DELIVERY  2241003600  8:00-16:00 & 19:00-22:00

Ματίνα Ράπτη -Μιληλή

Βλέπω την Λώρα Ινγκλς και κλαίω. Τί έχω πάθει; Το μικρό σπίτι σε κείνο το λιβάδι, με το ποταμάκι να κυλάει ήρεμα δίπλα του, ο αχυρώνας, τα άλογα με το κάρο της οικογένειας, τα οργωμένα χωράφια τριγύρω, όλα με κάνουν και βουρκωνω. Τα γαλάζια μάτια της Μαίρης που σε λίγα επεισόδια δεν θα βλέπουν πια μου πιάνουν την ανάσα… Ακόμα και το πέτρινο τζάκι, η ξύλινη στέγη που μπάζει νερά καμία φορά, τα φτωχικά μα πάντα περιποιημένα ρούχα των κοριτσιών, τα καλοφτιαγμένα κοτσίδια τους, τα χαριτωμένα σκουφάκια που φοράνε στον ύπνο, το κρεββάτι που μοιράζονται χωρίς γκρίνια οι δύο αδερφές, όλα, μα όλα, ένας αναστεναγμός.

Αχ, τί έχω πάθει απόψε; Μου λέτε; Οι ειδήσεις μου προκαλούν εκνευρισμό. Είναι πια επίσημο. Ο τρόμος για τον ιό, οι φωτιές, οι βομβαρδισμοί αμάχων, τόσο μίσος, τόση βία… Το τηλέφωνο, που 9 στις δέκα δεν είναι για καλό. Οι φωνές, οι εκνευρισμένοι άνθρωποι γύρω μας, η βιασύνη, η αγένεια…Μια αναστάτωση…Και είναι κάποιες μέρες που όλα αυτά γίνονται ένα κουβάρι που η άκρη του έχει πια χαθεί εντός του. Κι άντε βρες την. Είναι σίγουρο πως δεν έχω την υπομονή που νόμιζα πως είχα, ή μπορεί και με τα χρόνια η αντίδραση μου να είναι ένδειξη ωριμότητας και σοφίας…

Μπορεί πάλι να είναι και το ακριβώς αντίθετο. Ποιός νοιάζεται; Αλλά για μένα η Λώρα Ινγκλς και η φαμίλια της είναι κάτι σαν ψυχοθεραπεία. Αυτή η καλοσύνη, η ευγένεια, η αγάπη … Να παίρνεις το παρακαλώ και το ευχαριστώ…σαν φάρμακο! Καθημερινά. Ακόμα και οι στενάχωρες ιστορίες, ακόμα κι αυτές τελειώνουν γλυκά…και μένει το στραβό χαμόγελο του ακριβοδικαιου μπαμπά Τζο…που στα πρώτα επεισόδια που ακούγαμε στα Αγγλικά, τον έλεγαν …Τσάρλς!!! Προσέξτε τα σκαλισμένα αρχικά στο τζάκι…C C I… Charles and Carol Ingls ! Μια μικρή άχρηστη ίσως πληροφορία για τους μυημένους στην σειρά… Να λες, κοίτα πόσο απλά και όμορφα μπορούν να γίνουν όλα; Με μια κουβέντα επί της ουσίας, δύο λόγια παρηγοριάς και όλα λύνονται. Εκεί, στο φανταστικό Γουόλνατ Γκρόουβ τα όρια του καλού με το κακό είναι τόσο ευδιάκριτα που δεν αμφισβητούνται από κανέναν. Ξεκάθαρα πράγματα…

Και φυσικά το καλό πάντα νικάει… Νομός. Ασφάλεια…σιγουριά… Βέβαια κανόντας μια μικρή έρευνα (δεν χρειάζεται να είσαι η Νικολουλη) βρήκα πως η ιστορία του σήριαλ βασίζεται στα ημερολόγια της αληθινής Λώρας Ινγκλς Ουαιλντερ. Αυτο το βλέπει κανείς και στους τίτλους θα μου πείτε. Ναι, η Λώρα που αγαπώ τόσο, η Λώρα που σχεδόν ταυτίστηκα μαζί της από την παιδική μου ηλικία, που ένα κομμάτι του χαρακτήρα μου είμαι σίγουρη πως το χρωστάω σε κείνη, ήταν αληθινό πρόσωπο! Αλλά πόσοι ξέρουν την πικρή αλήθεια πίσω από την ιστορία της; Πως η οικογένεια Ινγκλς δεν ήταν στην πραγματικότητα καθόλου αγγελικά πλασμένη. Η αληθινή Λώρα, που όντως έγινε δασκάλα και παντρεύτηκε τον παιδικό της έρωτα, έζησε άσχημες καταστάσεις σε μια οικογένεια βίαιη και καθόλου ιδανική…Οι λεπτομέρειες αγγίζουν τα όρια του κουτσομπολιού δελτίου ειδήσεων, με τίτλους – κράχτες που τρέχουν κάτω από το ρεπορτάζ του τρόμου. Θα επιλέξω να μείνω στην ουσία του πράγματος. Σαν θεραπεία της ψυχής της έφτιαξε μια ιστορία που εξιδανίκευε τις αναμνήσεις της. Έτσι λοιπόν η Λώρα, η αληθινή Λώρα, επινόησε το φάρμακο της και άθελά της έφτιαξε την θεραπεία για όλους εμάς που δυσκολευόμαστε να βρούμε λογική στην σκληρή πραγματικότητα και θέλουμε να την ξεχάσουμε, έστω και για λίγο…

Όταν τα πράγματα “σφίγγουν”, ζορίζουν αφόρητα, μια βόλτα στο καταπράσινο λιβάδι μασουλώντας ένα κομμάτι μηλόπιτα της Κάρολ ή ένα κομμάτι γλυκοριζα από το μαγαζί της φαντασμένος κυρίας Όλσεν, είναι η καλύτερη λύση. Να σκαρφαλώσεις σε ένα δέντρο, να πλατσουρίσεις στο ποτάμι, να παραφυλάξεις ένα στοιχειωμένο σπίτι, να δώσεις μία γερή κλωτσιά στο καλάμι της ξινισμένης Νέλι με το αιώνιο μπούλινγκ της, να κυνηγήσεις πεταλούδες στους αγρούς, να σώσεις ρακούν, χελώνες και άλογα…Να τα κάνεις όλα αυτά κι πόσα ακόμα που δεν θυμάμαι, είναι το αντίδοτο στην τοξικότητα της εποχής μας. Το φρένο στον φρενήρη ρυθμό της καθημερινότητας. Όχι σαν άρνηση στην αληθινή ζωή, όχι, αλλά έτσι, σαν ένα μικρό διάλειμμα… Ένα μικρό διάλειμμα για διαφημίσεις…