Αλέξανδρος Μπέμπης

Σήμερα φτάσαμε κοντά. Πολύ κοντά.

Από μια τυχαία, ασυναίσθητη -όχι όμως ακαλαίσθητη- κίνηση, φτάσαμε πολύ κοντά με μια κυρία να φιληθούμε στο στόμα.

Ποιό στόμα δηλαδή αφού σχεδόν ακούμπησαν οι μάσκες μας.

Η σχέση μας όμως δεν είναι ψυχρή επαγγελματική και μόλις ξεπεράστηκε η στιγμιαία αμηχανία ξεσπάσαμε σε γέλια.

Διέπεται από αλληλοσεβασμό, εκτίμηση και με όπλο το πηγαίο χιούμορ, ξεπερνάμε τις δυσκολίες της δουλειάς που δεν είναι και λίγες.

Ιδιαίτερα λόγω κορονοϊού έχουν γίνει περισσότερες. Ανάμεσα στις υπόλοιπες ευθύνες μας προστέθηκε και η ενδοσκόπηση.

Αν ακουμπούσαν οι μάσκες μας αυτό θα λογιζόταν ως φιλί;

Ακόμη και αν έμεναν ακουμπισμένες από μια παροδική επιθυμία να γευτούμε το άγνωστο, θα ήταν φιλί;

Αν όχι, τότε δεν τίθεται θέμα απιστίας.

Αν ναι, τότε τι σόι φιλί είναι αυτό; Χωρίς σαρκική επαφή.

Πώς δηλητηριάζονται έστι στάγδην οι ζωές μας.

Τι σενάρια αρρωστημένης επιστημονικής φαντασίας είναι αυτά που ζούμε.

Αντισταθείτε. Είναι πρόσκαιρο.

Μην αφήσετε τα μέτρα προστασίας να ”εισβάλλουν” στη ζωή σας.

Μονόδρομος η νίκη.

Από Θεσσαλονίκη με αγάπη.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. 

The article expresses the views of the author

iPorta.gr