Χωρίς ίχνος υποτίμησης της ομάδας – έκπληξη, του καταπληκτικού Μαρόκο, θέλω να πω τούτο: χθες βράδυ ήταν η καλύτερη ευκαιρία να μπορέσει να σηκώσει ψηλά το κεφάλι η Αγγλία, βγάζοντας από το τουρνουά την προηγούμενη πρωταθλήτρια Γαλλία και μαζί να σπάσει την γκίνια της που την θέλει επτά συνεχόμενες φορές να αποκλείεται από την ημιτελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλου. Αυτό θα την έφερνε κοντά στον βασικό στόχο, αυτόν που κυνηγάει 56 ολόκληρα χρόνια να επαναλάβει, από εκείνο τον περίεργο τελικό του Λονδίνου! Και ήταν καλή ευκαιρία, γιατί η Αγγλία, χθες, ήταν καλύτερη, αλλά ηττήθηκε -στα σημεία είπαν οι ειδικοί λόγω του χαμένου δεύτερου πέναλτι του αρχηγού Κέϊν- χάρη στην εξαιρετική νέα γενιά παικτών κέντρου που διαθέτει αυτήν την εποχή (Φόντεν, Μπέλιγχαμ, Ράϊς και Χέντερσον), οι οποίοι αχρήστεψαν εντελώς τα «κλειδιά» της Γαλλίας, δηλαδή τον εκρηκτικό από το δεξί άκρο Ντεμπελέ και τον κορυφαίο Ευρωπαίο κυνηγό σήμερα, Κιλιαν Εμπαπέ.
Ωστόσο, φαίνεται ότι δεν πρόκειται μόνο για παρατεταμένη γκίνια των Άγγλων, αλλά κάτι παραπάνω, που παραπέμπει σε «κυνήγι μαγισσών». Πιθανώς τους στοιχειώνει εκείνος ο κερδισμένος τίτλος του 1966 στο Γουέμπλεϊ, σε βάρος της Γερμανίας. Μιας Γερμανίας που μαζί με την Πορτογαλία και την Βραζιλία -πριν τεθεί εκτός μάχης λόγω τραυματισμού ο Πελέ- άξιζαν περισσότερο να πάρουν το «Ζιλ Ριμέ». Να θυμίσω ότι έχουν χυθεί ποτάμια μελάνης και έχουν «ζυμωθεί» ατέλειωτες ώρες ανάλυσης για το αν το γκολ του Τζεφ Χαρστ ήταν κανονικό, αφού η μπάλα δεν φάνηκε ποτέ να περνά ΟΛΟΚΛΗΡΗ την γραμμή της εστίας. Αυτό το περίεργο γκολ θεωρήθηκε για πολλούς κλοπή, την ώρα που η ΦΙΦΑ, σε ρόλο Πόντιου Πιλάτου, θέλησε να σταματήσει τον θόρυβο, αποφασίζοντας το ξύλινο δοκάρι και οι δύο επίσης ξύλινοι στύλοι της εστίας, να αντικατασταθούν στο εξής από μεταλλικούς σωλήνες!!! Κάτι που ισχύει ως τις μέρες μας.
Η Γαλλία, πήρε το εισιτήριο για τα ημιτελικά, και αν στον επόμενο αγώνα έχει σε καλή βραδιά (δηλαδή σε αντίθεση με χθες) τον Εμπαπέ, αναμένεται να παλέψει με πολλά ατού για την παρουσία σε έναν συνεχόμενο τελικό ΠΚ. Κορυφαίος ήταν ο Αντουάν Γκρισμάν με το μαγικό αριστερό του πόδι και τις μεγάλες μπαλιές τριάντα και πλέον μέτρων. Και από κοντά οι βετεράνοι Ζιρού και Γιορίς.