Ο Πάνος Μπιτσαξής είναι ποινικολόγος και συγγραφέας του αυτοβιογραφικού-ιστορικού βιβλίου “΄Οταν το μέλλον έπαιζε κρυφτό..”

•Κανένας σοβαρός ανθρωπος δεν επιδιώκει να ακυρώσει ό,τι καλό ενδεχομένως έχει γίνει στην πολιτική προστασία. Ιδιως το απλό εργαλείο του 112 το οποίο πράγματι σώζει ζωες. Πολύ περισσότερο την αυταπάρνηση πυροσβεστών και εθελοντών. Ομως οι ευθύνες είναι πολύ μεγάλες. Συγκεκριμένες, απτές. Δεν χωρούν ούτε αλλοθι ουτε εξωραϊσμους. Και είναι υπαρκτές ανεξάρτητα αν η πλαδαρή η ανυπαρκτη αντιπολίτευση δεν είναι σε θέση να τις περιγράψει και λέει αλλά αντ άλλων.Ούτε μπορεί να αποτελεί άλλοθι το Μάτι. Και τέλος δεν είναι οι πυρκαγιες και η καταστροφή εθνικό κισμετ όπως το θεωρει ο Μητσοτάκης για να μας πει ότι ολα ήταν καλά.

Ποιες είναι οι ευθύνες; να σας τις πω εγώ.

Το μπάχαλο των δασικών υπηρεσιών που δεν μπορούν να ξεχωρίσουν το ουσιωδες από το επουσιώδες. Στο ιδιο τσουβάλι οι πολυτιμοι εθνικοί δρυμοί και τα χωράφια με τα πουρνάρια που βαφτίζονται δάση και ταλαιπωρούν τους πολιτες. Μια εντελώς παράλογη , ακατέργαστη νομοθεσία.

Η Δαδια, η Πάρνηθα, η Πινδος κλπ είναι εθνικοί δρυμοί. Δεν έχουμε δα και τόσους πολλούς για να χάσουμε το λογαριασμό. Αυτούς τους φυλάς. Τέλος. Παντι τρόπω. Με drones, με περιπολίες του στρατού με κανονισμους στη πρόσβαση. Πού ήταν ο Στρατος στη Δαδια; κανείς δεν ήξερε πως είναι πέρασμα και ότι οι μετανάστες βάζουν φωτιά για να ψήσουν και να ζεσταθούν; Τώρα ξυπνησατε; καληνύχτα. Τεράστιο έλλειμμα. Τι άλλο να πούμε; Να ψαχνουμε φιλοσοφίες; Άλλο θέμα ο ανθρωπισμός και άλλο οι φωτιές.

Τελος οι αρμοδιότητες. Χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα. Το βελτιώσατε λέτε. Δεν φτάνει. Δεν μπορεί οι ένοπλες δυναμεις να είναι με δευτερευοντα ρόλο στις εθνικές καταστροφές. Να πανηγυρίζετε επειδή 10 μέρες μετά την πυρκαγιά πήγε επιτέλους το «θηριώδες» πυροσβεστικό ερπυστριοφόρο του Στρατού στον Εβρο.

•Προστατεύστε το Σουφλι. Την υπέροχη αυτή ακριτική κοινότητα που βρηκε τη ταυτότητα της και την αυτάρκεια της στο μετάξι. Εκεί να βγει το νέο pass. Έχω ακόμα δυο μεταξωτές γραβάτες που ψώνισα όταν πήγα. Να πάρουμε από κει τα θαυμάσια προϊόντα τους. Κοστίζουν λίγο παραπάνω από τα κινεζικά αλλά δεν πειράζει. Είναι ελληνικά με μεγάλο μεράκι και μεγάλη παράδοση. Έχουν και μουσείο μετάξης. Να πάμε.