Ο Κωστής Μακρής είναι γραφίστας και συγγραφέας

Κηδεύω σημαίνει ―αρχαϊκά και αρχικά― φροντίζω.

Κηδεύουμε, με την σημερινή έννοια, σημαίνει “φροντίζουμε μετά θάνατον” όσο μπορούμε καλύτερα και σύμφωνα με τις τελευταίες του επιθυμίες, αυτόν, αυτή  για το οποίον πενθούμε για την απώλειά του.

Νομίζω ότι είναι καλό να “κηδεύουμε”, δηλαδή να “φροντίζουμε” ―όσο τους αξίζει ή «τους χρειάζεται»― τους εν ζωή και να τιμούμε με αξιοπρεπή κηδεία τους μη εν ζωή· πάλι όσο τους αξίζει και όσο «μας χρειάζεται».

Ούτε λιγότερο, ούτε περισσότερο· όσο κι αν είναι εξαιρετικά δύσκολο να μετρηθεί το «λιγότερο» και το «περισσότερο» καθώς είναι και τα δύο υποκειμενικά.

Ο Μίκης Θεοδωράκης αποτελεί μια ξεχωριστή περίπτωση οικουμενικού ανθρώπου ―όπως και πολλοί άλλοι άνθρωποι, Έλληνες και αλλοεθνείς, και των δύο φύλων― που όσο θα απομακρυνόμαστε από την ημερομηνία θανάτου του τόσο θα μεγαλώνει ο ίδιος και το έργο του για κάποιους, για την Ελλάδα και για την ανθρωπότητα και για κάποιους άλλους τόσο θα μικραίνει· για να χωράει στην νόηση και την εφήμερη “πολιτική” πρακτική των “μικρών”.

Ο χρόνος είναι ένα σουρωτήρι με αρκετά μεγάλους “οφθαλμούς” (τρύπες) που επιτρέπουν να φεύγουν και να ξεχνιούνται τα πιο μικρά και να διατηρούνται τα πιο μεγάλα.

Κωστής Α. Μακρής

06 Σεπτεμβρίου 2021