Στην φωτογραφία ο Ζακ Κωστόπουλος* 

Πού βρέθηκε ο νεκρός;

Ποιος βρήκε τον νεκρό;

Ήταν νεκρός ο νεκρός όταν βρέθηκε;

Ποιος τον βρήκε τον νεκρό;

Ποιος ήταν ο νεκρός;

[…]

Ήταν νεκρός ο νεκρός όταν εγκαταλείφθηκε;

Εγκαταλείφθηκε ο νεκρός;

Από ποιον εγκαταλείφθηκε;

[…]

Πλύνατε τον νεκρό;

Του κλείσατε και τα δυο του μάτια;

Τον θάψατε τον νεκρό;

Τον εγκαταλείψατε;

Φιλήσατε τον νεκρό;

Χάρολντ Πίντερ, Θάνατος

Μετάφραση: Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος

Ήταν ένας άνθρωπος που πάλευε σκληρά (ακόμα και) για τα πιο αυτονόητα της ζωής. Ήταν ένας άνθρωπος που γνώριζε το κόστος του να διαφέρεις, στον κόσμο αυτό… της ομοιότητας και της μετριοπάθειας. Ήταν ένας άνθρωπος που είχε βάλει σκοπό της ζωής του να δώσει λίγο χρώμα στα πιο άχρωμα κομμάτια της πραγματικότητάς μας. Κι αυτός ο άνθρωπος ήταν ο Ζακ…

Μετά από τόσο καιρό δεν έχουμε μάθει τίποτα το ουσιαστικό για την δολοφονία του. Χθες οι δικηγόροι της οικογένειας του Ζακ κατήγγειλαν –για μιαν ακόμη φορά- την ΕΛ.ΑΣ. για παρακώλυση απονομής της δικαιοσύνης και ευθεία παραβίαση του δικαιώματος σε δίκαιη δίκη. Την ίδια μέρα η υπουργός Προστασίας του Πολίτη κα. Όλγα Γεροβασίλη ανακοίνωσε ότι υλοποιείται η ελεύθερη μετακίνηση του ένστολου προσωπικού του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Ενώ, σήμερα, στον Realfm 97.8, είπε μεταξύ άλλων: «Η δουλειά των αστυνομικών είναι η προστασία του πολίτη, με όρους και με δικά τους σχέδια αυτοπροστασίας. Δεν υπάρχει τίποτα πιο ψευδές από την βεβαιότητα ότι υπάρχουν εντολές για τη μη δράση της Αστυνομίας».

Κι όμως, εδώ και μεγάλο διάστημα, βλέπουμε τους αστυνομικούς να δηλώνουν αδυναμία διαχείρισης (;) δύσκολων (και απαιτητικών) καταστάσεων. Είτε καταγγέλλοντας ελλείψεις στον υλικοτεχνικό τομέα (κάτι που πράγματι αληθεύει…) είτε λόγω άνωθεν εντολών που δεν δίνονται. Είτε –πάλι-  λόγω επέμβασης της ίδιας της κυβέρνησης… αυτό το τελευταίο δεν έχει ειπωθεί άμεσα… αλλά εμμέσως, όποτε τους δίνεται η ευκαιρία, (εκπρόσωποι των συνδικαλιστικών οργάνων) το αφήνουν να πλανάται σαν ερώτημα στα δελτία ειδήσεων…

Και είναι –πραγματικά- εντυπωσιακό το ότι κανείς δεν μπορεί να βγάλει άκρη.

Πάντως, το μόνο σίγουρο είναι ότι η αστυνομία εμποδίζει την ενημέρωση για την συγκεκριμένη υπόθεση. Όπως αναφέρει και η ανακοίνωση των δικηγόρων: «Η επιλεκτική αυτή διαχείριση του υλικού της δικογραφίας από την πλευρά των αστυνομικών οργάνων, τη στιγμή που συνάδελφοί τους βρίσκονται υπό πειθαρχική και ποινική διερεύνηση για την ίδια υπόθεση, δημιουργεί μείζον ζήτημα παραβίασης της αρχής της δίκαιης δίκης, κομμάτι της οποίας συνιστά ασφαλώς το στάδιο της ανάκρισης. […]δεν ενημερώνονται οι πληρεξούσιοι δικηγόροι για κρίσιμες πτυχές που αφορούν στη βάναυση θανάτωση του γιου της [οικογένειας], αλλά αντίθετα η διαχείριση της πληροφόρησης γίνεται μέσω αποσπασματικών και ελεγχόμενων ως προς την αξιοπιστία τους δημοσιευμάτων». Για ποιον λόγο –άραγε- συμβαίνει αυτό; Υπάρχει κάτι που φοβάται η αστυνομία; Και γιατί έχουν αργήσει τόσο πολύ τα αποτελέσματα των τοξικολογικών εξετάσεων;

Να αναφέρουμε, επίσης, ότι σε άρθρο της Καθημερινής, γίνεται αναφορά σε «ενδεχόμενο πειραματισμού του 32χρονου με ναρκωτικές ουσίες»∙ δηλαδή, και πάλι, διαπιστώνουμε ότι όλες οι προσπάθειες της –μέχρι τώρα- έρευνας γίνονται με βάση το θύμα κι όχι τους κατηγορούμενους. Όπως, ακριβώς, συνέβη και με την περίφημη υπόθεση του μαχαιριού!

Ο τρόπος απονομής της δικαιοσύνης φανερώνει και την ποιότητα μιας χώρας.

Για να δούμε τι συμπεράσματα θα εξάγουμε κι αυτή την φορά…

Ο Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος ασχολείται με την δημοσιογραφία, την κριτική λογοτεχνίας και την ποίηση