Ο Γιάννης Πανούσης είναι Ομότιμος Καθηγητής Εγκληματολογίας του Παν/μιου Αθηνών.

Διαβάστε όλα τα άρθρα του Γιάννη Πανούση ΕΔΩ

Ακούραστοι διαδηλωτές του κόσμου

Κ.Δ.Υφαντής, Σκοτεινό ηλιοστάσιο

Οι παρελάσεις, λόγω της εθνικής εορτής της 28^ης Οκτωβρίου, έχουν όλα τα χαρακτηριστικά της ελληνικής παθογένειας.

Εξηγούμαι:

1. ποτέ δεν αρχίζουν στην προγραμματισμένη ώρα

2. όπου εκφωνούνται ομιλίες είναι επαναλήψεις παλαιών αναλύσεων κι όχι σύγχρονων προσεγγίσεων

3. τα παρελαύνοντα παιδιά βηματίζουν εκτός σειράς, μη-στοιχισμένα, περίπου το καθένα κατά βούληση

4. οι συνοδοί-γυμναστές περισσότερο ασχολούνται με το δικό τους βάδισμα[και ντύσιμο], παρά με των παιδιών

5. οι γονείς [ντυμένοι ‘στην τρίχα’, λες και παρελαύνουν αυτοί] χειροκροτούν μόνο τα δικά τους παιδιά και βιάζονται να τα πάρουν για να πάνε για ούζο ή καφέ

6. μερικοί διασχίζουν το δρόμο ανάμεσα στα σχολεία για να τους δουν οι φίλοι και να τους φωτογραφίσουν

7. οι μικροπωλητές πουλάνε σουβλάκια, μπαλόνια, πασατέμπο

8. οι επίσημοι, γραβατωμένοι, κορδώνονται [έρχονται εκλογές]

9. οι περισσότεροι 30άρηδες, όταν δεν έχουν παιδιά, προτιμούν να κοιμηθούν παρά να δούνε παρέλαση,αφού δεν κόπτονται για τα πατριωτικά

10. λωποδύτες και παιδόφιλοι αναζητούν θύματα ανάμεσα στο πλήθος

Κατά τη γνώμη μου η παρέλαση δεν είναι ‘κοινωνικός χώρος’ γνωριμιών κι επίδειξης. Άλλωστε το ρήμα ‘ελαύνω’ σημαίνει κινώ, οδηγώ. Τώρα αν ο σύγχρονος Έλληνας προτιμάει την τρίτη εκδοχή που σημαίνει ‘τρέχω’, ίσως για να ξεφύγει από την Ιστορία και τα διδάγματά της, αυτό ας το εξετάσει ο καθένας την επομένη της προσομοίωσης εθνικής υπερηφάνειας για τ’ανδραγαθήματα των προγόνων μας.

ΥΓ: “Κανείς δεν περίμενε το τέλος

         κι όμως

        τόσο πανέτοιμους μας βρήκε’’ [Ζαχαρίας Στουφής, Ονειροπληξία]