Κωνσταντάρα “Διακοπές στην Αίγινα”. Δηλαδή αστική αρχοντιά και λαϊκή αυθεντικότητα.

Στο νησί που έγινε η Πρωτεύουσα του Καποδίστρια και που αγάπησαν ο Μόραλης, ο Νικολάου, ο Καπράλος, ο Παππάς, ο Βουρλούμης, ο Μολφέσης, ο Άρης Κωνσταντινίδης. Αλλά κι ο Καζαντζάκης κι ο Σικελιανός κι ο Παπαλουκάς.

Σήμερα την παράδοση συνεχίζουν ο Θόδωρος και η αιγινήτισσα σύζυγος του Σύνη Παπαγιάννη, οι οικοδεσπότες μας αυτό το Σαββατοκύριακο και φίλοι όπως ο Σταύρος Ξαρχάκος, ο Νεκτάριος Κοντοβράκης, ο Παύλος Σάμιος, ο Κώστας Βαρώτσος κλπ.

Πρωινό, εωθινό φως στην πρώτη φωτογραφία και σκιάσεις λίγο πριν το λυκόφως στη δεύτερη.

Γλύκα αναλυτή που μελώνει τη ψυχή και ζείδωρη αύρα να την καταψύχει ανακουφιστικά. Προσέξτε αριστερά το ηφαίστειο των Μεθάνων πως εμφανίζεται ή πως αχνοχάνεται μέσα στο κυρίαρχο γαλάζιο. Ανάλογα την ένταση του φωτός. Η θάλασσα πάλι ήρεμη σαν λίμνη με τίποτε το περιττό ή παράταιρο. Είναι ακριβώς η στιγμή που τα άψυχα σού ψιθυρίζουν τρόπους για ν’ αγαπάς τα έμψυχα.