Ανοιχτή πόρτα

Τα δυο σενάρια…το παρόν, το παρελθόν και το μέλλον…οι θεές, του Πάνου Μπιτσαξή

Spread the love

•Έχουμε οι περισσότεροι μια αδυναμία. Να κοιτάμε προς το μέλλον. Ακόμα κι όταν ανήκουμε στην απερχόμενη γενιά. Είναι αταβιστικό  ,είναι συνήθεια  ,είναι μια άσκηση νοός. Όμως ο σοφός είχε πει «δεν με νοιάζει καθόλου το μέλλον γιατί έρχεται αμέσως». Στην υπέροχη μυθολογία μας είχαμε όχι μια αλλά τρεις θεές αρμόδιες για τις εξελίξεις. Τις μοίρες. Την Κλωθώ την Λαχεση και την Άτροπο. Με διακριτές αρμοδιότητες η κάθε μια. Οχι όπως το μπάχαλο με τις περιφέρειες, τους δήμους, τις αποκεντρωμενες διοικήσεις, τους φορείς, το κεντρικό κράτος ,όπου κανείς δεν ξέρει ποιος κάνει τι.Οι Θεές δεν το δέχονται αυτό.Θέλουν να ξέρουν τι οφείλουν να πράξουν η να παραλείψουν.

•Πολλές οι αναλύσεις με το σύνηθες μεθοδολογικό σφάλμα. Να φωτογραφίζουν τη στιγμή και να κάνουν προβολές στο μέλλον.Είναι το λεγόμενο σφάλμα της επαγωγης , που παραβλέπει τις βουλήσεις των τριών θηλυκών θεοτήτων. Υποπιπτω συχνά σε τέτοια σφάλματα.

•Δυο είναι τα σενάρια της επαγωγης. Το πρώτο είναι να αποδειχθεί ο Μητσοτάκης ο μακροβιότερος πολιτικά Έλλην πρωθυπουργός σε μια ηγεμονία κεντροδεξιά αλλά και προσωπική ηγεμονία.Πιθανό;πιθανότατο.

Το δεύτερο είναι πως αργά η γρήγορα κάτι θα σχηματιστεί «ενωμένο» και πάντα εύθραυστο ,στο χώρο της κεντροαριστεράς. Με ή χωρίς Κασσελάκη. Με ή χωρίς Ανδρουλάκη. Συνδιαστικά με την φθορά και την δεξιά διαρροή της ΝΔ θα διεκδικήσει το 2027 την κυβέρνηση. Πιθανό; σήμερα μοιάζει απίθανο αλλά…η φύση λένε απεχθάνεται το κενό. Όχι πάντα όμως. Μπορεί και να της αρέσει.

•Πάντως οι δημοσκοπήσεις δεν μου λένε πολλά πράγματα για το μέλλον. Το δημοσκοπικο 19% (με αναγωγή) του ΣΥΡΙΖΑ δεν λαμβάνει υπόψη τα τάρταρα που δεν είχαν μετρηθεί μετά την παραίτηση του Τσίπρα. Αν είχαν μετρηθεί θα βλέπαμε μονοψήφια. Κάτι τσίμπησε με τον γόη.  Το ΠΑΣΟΚ δείχνει να αγκυροβολεί εκει που είναι. Γιατί; για μένα δεν είναι εύκολο να το εξηγήσω αυτό μόνο με την περιρρέουσα πεποίθηση ότι ο Ανδρουλακης είναι ψηφοδιώκτης, ματσό και άλλα διάχυτα που ακούω. Γιατί δεν είναι. Μπορεί να μην αρέσει αλλά το ΠΑΣΟΚ δεν είναι ένα πρόσωπο. Είναι ιστορική οντότητα που αντέχει. Δεν είναι παντρεμένο με μια ηγεσία.

Στο δεύτερο σενάριο θα έρθει ένα σημείο θραύσης και θα έρθουν τα πάνω κάτω ,αν διαμορφωθεί προσδοκία εξουσίας.

•Ας πάρει θέση και ο Λεφάκης και ο Χαίκαλης. Ας κάνουν κάτι να βοηθήσουν. Τι τους έχουμε; Ο Χαϊκάλης δε έχει και πείρα πολιτική. Να αναλάβει το υφυπουργείο του μέλλοντος. Με συμβούλους μάγισσες και χαρτορίχτρες.

SHARE
RELATED POSTS
«Μοναχοί Μοναχοί» – Monachus Monachus, του Γιώργου Σαράφογλου – by George Sarafoglou
Κουβέντα στο παγκάκι: «Το Εργασιακό Ν/Σ»!, του Γιώργου Σαράφογλου- Park-bench talk: “The Labor Bill”!, by George Sarafoglou
Εσωτερικές ψυχικές αγορές…, του Ηλία Καραβόλια

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.