Κωστής Μακρής

Ξέρω ότι οι ηλεκτρονικές μου φιλίες είναι αντιφατικές. Ξέρω ότι έχω φίλους/φίλες με τους οποίους διαφωνώ σε πολλά. Ξέρω ότι έχω φίλους και φίλες που δεν αλλάζουν καλή κουβέντα με άλλους φίλους και φίλες μου. Κυρίως εξαιτίας των πολιτικών διαφορών τους.

Ξέρω ότι κάποια κείμενα/σχόλια/παρατηρήσεις/εικόνες/φωτογραφίες μου αρέσουν περισσότερο από εκείνα που μου δίνουν στα νεύρα.

Ξέρω ότι κάποια κείμενα/σχόλια/παρατηρήσεις/εικόνες/φωτογραφίες που δημοσιεύω ζοχαδιάζουν φίλες/φίλους.

Διαβάζω σχόλια φίλων μου για φίλους και φίλες μου που κατά τη γνώμη των άλλων φίλων μου έχουν υποπέσει σε βαρύτατα ολισθήματα/αμαρτήματα, πολιτικά, αισθητικά και άλλα.

Ξέρω ότι δεν κατέχω την απόλυτη μοναδική αλήθεια. Ξέρω ότι ξέρω πολύ λίγα, ελάχιστα… Ίσως ένα μόνο: Ότι χωρίς τον κοινωνικό μου περίγυρο ―στενό και ευρύτερο―, δεν είμαι άνθρωπος. Δεν είμαι καν έμβιο ον.

Γράφω στη σελίδα μου: «Είμαι πολλοί γιατί αν είμαι ένας δεν είμαι τίποτα».

Το στηρίζω αυτό καθημερινά. Βέβαια, δεν φαίνονται αυτοί οι πολλοί κι έτσι δεν θα κινδυνεύω από πρόστιμα όταν θα κυκλοφορώ για τα απαραίτητα στους δρόμους. Αλλά έχω πολλές και πολλούς μέσα μου και γύρω μου. Με πρώτες και πρώτους την οικογένειά μου. Και μετά τους φίλους και τις φίλες μου.

Μετά έχω και το δίκτυο. Αν τύχει μερικές και μερικοί να είναι συγγενείς μου ―που είναι αρκετές και αρκετοί―, τύχη αγαθή!

Νομίζω όμως ότι όλες και όλοι είμαστε πολλοί, αντιφατικοί, πολύπλοκοι και συνδεδεμένοι μ’ έναν τρόπο που είναι ο τρόπος ύπαρξης του είδους μας. Ας το δεχτούμε με την ίδια απαντοχή που δεχόμαστε τη ζωή, με όσα (καλά ή κακά) κουβαλάει.

Αυτά, φίλες και φίλοι, και την υγειά μας να έχουμε.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr