Ανοιχτή πόρτα Κοινωνία - Ελλάδα - Οικονομία

Στην αρένα: Πίστη και κ. Ελένη Γιαμαρέλλου, της Τζίνας Δαβιλά

Spread the love

Μόνο στη Ρόδο: Αποστόλου Παύλου 50 (Ανάληψη)-Βενετοκλέων (Στάδιο ΔΙΑΓΟΡΑΣ)-Ρόδου-Λίνδου (ύψος ΙΚΑ)-Λεωφόρος Κρεμαστής – Πηγές Καλλιθέας (από Μάιο-Οκτώβριο) & catering Γάμοι-Βαπτίσεις, Συνέδρια, Εκδηλώσεις

PANE DI CAPO – AT RHODES – ΣΤΗ ΡΟΔΟ – ΤΗΛ: 22410-69007

 

Τζίνα Δαβιλά

Θυμωμένος ο λαός, οργισμένος για προσωπικά θέματα που δεν έχει λύσει –προφανώς- και ζητεί την κεφαλήν επί πινάκι της Καθηγήτριας Λοιμωξιολόγου κ. Ελένης Γιαμαρέλλου, η οποία διατύπωσε την άποψή της ευθαρσώς και με σαφήνεια: « Η θεία κοινωνία είναι ένα Μυστήριο, όταν πηγαίνεις να λάβεις τη Θεία Κοινωνία δεν την παίρνεις από συνήθεια, τη λαμβάνεις γιατί είναι σώμα και αίμα Χριστού. Ή το πιστεύεις και κοινωνείς κανονικά ή δεν το πιστεύεις. Δεν υπάρχουν μεσοβέζικες λύσεις, κουταλάκια κλπ. Αν πιστεύω ότι Θεία Μετάληψη μπορεί να με μολύνει, τότε δεν πιστεύω στο μεγαλύτερο Μυστήριο».

Σωστά τα λέει. Διότι η Πίστη είναι η δύναμη της κάθε θρησκείας. Η Πίστη είναι η πιο σημαντική παράμετρος  που καθορίζει και την στάση ζωής μας, αλλά και την επιτυχία ή αποτυχία της. Χωρίς Πίστη δεν υπάρχει μέλλον, διότι και το παρόν είναι αβέβαιο.

Αθεϊστές, αγνωστικιστές και λοιποί –ιστές που πιστεύουν ότι έχουν το αλάθητο ως άλλοι Πάπες.

Άλλο ένθεος ή ένθεος πιστός, άλλο θρησκόληπτος.

Ο πρώτος έχει βάθος και ενσυνείδητη θέση για τις θέσεις του, ο δεύτερος στερείται κριτικής σκέψεως και ενσυνείδητης επιλογής.

Ο πρώτος καθορίζει το πλαίσιο των ορίων του, ο δεύτερος καθορίζεται.

Ο πρώτος δεν ενοχλεί, ο δεύτερος είναι κακός μπελάς και επικίνδυνος.

Οι αθεϊστές έχουν την ίδια ένταση πίστης με τους ένθεους ότι έχουν το αλάθητο που, μέσα από το σθένος τους, διακηρύσσουν αυτό ακριβώς που πολεμούν. Δηλαδή την ύπαρξη του Θεού.

Οι αγνωστικιστές είναι πιο συνεπείς και σαφώς περισσότερο νουνεχείς. Κάτι σαν το «δεν ξέρω/δεν απαντώ» των γκάλοπ.

«Ιησούς», «Χριστιανισμός», «Θρησκεία», «Πίστη», «Μεταφυσική».Έννοιες διαφορετικές. Εντελώς διαφορετικές.

Ο Ιησούς είναι το αποδεκτό πρόσωπο από όλες τις θρησκείες που αν λείπει η Πίστη, το φαινόμενο των θαυμάτων και της Ανάστασης ερμηνεύονται α) είτε ως αποτέλεσμα εκπαίδευσης ανατολικών θρησκειών, β) είτε ως οφθαλμαπάτη, γ) είτε ως απόλυτη καθαρότητα σκέψης και ψυχής που Του επιτρέπει την υπέρβαση. Δηλαδή τα θαύματα, τις θεραπείες των λεπρών, τον πολλαπλασιασμό των ιχθύων, το περπάτημα στη θάλασσα, την Ανάσταση. (Ειρήσθω εν παρόδω… αυτή είναι και η δική μου συνειδητή θέση).

Ο «Χριστιανισμός» είναι η ομαδοποίηση των Χριστιανών που ακολούθησαν -θεωρητικά πάντα- τις ρήσεις του Χριστού προσπαθώντας να πετύχουν και το καθ΄ ομοίωση. Χρήσιμο είναι να υπενθυμίσω το απόφθεγμα του Γκάντι: «Θα ήμουν ευχαρίστως Χριστιανός, αν οι Χριστιανοί ήταν Χριστιανοί όλο το 24ώρο».

Η «θρησκεία» είναι ένα ανθρώπινο κατασκεύασμα στην προσπάθεια να ομαδοποιήσει τα άτομα και κάποιες φορές, αναλόγως της θρησκείας, να τα οδηγήσει στην αποχαύνωση ή στον προσηλυτισμό. Επικίνδυνες καταστάσεις δηλαδή. Εξ ου και οι «Καμικάζι» του Ισλάμ που εξ απαλών ονύχων εκπαιδεύονται για την αυτοκτονία τους με τον μαζικό θάνατο ανθρώπων με την πίστη ότι θα βρεθούν δίπλα στον Αλλάχ και θα έχουν και 72 γυναίκες. Ή οι ινδουϊστές ασκητές που έχουν αναπτύξει ικανότητες εξαιρετικές (έχουν απενεργοποιήσει τον πόνο, τις φυσικές ανάγκες- διούρηση, πείνα, δίψα, ύπνος κλπ). Ακίνδυνοι αυτοί.

Η «Μεταφυσική» είναι ένα άλλο τεράστιο κεφάλαιο που καθορίζεται από τον τρόπο που διαχειριζόμαστε τα προηγούμενα, αν και είναι ιδιαίτερα ουσιαστικό. Στηρίζεται στην Πίστη. Με το πι και όλα τα γράμματα κεφαλαία. Με ενδείξεις ή χωρίς. Αρκεί η βαθιά Πίστη.

Ευελπιστώ η παραπάνω προσέγγιση να είναι αρκετή ώστε οι εκλεκτές και εκλεκτοί αναγνώστες να δικαιολογήσουν την κα Πανεπιστημιακό Ιατρό Ελένη Γιαμαρέλλου για τις δηλώσεις της. Λέει το αυτονόητο: όταν πιστεύει κάποιος στο Μυστήριο της Θείας Κοινωνίας, δεν έχει φόβο ιού. Η Πίστη καταργεί τον φόβο. Προσθέτω: Στην πραγματικότητα δεν έχει καν φόβο Θεού. Έχει Πίστη Θεού. Οτιδήποτε άλλο είναι απλώς υποκριτικό, επιφανειακό, λουστραρισμένο σαν την ανόητη, illustration εποχή μας. Της ύλης και του φαίνεσθαι. Της εύκολης κριτικής και της ανεύθυνης αποδοκιμασίας. Τελικά, το μόνο που θα μείνει είναι η βαθιά μας Πίστη σε κάτι Υψηλό. Όσο πιο βαθιά πιστεύει κάποιος σε κάτι, τόσο περισσότερο δυνατός είναι. Επομένως η Πίστη είναι ενδυνάμωση. Χωρίς αυτήν, τα λοιπά είναι για κατανάλωση.

Υβρίστε ελεύθερα, λοιπόν. Αν σας περισσέψει χρόνος, πείτε μου κι εμένα που ίσως είμαι αφελής: πραγματικά, πιστεύετε ότι έχετε το αλάθητο ή το δικαίωμα να κρίνετε μονοδιάστατα μία επιστήμονα  ή οποιονδήποτε άνθρωπο; Πίστη από την ανάποδη λέγεται αυτό. Και είναι τόσο επιδερμική (και επικίνδυνη) που δεν μπορεί να σώσει ούτε καν αυτόν που την υπερασπίζεται.  Γιατί δεν έχει βάθος, πλάτος, ρίζες ακλόνητες.

ΥΓ: Η κ. Γιαμαρέλλου απάντησε στον προβληματισμό των Ορθόδοξων μόνο. Συνεπώς, αυτονόητη είναι η τοποθέτησή της που απορρέει από την Πίστη και προφανώς  όχι την επιστημονική της ιδιότητα.-)

Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. 

The article expresses the views of the author

iPorta.gr

SHARE
RELATED POSTS
manosstefanidis2.jpg
Φαβοριτισμός και ΑΕΙ, του Μάνου Στεφανίδη
Παναγιώτης Μαδούρος: νέος εξαιρετικός ετών 19. Κι όμως υπάρχει ακόμη ελπίδα, της Τζίνας Δαβιλά
“Persona non grata”, του Γιώργου Σαράφογλου
1 Comment
  • απ
    8 Μαρτίου 2020 at 03:16

    η κυρια Γιαμαρελλου θα ειναι συνεπης αν την δουμε να περιμενει στην ουρα για να κοινωνησει μετα απο πολλους αλλους πιστους που εχουν προηγηθει. Πρεπει να το κανει αυτο και να το δουμε εμεις οι υπολοιποι ΑΠΙΣΤΟΙ.

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.