Ο Ηλίας Καραβόλιας είναι Οικονομολόγος  με ειδίκευση Γενικής Θεωρίας και Οικονομικής Πολιτικής. Κατέχει Master of Arts από το European Institute of Philosophical  Anthropology

«Αν το καλοσκεφτείς, ο Χριστός ήταν ο μόνος αναρχικός που πραγματικά πέτυχε» έγραψε ο Αντρέ Μαλρώ.

Και τον συμπλήρωσε ο Φιντέλ Κάστρο : «Ποτέ δεν είδα κάποια αντίφαση ανάμεσα στις ιδέες που πιστεύω και στις ιδέες αυτού του συμβόλου, αυτής της εξαιρετικής φυσιογνωμίας, του Ιησού Χριστού»….

Η αλήθεια είναι ότι η ασυνείδητη ευχή της εποχής είναι «καλή επ-ανάσταση». Το θρησκευτικό, το τελετουργικό, το μυστήριο, προς ώρας αποικίζουν το κοινωνικό φαντασιακό, αλλά δεν το ακυρώνουν, δεν το εκτοπίζουν μόνιμα( το κοινωνικό έχει μέσα του το πολιτικό, το οικονομικό, το ψυχολογικό).

Post tenebras lux : «μετά το σκοτάδι φως», είναι το μήνυμα της ανάστασης. Είναι μήνυμα επαναστατικό, καθοδηγητικό, είναι ιδέα που κινεί τον κόσμο, αμφισβητεί τις ψευδοαρχές που βασανίζουν τις κοινωνίες.”

Έλεγε ο Ελύτης: «Βέβαια υπάρχει το μυστήριο. Αλλά το μυστήριο δεν είναι μια σκηνοθεσία που επωφελείται από τα παιχνίδια της σκιάς και του σκότους για να μας εντυπωσιάσει απλώς. Είναι αυτό που εξακολουθεί να παραμένει μυστήριο και μέσα στο απόλυτο φως»

Χρειαζόμαστε φως να πηγάζει από  τα πιστεύω μας, όποια και αν είναι αυτά. Χρειαζόμαστε την διαφάνεια του καλού, το φως της αλήθειας, απέναντι στα ψεύδη του συστήματος και των διαχειριστών του.

Αν μείνει μόνο στις ευχές, ο άνθρωπος απλά ξορκίζει το κακό αλλά προσωρινά. Οι ευχές είναι η συγκολλητική ουσία μεταξύ ζωής και θανάτου. Είμαστε «καταδικασμένοι» να δίνουμε και να δεχόμαστε ευχές.

Είμαστε όμως και δέσμιοι του ασυνείδητου. Δέσμιοι των καταχωνιασμένων φόβων και αβεβαιοτήτων. Γιατί δυστυχώς παραμένει η απειλή του πολέμου, γιατί δεν μηδενίστηκε το κοντέρ των νεκρών της πανδημίας και γιατί δεν φθάνουν τα επιδόματα για την ακρίβεια.

Η συνείδηση ότι χρειάζεται συλλογικός αγώνας περνάει από την ανάσταση, αναδύεται μαζί της. Είναι η συλλογική συνείδηση που χτίζεται από την πίστη του καθενός ξεχωριστά.

Σημασία έχει να  μετασχηματιστεί η ψυχική ανάσταση σε επανάσταση, εσωτερική, μια επανάσταση του αυτονόητου και του συγκεκριμένου, ώστε να επιτεθεί στην παράνοια που εκπέμπει το σύστημα. Τότε μόνο  θα πάψουν τα άγχη να υπερτερούν της χαράς, τότε θα πάψει ο θάνατος να νικά την ζωή…