Ανοιχτή πόρτα

Πατρίδα , Οικογένεια, Θρησκεία και άλλα τινά, του Κωστή Α.Μακρή

Spread the love

Κωστής Α.Μακρής: Είναι ζωγράφος-γραφίστας και συγγραφέας και ασχολείται με το έντυπο, το κείμενο, τη διαφήμιση και την οπτική και λεκτική επικοινωνία.

Κωστής Μακρής

Αγαπάω την πατρίδα μου χωρίς να μισώ τις πατρίδες των άλλων. 

Αγαπάω την οικογένειά μου χωρίς να θεωρώ τις άλλες οικογένειες υποδεέστερες. 

Σέβομαι τη θρησκεία με την οποία μεγάλωσα χωρίς να είμαι θρησκόληπτος. 

Α, και κάτι άλλο… 

Πήγαινα πρώτη γυμνασίου όταν έγινε το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967. Στο σπίτι μας είχαμε πένθος εκείνη τη μέρα. 

Όπως και σε πολλά άλλα σπίτια στα οποία έμεναν άνθρωποι (φίλοι, συγγενείς και άλλοι) που και την Πατρίδα μας αγαπούσαν (και πολλοί/πολλές πολέμησαν για την Ελευθερία της), και την οικογένειά τους αγαπούσαν, τιμούσαν και προστάτευαν και (πολλοί/πολλές) έκαναν τον σταυρό τους και έσκυβαν με σεβασμό ―κάποιοι/κάποιες και με δάκρυα― το κεφάλι όταν περνούσε ο Επιτάφιος.

Γιατί τα λέω/γράφω αυτά; 

Ε, μέρες που είναι, να μην μπερδευόμαστε.
Η Πατρίδα, η Θρησκεία και η Οικογένεια ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΤΗΜΑ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ του 1967 και η υπεράσπισή τους είναι Συνταγματικά θεσπισμένη στην Ελληνική Δημοκρατία. 

Και τη σημαία την ελληνική την αναρτώ σε ΚΑΘΕ εθνική γιορτή. 

Χωρίς να με υποχρεώνει κανένας, όπως γινόταν επί Χούντας, όταν τα διάφορα μορμολύκειά της θέλησαν να καπηλευτούν κάθε τι Εθνικό, Πατριωτικό και όλα τα Όσια και τα Ιερά της Πατρίδας μου. 

Χωρίς να καταφέρουν να τα συνδέσουν με την Τυραννία. 

Διότι (πάντοτε) «Θέλει Αρετήν και Τόλμην η Ελευθερία».
Και η Χούντα δεν είχε αρετή αλλά ούτε και τόλμη, όπως αποδείχτηκε και στην Κύπρο το καλοκαίρι του 1974. 

Μόνο θράσος, βλακεία, διαστροφή και μισαλλοδοξία είχε· που έβλαψαν ―εξίσου― και την Πατρίδα και την Οικογένεια και τη Θρησκεία. 

ΥΓ. Στη φωτογραφία είναι μια φωλιά χελιδονιών στον αρχαιολογικό χώρο της Κνωσσού (Κρήτη) από το καλοκαίρι του 2023. Άσχετο; Δεν νομίζω…

Κωστής Α. Μακρής

18 Απριλίου 2024

SHARE
RELATED POSTS
Περί ομόφυλου γάμου και γάμου γενικώς, του Πάνου Μπιτσαξή
Εκείνος ο Αύγουστος του ’68…, του Νότη Μαυρουδή
Αν ήταν παιδιά μου…, του Κωστή Α.Μακρή [Για τους φυλακισμένους Έλληνες στρατιωτικούς]

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.